Rozalin (województwo podkarpackie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozalin
wieś
Ilustracja
Kapliczka
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

tarnobrzeski

Gmina

Nowa Dęba

Liczba ludności (2011)

706[2][3]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

39-460[4]

Tablice rejestracyjne

RTA

SIMC

0800485[5]

Położenie na mapie gminy Nowa Dęba
Mapa konturowa gminy Nowa Dęba, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Rozalin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rozalin”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Rozalin”
Położenie na mapie powiatu tarnobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu tarnobrzeskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Rozalin”
Ziemia50°26′51″N 21°42′40″E/50,447500 21,711111[1]

Rozalinwieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie tarnobrzeskim, w gminie Nowa Dęba[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Rozalin[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0800491 Bardo część wsi
0800500 Biele część wsi
1043715 Gawralin część wsi
0800522 Pod Górą część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rozalin k. Nowej Dęby to niewielka miejscowość lokowana na początku XIX wieku przez Tarnowskich. Z chwilą zajęcia Galicji przez Austrię zostały zapoczątkowane akcje osadnicze, mające na celu zajęcie ziem leśnych pod uprawę roli. Analogiczną działalność prowadzili Tarnowscy. Puszcza nie dawała należytych dochodów. Bardziej opłacało się osadzanie włościan i pobieranie czynszów, danin. W dorzeczu Dęby, na świeżo odwadnianych terenach porośniętych licha brzeziną i olchą ulokowali oni 3 wsie: Tarnowską Wolę, Rozalin i Gabrielin. Nieco później, bo około 1836, ulokowali kolejne wsie – Alfredówkę, Janówkę, Hermanów.

Wszystkie wsie, w tym i Rozalin, mają po dziś dzień jednakowy kształt – przedstawiają one jeden lub 2 rzędy domów z trójpolowym układem gruntów.

W książce adresowej z 1929 roku możemy przeczytać, że Rozalin zamieszkiwało wówczas 565 mieszkańców, a władali nim hrabia Zdzisław i Zofia Tarnowscy. Sprzedażą wyrobów tytoniowych zajmował się J. Furtak, a wyszynk trunków prowadził Ch. Safior. Ponadto we wsi był kołodziej – Dobrowolski i kowal – J. Furtak.

W środku wsi znajduje się kapliczka z dzwonnicą z 1913 roku. Wg tradycji w dniu śmierci któregokolwiek z mieszkańców rozbrzmiewał dzwon.

Legenda[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Rozalin pochodzi od imienia zmarłej przedwcześnie córki Tarnowskich.

Wg legendy córka Tarnowskich Rozalia chorowała na nogi i nie mogła chodzić. Leczono ją w różnych miastach, lecz żaden lekarz nie potrafił jej wyleczyć. Hrabia chciał córce poprawić humor i kupował rozmaite rzeczy. W Krakowie kupił naszyjnik i kolczyki, lecz kiedy je przywiózł, hrabianka mu podziękowała, lecz wolała oddać je biedniejszym ludziom. Hrabia szukał dalej czegoś, aby uszczęśliwić córkę. Kiedy był w Biele, postanowił wybudować tam kapliczkę na skraju lasu, aby ludzie mogli się modlić za zdrowie jego córki. Kiedy wrócił do domu, opowiedział córce, co zamierza zrobić. Rozalia bardzo się uradowała i prosiła, aby ją tam zawieźć, kiedy budowa się ukończy. Tak uczyniono. Kiedy hrabianka dojechała na miejsce, cudem wstała, odzyskując zdrowie. Hrabia kupił obraz świętej Rozalii na ołtarz do kaplicy. Od tego czasu wieś nazywa się Rozalin.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kapliczka z 1913 r.
  • ok. 5 zabytkowych domów (część wciąż w użytku)

Kultura[edytuj | edytuj kod]

  • Zespół folklorystyczny Bielowanie

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 116880
  2. Wieś Rozalin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-04-27], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-04-27].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1084 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]