Siemomysł (książę Polan)
Siemomysł (Chronica Polonorum) | |
Książę Polan | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Żona |
nieznana (rzekomo Gorka) |
Dzieci |
Siemomysł[1] lub Ziemomysł (ur. prawdopodobnie na przełomie IX i X wieku, zm. w latach 950–960[1][2]) – trzeci książę Polan z dynastii Piastów wspomniany w Kronice polskiej Galla Anonima. Wnuk Siemowita, syn Lestka, ojciec Mieszka I.
Historyczność Siemomysła, jak i pozostałych przodków Mieszka I, znanych jedynie z relacji Anonima zwanego Gallem, budzi dyskusje w literaturze przedmiotu; obecnie większość badaczy uznaje go za postać rzeczywiście istniejącą.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Starsza literatura określała go mianem Ziemomysł. Obecnie przyjmuje się, że ojciec Mieszka I poprawnie winien być zwany Siemomysłem. Ta ostatnia forma jednak długo była uważana za błędną ze względu na autorytet Oswalda Balzera, który określił władcę Polan w swojej Genealogii Piastów mianem Ziemomysł.
Wobec niemożliwości potwierdzenia jego istnienia w innych źródłach jest uważany za postać, której istnienie nie jest jednoznacznie udowodnione. Panował hipotetycznie od ok. 930 roku (niektórzy badacze[kto?] sugerują, że panowanie Siemomysła było dość krótkie i rozpoczęło się około 950 roku). Przypuszcza się, że zjednoczył najprawdopodobniej ziemie Polan, Goplan i Mazowszan, chociaż nie można wykluczyć, że uczynił to już jego ojciec. Według hipotezy Henryka Łowmiańskiego w 954 roku wsparł powstanie plemienia Wkrzan przeciwko Niemcom[3]. Nie jest znane miejsce jego pochówku.
Małżeństwo i potomstwo
[edytuj | edytuj kod]Żona (żony) Siemomysła nie jest znana. Pojawił się domysł, że mogła być córką Włodzisława, księcia Lędzian żyjącego w 944 roku[4]. Tego domysłu z braku źródeł nie można zweryfikować.
Według późnych i niepewnych źródeł żona Siemomysła nosiła imię Gorka (pogląd ten obalił w 1895 roku Oswald Balzer). Natomiast poznański historyk Rafał T. Prinke uważa, że mogła ona nosić imię Świętosława[5].
Potomkami Siemomysła byli:
- Mieszko I (ur. ok. 935, zm. 25 maja 992) – książę Polan ok. 960(?)–992,
- NN, syn (ur. ?, zm. ?) – zginął w 964 lub 965 (wg starszej literatury w 963[6]). Dopuszcza się możliwość, że mógł być on również starszym, przyrodnim bratem Mieszka I, nieznane jest miejsce jego pochówku[7],
- Czcibor (ur. ?, zm. po 24 czerwca 972).
Przypuszcza się również, że córką Siemomysła mogła być żona nieznanego bliżej księcia pomorskiego[8]. Hipoteza ta jest oparta m.in. na fakcie, że imię Siemomysł nosił książę pomorski wzmiankowany w źródłach w 1046 roku. Zdaniem jednak części badaczy to córka Mieszka I, a nie Siemomysła poślubiła księcia pomorskiego[9]. Istnieje również hipoteza uważająca książąt pomorskich za boczną linię Piastów, wywodzącą się od Świętopełka, syna Mieszka I, która stawia pod znakiem zapytania istnienie tej osoby[10].
Oswald Balzer w Genealogii Piastów przypisywał niesłusznie Siemomysłowi syna Prokuja (w ogóle nie należał do dynastii Piastów) oraz córkę Adelajdę (Białą Kneginię), będącą postacią fikcyjną[11].
