Schronisko przy Stacji Kolejowej Rabsztyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko przy Stacji Kolejowej Rabsztyn
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

rezerwat przyrody Pazurek

Właściciel

Skarb Państwa
(Lasy Państwowe)

Długość

49 m

Głębokość

9 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

414 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku NE

Kod

J.Olk.II-01.02

Położenie na mapie gminy Olkusz
Mapa konturowa gminy Olkusz, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Stacji Kolejowej Rabsztyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Stacji Kolejowej Rabsztyn”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Stacji Kolejowej Rabsztyn”
Położenie na mapie powiatu olkuskiego
Mapa konturowa powiatu olkuskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Stacji Kolejowej Rabsztyn”
Ziemia50°20′11″N 19°37′36″E/50,336500 19,626556
Strona internetowa

Schronisko przy Stacji Kolejowej Rabsztynschronisko w rezerwacie przyrody Pazurek na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej[1]. Wbrew swojej nazwie nie znajduje się przy stacji kolejowej Rabsztyn, lecz w Zubowych Skałach w pobliżu kolonii Pazurek w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Olkusz[1].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Jest to schronisko w jednej z wyżej położonych Zubowych Skał. Powstało na pionowej szczelinie, w której znajdują się zaklinowane głazy. Schronisko ma rozwinięcie pionowe. Ze szczeliny za otworem można przejść w górę, ale miejscami wymaga to zapieraczki. Górą szczelina wychodzi na zewnątrz oknami skalnymi[1].

Schronisko jest przewiewne, suche, w głębi ciemne. Jego namulisko tworzy skalny gruz i próchnica. Przy otworach rozwijają się mchy, wewnątrz obserwowano pajęczaki[1].

Jaskinię po raz pierwszy opisał Kazimierz Kowalski w 1951 r. Podczas jej zwiedzania znalazł w niej liczne nietoperze[2]. W 1990 r. M. Szelerewicz opracował jej dokumentację dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych. Plan jaskini i przekrój opracował A. Górny[1].

Schronisko znajduje się w rezerwacie przyrody i nie jest udostępniona do zwiedzania[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Mariusz Szelerewicz, Schronisko przy Stacji Kolejowej Rabsztyn, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-15].
  2. Kazimierz Kowalski, Jaskinie Polski. Tom I, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
  3. Jaroszowiec – Standardowy Formularz Danych [online] [dostęp 2021-05-27].