Ryszard Piotrowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Piotrowski
Ilustracja
Ryszard Piotrowski (2019)
Data i miejsce urodzenia

1952
Łódź

doktor habilitowany
Specjalność: nauk prawnych
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Multimedia w Wikimedia Commons

Ryszard Józef Jan Piotrowski (ur. 1952 w Łodzi[1]) – polski prawnik, konstytucjonalista, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1975 roku ukończył z wyróżnieniem studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego i tam też rozpoczął pracę jako asystent[1]. Jest nauczycielem akademickim Wydziału Prawa i Administracji UW, gdzie w 2015 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa (specjalność: prawo konstytucyjne) na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Senat Stanów Zjednoczonych Ameryki. Struktura i funkcje[2]. Pracuje na stanowisku profesora uczelni w Katedrze Prawa Konstytucyjnego UW[3]. Autor książek i artykułów poświęconych problematyce prawa konstytucyjnego, zagadnieniom tworzenia prawa oraz prawu konstytucyjnemu porównawczemu.

Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[4]. Wchodził w skład zespołu pracowników Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (w składzie: Arnold Gubiński, Teresa Gardocka, Leszek Garlicki, Ryszard Piotrowski i Michał Pietrzak), który w marcu 1981 r. przygotował pierwszy kompletny projekt ustawy o Trybunale Stanu[5].

Członek zespołu doradców Generalnego Komisarza Wyborczego (1990), ekspert w Biurze Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu (1995-1996). Doradca Prezesa Trybunału Konstytucyjnego (2008-2010), członek Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego i doradca I Prezes SN (2015-2018), członek Zespołu Doradców ds. ochrony konstytucyjności prawa przy Marszałku Senatu (od 2020)[6].

Uczestnik krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych, prowadził badania i wygłaszał wykłady na uniwersytetach amerykańskich, stypendysta American Council of Learned Societies, Consiglio Nazionale delle Ricerche i Senatu włoskiego[7].

Był nauczycielem akademickim w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Ostrołęce.

W 2017 został członkiem rady programowej Archiwum im. Wiktora Osiatyńskiego[8].

Został wybrany na członka Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk kadencji 2020–2023[9].

Bierze udział w różnych programach, audycjach i debatach dotyczących aktualnych wydarzeń w Polsce[3][10].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Pozycja ustrojowa sędziego, Warszawa: Wolters Kluwer, 2015.
  • Senat Stanów Zjednoczonych Ameryki. Struktura i funkcje, Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 2013.
  • Polski ustrój państwowy, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2000.
  • Sejm of the Republic of Poland. Structure, Procedures, Functions, Warszawa: Interpaliamentary Relations Bureau, Chancellery of the Sejm, 1999.
  • Spór o model tworzenia prawa, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988[11].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

W 2016 jego rozprawa habilitacyjna pt. Senat Stanów Zjednoczonych Ameryki. Struktura i funkcje uzyskała drugą nagrodę w LI Ogólnopolskim Konkursie „Państwa i Prawa” na najlepsze prace habilitacyjne i doktorskie z dziedziny nauk prawnych[12].

W 1. edycji konkursu dziennika „Rzeczpospolita” pn. „Prawnik roku” rozstrzygniętej w marcu 2017 uzyskał wyróżnienie w kategorii „prawnik-edukator” za „mądre, niekoniunkturalne tłumaczenie kwestii ustrojowo-konstytucyjnych, z zachowaniem dystansu do bieżących sporów politycznych”[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Polskie Towarzystwo Prawa Konstytucyjnego | Piotrowski Ryszard [online] [dostęp 2023-12-23] (pol.).
  2. ↑ Ryszard Piotrowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-11-25].[martwy link]
  3. ↑ a b Dr Ryszard Piotrowski o głosowaniu rodzinnym: dzieci są traktowane przedmiotowo. wp.pl. [dostęp 2015-11-27].
  4. ↑ Joanna Mantel-Niećko, Próba sił: źródła do dziejów Uniwersytetu Warszawskiego po 13 grudnia 1981, Warszawa 1991, s. 198.
  5. ↑ Kamil Niewiński, Geneza i pozycja ustrojowa Trybunału Stanu w PRL, „Miscellanea Historico-Iuridica”, 12, 2013, s. 282.
  6. ↑ Prof. dr hab. Ryszard Piotrowski – Katedra Prawa Konstytucyjnego [online] [dostęp 2023-12-23] (pol.).
  7. ↑ Katedra Prawa Konstytucyjnego Uniwersytet Warszawski [online] [dostęp 2021-01-13].
  8. ↑ Prof. Mirosław Wyrzykowski: Pozakonstytucyjna zmiana ustroju staje się faktem. O tym trzeba debatować, panie Prezydencie. oko.press, 26 sierpnia 2017. [dostęp 2017-08-31].
  9. ↑ Komitet Nauk Prawnych PAN. pan.pl. [dostęp 2020-02-23].
  10. ↑ Ryszard Józef Jan Piotrowski [online], WPiA [dostęp 2023-12-23] (pol.).
  11. ↑ Piotrowski, Ryszard (1952- ).. bn.org.pl. [dostęp 2015-11-25].
  12. ↑ LI konkurs „Państwa i Prawa” na najlepsze prace habilitacyjne i doktorskie z dziedziny nauk prawnych rozstrzygnięty. lex.pl, 22 czerwca 2016. [dostęp 2017-06-26].
  13. ↑ Prawnikiem roku został prof. Adam Strzembosz. rp.pl, 16 marca 2017. [dostęp 2017-03-16].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ryszard_Piotrowski&oldid=72632087”