Przejdź do zawartości

Siemion Pawłow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siemion Pawłow
Семён Никифорович Павлов
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

1899
Makarów

Data i miejsce śmierci

1952
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1919–1948

Formacja

Czeka
NKWD

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru”

Siemion Nikiforowicz Pawłow (ros. Семён Никифорович Павлов, ur. 1899 w Makarowie w guberni kijowskiej, zm. 1952 w Moskwie) – Żyd, funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych, generał major, ludowy komisarz spraw wewnętrznych Kirgiskiej SRR (1941-1943).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie żydowskiego handlowca, od lutego 1919 pracownik Wydziału Specjalnego Czeki 12 Armii, od marca 1921 w kijowskiej gubernialnej Czece, od sierpnia 1922 do marca 1923 w powiatowym GPU w Starokonstantynowie, od marca do września 1923 na kursach wojskowo-pogranicznych w Charkowie. Od września 1923 do marca 1927 dowódca kompanii pogranicznej w Olewsku, od września 1924 w RKP(b), od marca do września 1927 komendant odcinka 25 Oddziału Pogranicznego w Rybnicy, od września 1929 do listopada 1930 w Wyższej Szkole Pogranicznej OGPU, potem komendant odcinka 24 Oddziału Pogranicznego w Jampolu, od lutego 1933 do lutego 1935 studiował w Akademii Motoryzacji i Mechanizacji Armii Czerwonej w Moskwie. Od lutego 1935 do sierpnia 1936 inspektor Wydziału Operacyjnego Głównego Zarządu Wojsk Pogranicznych NKWD ZSRR, od 28 marca 1936 kapitan, od sierpnia 1936 do września 1937 szef Oddziału 1 Wydziału Specjalnego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego (UGB) Zarządu NKWD obwodu kalinińskiego (obecnie obwód twerski), od 1 września 1937 do 7 kwietnia 1938 szef Oddziału 5 Wydziału 5 Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego, od 7 kwietnia 1938 do 27 kwietnia 1939 szef Wydziału 5 UGB Zarządu NKWD obwodu tulskiego. Od 27 kwietnia 1939 kapitan bezpieczeństwa państwowego i szef okręgowego oddziału NKWD w Osz (Kirgiska SRR), od 16 listopada do grudnia 1939 szef Zarządu NKWD obwodu frunzeńskiego, od 17 października 1939 zastępca ludowego komisarza, a od 26 lutego 1941 do 7 maja 1943 ludowy komisarz spraw wewnętrznych Kirgiskiej SRR, 6 września 1941 awansowany na majora bezpieczeństwa państwowego, a 14 lutego 1943 komisarza bezpieczeństwa państwowego. Od 7 maja 1943 do 25 kwietnia 1945 ludowy komisarz bezpieczeństwa państwowego Kirgiskiej SRR, od 25 kwietnia 1945 do 14 listopada 1946 szef Zarządu NKGB/MGB obwodu jarosławskiego, 9 lipca 1945 mianowany generałem majorem, od listopada 1946 do 25 października 1948 szef Zarządu MGB obwodu stalingradzkiego, następnie zwolniony z powodu choroby.

Pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

I 2 medale.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]