Przejdź do zawartości

Sławina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sławina[1] lub Sławiena[2] (łac. Slavina) – księżna obodrzycka, żona dwóch książąt obodrzyckich: Kruta i Henryka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Sławinę znana jest właściwie z jednego źródła – kronikarza Helmolda. Żyła ona na przełomie XI i XII stulecia.

Gdy Krut opadł na siłach skutkiem starości, Obodryci zostali kilkukrotnie zaatakowani przez pretendenta do tronu, syna zamordowanego księcia Gotszalka, Henryka, popieranego przez Danię i Saksonię. Krut próbował się z nim porozumieć, dzieląc się władzą. Jednak według kronikarza jej mąż dybał na życie Henryka, ale ten unikał zasadzek dzięki pozyskaniu żony Kruta. Kronika Słowian następująco opisuje te wydarzenia:

Albowiem pani Sławina, żona Kruta, często go przestrzegała i uprzedzała o zgotowanych nań zasadzkach. W końcu zniechęcona do męża - starca zapragnęła, jeśli to możliwe, wyjść za mąż za Henryka. Przeto za namową tejże kobiety Henryk zaprosił Kurta na ucztę. A kiedy gość nadużywszy alkoholu opuszczał w nietrzeźwym stanie dom, w którym ucztował, pewien Duńczyk uderzył go siekierą i jednym ciosem odciął głowę. Potem pojął Henryk Sławinę za żonę i otrzymał księstwo i ziemię[3].

Śmierć Kruta miała miejsce prawdopodobnie w roku 1093[4] lub wiosną 1105[1][2]. Brak w źródłach informacji o jej dalszych losach.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Według zapisków duńskiego historyka Corneliusa Hamsforta, jej ojcem był Świętobór, książę pomorski[5]. Według historiografii do XIX wieku – jako córka Świętobora była prawdopodobnie siostrą: Warcisława IRacibora I, Świętopełka nakielskiego oraz bliżej nieokreślonego Bogusława[6]. Genealog Edward Rymar w Rodowodzie książąt pomorskich odrzucił tę hipotezę, choć podtrzymał bliższe pokrewieństwo Świętobora z pierwszymi trzema filiacjami.

Była żoną księcia obodrzyckiego Kruta, a po jego zamordowaniu Henryka Gotszalkowica.

Mogła być matką dwóch młodszych synów swojego drugiego męża Henryka: Świętopełka i Kanuta[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Helmold, Tł.: Jan Papłoński: Helmolda Kronika Sławiańska z XII wieku. Warszawa: K. Kowalewski, 1862, s. 87.
  2. a b Andrzej Michałek: Słowianie Zachodni. Jak kształtowały się państwa narodowe?. Warszawa: Bellona, 2013.
  3. "Helmolda Kronika Słowian", Tł. Józef Matuszewski, PIW Warszawa 1974, s. 188.
  4. Robert F. Barkowski: Słowianie Połabscy. Dzieje zagłady. Warszawa: Bellona, 2015, s. 197–198.
  5. C. Hamsfort, Chronologia rerum Danicarum, 1772, s. 271.
  6. J. Hübner, Weylands Rectoris der Schule zu St. Johannis in Hamburg, Genealogische Tabellen Nebst denen dazu gehörigen Genealogischen Fragen, Zur Erläuterung politischen Historie, Leipzig 1737, tab. gen. 192 oraz 197.
  7. MECKLENBURG [online], fmg.ac [dostęp 2021-02-14].

Bibliografia  

[edytuj | edytuj kod]