Ryszard Świerad

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Świerad
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1955
Wałbrzych

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 2011
Spała

Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
złoto Katowice 1982 zapasy (kat. 62 kg)
srebro Teheran 1973 zapasy (kat. 48 kg)
srebro Oslo 1981 zapasy (kat. 62 kg)
Mistrzostwa Europy
złoto Göteborg 1981 zapasy (kat. 62 kg)
srebro Prievidza 1980 zapasy (kat. 62 kg)

Ryszard Józef Świerad (ur. 10 sierpnia 1955 w Wałbrzychu, zm. 3 sierpnia 2011 w Spale) – polski zapaśnik w stylu klasycznym, reprezentant kraju, następnie trener.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Zapasy zaczął uprawiać w klubie Wisłoka Dębica i z tym klubem był związany do 1985. W 1972 został mistrzem Polski juniorów młodszych, w 1973 mistrzem Polski juniorów. Dwukrotnie sięgnął po tytuł mistrza Polski seniorów (1977 – kat. 62 kg i 1980 – kat. 62 kg), a z Wisłoką Dębica także po tytuł drużynowego mistrza Polski (1972, 1973). W 1985 był krótko trenerem sekcji zapaśniczej Wisłoki. Następnie wyjechał do Szwecji.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Już jako junior sięgnął po wicemistrzostwo świata seniorów w 1973 (kat. 48 kg). W 1977 zajął w mistrzostwach świata 5 miejsce (kat. 57 kg), w 1980 kolejny raz zdobył wicemistrzostwo świata (kat. 62 kg), a w 1982 osiągnął swój największy sukces sportowy, zdobywając złoty medal tej imprezy (również w kategorii 62 kg). Był także dwukrotnym medalistą mistrzostw Europy w kategorii 62 kg: złotym (1981) i srebrnym (1980). W 1982 i 1983 zajmował w mistrzostwach kontynentu 5 miejsce. Nigdy nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 został trenerem polskiej reprezentacji zapaśniczej w stylu klasycznym. Trenowani przez niego zawodnicy podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 zdobyli pięć medali: trzy złote (Ryszard Wolny, Andrzej Wroński i Włodzimierz Zawadzki), jeden srebrny (Jacek Fafiński) i jeden brązowy (Józef Tracz). Od 1998 prowadził kolejno reprezentacje Szwecji i Danii, z którymi również odnosił sukcesy medalowe.

Zmarł w trakcie zgrupowania z reprezentacją Danii przed Memoriałem Władysława Pytlasińskiego.

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Dwukrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce najlepszych polskich sportowców roku w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”. W 1981 zajął w nim 9. miejsce, w następnym roku był czwarty. W 1996 został trenerem roku według „Przeglądu Sportowego[1].

Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 16 grudnia 1996 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lozano czy Słomiński? Oto jest pytanie!. siatka.org, 2007-01-03. [dostęp 2011-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-16)].
  2. M.P. z 1997 r. nr 19, poz. 178

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Świerad nie żyje. pkol.pl, 2011-08-04. [dostęp 2011-08-05].
  • Ryszard Świerad nie żyje. sport.pl, 2011-08-03. [dostęp 2011-08-05].
  • Ryszard Świerad nie żyje.... zapasy.org.pl, 2011-08-03. [dostęp 2011-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-30)].
  • Mała encyklopedia sportu. Tom 2, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1987.
  • Klub Sportowy Wisłoka Dębica. 90 lat w biało-zielonych barwach (1908–1998), wyd. KS Wisłoka Dębica i AW Agard, Dębica 1998.
  • Piotr Godlewski: Polski Związek Zapaśniczy 1922–2004, Gorzów Wielkopolski 2004.