Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Równanie Beattiego-Bridgmana – równanie stanu gazu rzeczywistego zawierające pewne stałe empiryczne mające pomóc uwzględnić zmniejszenie liczby cząsteczek gazu poprzez tworzenie asocjatów:
p
=
R
T
(
1
−
ϵ
)
(
V
m
+
B
)
V
m
2
−
A
V
m
2
,
{\displaystyle p=RT{\frac {(1-\epsilon )(V_{\mathrm {m} }+B)}{V_{\mathrm {m} }^{2}}}-{\frac {A}{V_{\mathrm {m} }^{2}}},}
gdzie:
p
{\displaystyle p}
ciśnienie ,
V
m
{\displaystyle V_{\mathrm {m} }}
V
m
=
V
/
n
,
{\displaystyle V_{\mathrm {m} }=V/n,}
V
{\displaystyle V}
n
{\displaystyle n}
liczność gazu ),
R
{\displaystyle R}
stała gazowa ,
T
{\displaystyle T}
temperatura ,
A
,
B
,
ϵ
{\displaystyle A,B,\epsilon }
A
0
,
B
0
,
a
,
b
,
c
:
{\displaystyle A_{0},B_{0},a,b,c{:}}
A
=
A
0
(
1
−
a
V
m
)
,
{\displaystyle A=A_{0}\left(1-{\frac {a}{V_{\mathrm {m} }}}\right),}
B
=
B
0
(
1
−
b
V
m
)
,
{\displaystyle B=B_{0}\left(1-{\frac {b}{V_{\mathrm {m} }}}\right),}
ϵ
=
c
V
m
T
3
.
{\displaystyle \epsilon ={\frac {c}{V_{\mathrm {m} }T^{3}}}.}
