Roy Eldridge
| ||
![]() Roy Eldridge w 1976 r. | ||
Pseudonim | Little Jazz | |
Data i miejsce urodzenia | 30 stycznia 1911 Pittsburgh | |
Data śmierci | 26 lutego 1989 | |
Instrumenty | trąbka | |
Gatunki | jazz, swing | |
Zawód | muzyk | |
Powiązania | Benny Goodman, Count Basie, Coleman Hawkins, Gene Krupa, Dizzy Gillespie, Benny Carter, Johnny Hodges, Ella Fitzgerald, Artie Shaw, Anita O'Day | |
Odznaczenia | ||
NEA Jazz Masters w 1982 |
Roy David Eldridge (ur. 30 stycznia 1911 r. w Pittsburghu, stan Pensylwania, zm. 26 lutego 1989 r.[1][2]) – amerykański muzyk jazzowy i instrumentalista, znany również pod pseudonimem Little Jazz. Trębacz znany ze współpracy z Bennym Goodmanem, Countem Basiem czy Colemanem Hawkinsem. Laureat NEA Jazz Masters Award[3] w 1982.
Początkowo prowadził własny zespół, który często występował w nowojorskich klubach Three Deuces oraz Arkadia Ballroom[4]. W 1941 wszedł w skład formacji Gene'a Krupy, gdzie wraz z wokalistką Anitą O'Day tworzył uznany duet[4]. Następnie postanowił przejść do grupy Artie'ego Shawa[4]. Ostatecznie opuścił i ten zespół, gdyż nie znosił krytyki ze strony białej publiczności, która w tamtych czasach nie akceptowała zespołów z muzykami o różnych kolorach skóry[4]. Później nigdy nie występował z białymi muzykami[4]. W 1950 roku w magazynie Negro Digest opublikowano artykuł Eldridge'a Jim Crow is Kiling Jazz, w którym trębacz opowiada o dyskryminacji, której doświadczał[4]. Wcześniej jednak, w 1944 próbował sił jako lider własnego big-bandu jednak grupa szybko rozwiązała się[4]. Swój drugi big-band założył w 1946, aczkolwiek wtedy zespoły grające swing traciły popularność i rozpadały się[4]. Podobnie było z zespołem Roya Eldridge'a[4]. Wtedy znów został muzykiem towarzyszącym[4]. W 1950 wyjechał do Francji, gdzie został bardzo pozytywnie przyjęty[4]. W 1951 powrócił do USA[4]. Został wówczas muzykiem Colemana Hawkinsa[4]. W tym okresie występował również z Johnnym Hodgesem oraz Ellą Fitzgerald[4]. Oprócz tego zagrał koncert w ramach Jazz at the Philharmonic[4]. Później nagrał płytę z Dizzym Gillespie[4].
Przez wiele lat uznawany był za najszybszego trębacza jazzowego[4]. Jego inspiracją był Benny Carter, z kolei gra Eldridge'a wywarła wpływ na wspomnianego Dizzy'ego Gillespie[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Scott Yanow: Swing Third ear. Miller Freeman Books, 2000, s. 134. ISBN 978-0-87930-600-7.
- ↑ Ashyia N. Henderson: Contemporary Black biography. Uniwersytet Michigan: Gale Research Inc., 2003, s. 64. ISBN 978-0-7876-6333-9.
- ↑ NEA Jazz Masters – Roy Eldridge [dostęp 2014-07-06] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Dave Gelly , Ikony jazzu, 2013 .
- ISNI: 0000 0003 6858 8579, 0000 0001 1452 2561
- VIAF: 94211928
- LCCN: n81058260
- GND: 124425879
- LIBRIS: mkz25dm50f1sxc0
- BnF: 13893622h
- SUDOC: 094538344
- NLA: 52435155
- NKC: ola2002157421
- BNE: XX867323
- NTA: 09731854X
- BIBSYS: 90307807
- PLWABN: 9810635787705606
- NUKAT: n2020061451
- NLI: 005135786
- LNB: 000147334
- CONOR: 101707875
- WorldCat: lccn-n81058260