Genealogia
[edytuj | edytuj kod]Siemowit ur. ? zm. ? |
NN ur. ? zm. ? |
NN ur. ? zm. ? |
NN ur. ? zm. ? | ||||||||||
Lestek ur. ? zm. w okr. 930–940 (?) |
NN ur. ? zm. ? |
||||||||||||
1 kilka żon poganek |
Siemomysł (ur. w okr. IX/X w. zm. w okr. 950–960) |
2 NN (Gorka?) ur. ? zm. ? OO ? |
|||||||
1,2 | 1,2 | 1,2 | 1,2 | ||||||
Mieszko I ur. w okr. 922–945 zm. 25 V 992 |
NN, syn ur. ? zm. 964 lub 965 |
Czcibor ur. ? zm. po 24 VI 972 |
NN, córka? (alternatywnie córka Mieszka I) ur. ? zm. ? |
Pomniki
[edytuj | edytuj kod]Siemomysła upamiętnia renesansowa płaskorzeźba umieszczona w portalu bramy wjazdowej Zamku Piastów Śląskich w Brzegu.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Imię Siemomysł
- Siemowit (książę Polan)
- Historia Polski (do 1138)
- Władcy Polski
- Legendarni władcy Polski
- Piastowie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Siemomysł, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-02-03] .
- ↑ K. Jasiński, Siemomysł, Polski Słownik Biograficzny, T. 37, s. 58-59.
- ↑ H. Łowmiański, Początki Polski, T. 5, s. 512-513.
- ↑ J. Powierski, O pochodzeniu imienia Władysław w dynastii piastowskiej. Przyczynek do stosunków polsko-ruskich w X-XII w., s. 43.
- ↑ Rafał T. Prinke Świętosława, Sygryda, Gunhilda. Tożsamość córki Mieszka I i jej skandynawskie związki, „Roczniki historyczne”, t. 60 (2004)
- ↑ m.in. O. Balzer.
- ↑ K. Jasiński, Rodowód pierwszych Piastów, s. 70 (wyd. 2).
- ↑ H. Łowmiański, Początki Polski, T. 5, s. 418, przyp. 1348.
- ↑ G. Labuda, Mieszko I, [w:] Polski Słownik Biograficzny, T. 21, 1976, s. 33. G. Labuda, Siemomysł, [w:] Ludzie pomorskiego średniowiecza, s. 124.
- ↑ E. Rymar, Dagome Iudex jako organiczna część decyzji Mieszka I w sprawie podziału Polski na dzielnice. Reanimacja hipotezy o piastowskim rodowodzie dynastii pomorskiej. Materiały Zachodniopomorskie nr 32, s. 337.
- ↑ K. Jasiński, Rodowód pierwszych Piastów (wyd. 2), s. 71,72.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895.
- Buczek K., Zagadnienie wiarygodności dwu relacji o początkowych dziejach państwa polskiego, (w:) Prace z dziejów Polski feudalnej, Warszawa 1960.
- Gieysztor A., Siemomysł książę polański, (w:) Słownik starożytności słowiańskich, T. 5 (1975).
- Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Warszawa-Wrocław (1992); 2 wyd.: Poznań 2004.
- Jasiński Kazimierz, Siemomysł, Polski Słownik Biograficzny, T. 37 (1996).
- Koneczny F., Dzieje Polski za Piastów, Kraków 1902.
- Labuda G., Mieszko I [w:] Polski Słownik Biograficzny, T. 21 (1976).
- Labuda G., Siemomysł [w:] Ludzie pomorskiego średniowiecza, Gdańskie Towarzystwo Naukowe. Seria „Pomorze Gdańskie”, nr 13 (1981).
- Łowmiański H., Dynastia Piastów we wczesnym średniowieczu, [w:] Tymieniecki K. (pod red.), Początki państwa polskiego. Księga tysiąclecia, T. 1, Poznań 1962.
- Łowmiański H., Początki Polski, T. 5, Warszawa 1973.
- Powierski J., O pochodzeniu imienia Władysław w dynastii piastowskiej. Przyczynek do stosunków polsko-ruskich w X-XII w., Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego, Historia 14 (1984).
- Rymar E., Dagome Iudex jako organiczna część decyzji Mieszka I, w sprawie podziału Polski na dzielnice. Reanimacja hipotezy o piastowskim rodowodzie dynastii pomorskiej. Materiały Zachodniopomorskie 32 (1986).
- Wojciechowski Z., Polska nad Wisłą i Odrą, Katowice 1939, s. 34.
- Wyrozumski J., Dzieje Polski piastowskiej (VIII w.-1370) z serii Wielka historia Polski, Kraków 1999.