SM (mina)
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Dane techniczne | |
Zapalnik |
MUW |
Użytkownicy | |
Wojsko Polskie |
SM – mina sygnalizacyjno-oświetleniowa stosowana między innymi w Wojsku Polskim.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]- Przeznaczenie
Miny sygnalizacyjne SM przeznaczone są do oświetlania terenu i uprzedzenia wojsk własnych o zbliżaniu się nieprzyjaciela lub przenikaniu jego grup przez teren, w którym jest ustawiona. Ustawia się je w celu osłony zapór minowych, drutowych, zawał leśnych, skrytych podejść oraz obiektów o znaczeniu wojskowym, położonych przed przednim skrajem obrony i w jej głębi. Ponadto mogą być ustawione na odcinkach słabo obsadzonych przez własne pododdziały oraz na stykach i skrzydłach pododdziałów będących w obronie[1].
- Budowa
Mina sygnalizacyjna SM składa się z metalowego kadłuba, wewnątrz którego znajdują się w osłonie papierowej kostki: naboju dźwiękowego i oświetleniowego oraz podsypka prochowa. Ponadto w skład miny wchodzi zapalnik MUW lub MUW-2, drut odciągowy z zatrzaskiem i kołek odciągowy. Kadłub miny w dolnej części jest pomalowany na kolor biały, czerwony lub zielony, co wskazuje barwę sygnału świetlnego. W górnej części kadłuba jest zespół zapalający, który opiera się na pierścieniu[2].
- Działanie miny
Po wyciągnięciu zawleczki bojowej z zapalnika MUW, zwolniona iglica pod działaniem sprężyny uderza w spłonkę zapalającą, powodując zapalenie ładunku prochowego i masy zapalającej, od którego wybucha blok dźwiękowy. Po zadziałaniu bloku dźwiękowego, zapala się ładunek prochowy i masa zapalająca bloku świetlnego, a przenikający płomień do kolejnych dolnych ładunków prochowych, znajdujących się pod gwiazdkami świetlnymi, powoduje ich kolejne zapalenie i wyrzucenie w górę gwiazdek świetlnych[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podręcznik saperski 1991 ↓, s. 237.
- ↑ Podręcznik saperski 1991 ↓, s. 239.
- ↑ Podręcznik saperski 1991 ↓, s. 240.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Barański (zal.): Podręcznik saperski dla wszystkich rodzajów wojsk. Inż. 534/89. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych, 1991.