Sierosławice (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sierosławice
wieś
Ilustracja
Zespół Szkolno-Gimnazjalny w Sierosławicach
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

proszowicki

Gmina

Nowe Brzesko

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-120[2]

Tablice rejestracyjne

KPR

SIMC

0329817

Położenie na mapie gminy Nowe Brzesko
Mapa konturowa gminy Nowe Brzesko, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sierosławice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sierosławice”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Sierosławice”
Położenie na mapie powiatu proszowickiego
Mapa konturowa powiatu proszowickiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sierosławice”
Ziemia50°08′39″N 20°28′03″E/50,144167 20,467500[1]

Sierosławice (też: Sierosławice nad Wisłą) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Nowe Brzesko, przy drodze krajowej nr 79.

Wieś królewska, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie proszowskim województwa krakowskiego, jej tenutariuszem w 1595 roku był Jacek Młodziejowski, podskarbi nadworny[3]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krakowskim.

Wieś i folwark w Sierosławicach były od początku własnością rycerską (szlachecką) – rodu Sierosławskich h. Łodzia[4]. Po raz pierwszy Sierosławice wymienione są w dokumencie z połowy XIII wieku (jako Siroslawicze), potem w kilku dokumentach z XIV w. (jako Zeroslawicce, Zeroslaviccze, w 1490 – Syroslawycze, w 1529 – Schiroslawycze)[5].

W połowie XVI wieku Sierosławice stały się jedynym na ziemi brzeskiej ośrodkiem reformacji. Wówczas właściciele dworu i większość ludności zmieniła wyznanie na luterańskie. Przy dworze funkcjonował mały zbór (kaplica), niezachowany do dzisiejszego dnia[5].

We wsi istniały również inne budowle, m.in. duży murowany spichlerz z XVI w., zabudowania folwarczne z XVIII w., browar, gorzelnia i budynki królewskiej komory celnej. Do dziś ocalał jedynie niewielki budynek celny zwany "komendą" oraz fragmenty dworskiego parku[5].

Onegdaj we wsi istniała drogowa przeprawa promowa do prawobrzeżnych Świniar.

Przed I wojną światową Aniela Zdanowska założyła we wsi koło gospodyń wiejskich[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122476
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1167 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 98.
  4. Symbolika gminy Nowe Brzesko. [dostęp 2015-04-28].
  5. a b c Historia i zabytki gminy Nowe Brzesko. [dostęp 2015-04-28].
  6. Cmentarz w Miechowie :: miechowski_kuferek [online], miechowski_kuferek.manifo.com [dostęp 2021-05-13].