Schronisko z Dzikiem

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko z Dzikiem
ilustracja
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Siedlec, Bezlik

Właściciel

Skarb Państwa
(Lasy Państwowe)

Długość

9 m

Głębokość

0 m

Wysokość otworów

360 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

10 m

Ekspozycja otworów

ku północnemu zachodowi

Kod

J.Cz.II-02.29

Położenie na mapie gminy Janów
Mapa konturowa gminy Janów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Schronisko z Dzikiem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko z Dzikiem”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Schronisko z Dzikiem”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko z Dzikiem”
Ziemia50°40′52″N 19°23′07″E/50,681250 19,385389
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Schronisko z Dzikiem – jaskinia w lesie na wzniesieniu po północnej stronie Zastudnia należącego do wsi Suliszowice[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Administracyjnie jaskinia znajduje się na terenie wsi Siedlec w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Janów[3].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia typu schronisko znajduje się w największej w tym miejscu skale[1], która przez wspinaczy skalnych nazywana jest Skałą Pustelnika[4]. Półowalny otwór schroniska znajduje się u północno-zachodniej strony skały na lekko nachylonym zboczu. Ma szerokość 5 m i wysokość do 1 m. Znajdująca się za nim komora ma wysokość od 0,5 do 2 m i wymiary 5 × 4 m. W stropie jej środkowej części jest komin o wysokości 3 m. Z komory odchodzi kilka ciasnych bocznych korytarzyków rozkopanych przez borsuki, dla człowieka niedostępnych[1].

Schronisko powstało w późnojurajskich twardych wapieniach skalistych. Jest suche i prawie w całości widne, ciemno jest tylko w jego najbardziej od otworu oddalonych miejscach. Powstało w strefie saturacji. Świadczą o tym niewielkie kotły wirowe na jego stropie i ścianach oraz gąbczaste formy powierzchni. Namulisko jest piaszczyste, w środkowej części nadsypane przez borsuki. Nacieków brak. Brak roślin, nie obserwowano też zwierząt. Podczas pomiaru schroniska znaleziono natomiast szkielet dzika, stąd pochodzi jego nazwa[1].

  • Skała z otworem schroniska
    Skała z otworem schroniska
  • Otwór schroniska
    Otwór schroniska
  • Widok z otworu
    Widok z otworu
  • Korytarzyk wykopany przez borsuki
    Korytarzyk wykopany przez borsuki

Schronisko po raz pierwszy opisał M. Czepiel w lutym 2001 r.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Marian Czepiel, Schronisko z Dzikiem, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-08-02].
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-07-08].
  4. ↑ Grzegorz Rettinger, Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schronisko_z_Dzikiem&oldid=69818865”