Sitnica (województwo małopolskie)
49°45′24″N 21°07′30″E/49,756667 21,125000
| wieś | |
.jpg) Kościół filialny św. Maksymiliana Kolbego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-323[4] |
| Tablice rejestracyjne |
KGR |
| SIMC |
0345288 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gorlickiego  | |
Położenie na mapie gminy Biecz  | |
| 49°45′24″N 21°07′30″E/49,756667 21,125000[1]
| |
.jpg)
Sitnica – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Biecz.
Z dniem 1 stycznia 2025 Sitnica zostanie włączona do gminy Moszczenica[5].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0345294 | Bukowina | część wsi |
| 0345302 | Chlastoń | część wsi |
| 0345319 | Dół | część wsi |
| 0345325 | Góra | część wsi |
| 0345331 | Ukraina | część wsi |
| 0345348 | W Raju | część wsi |
Oprócz integralnych części wsi ujętych w TERYT mieszkańcy wyróżniają części wsi: Czyżówka, Firlitówka, Fiszty, Janikówka.
Wieś wyodrębniła się z Rozembarku, powstałego na podstawie przywileju przeniesienia wsi z prawa polskiego na niemieckie, położonej nad rzeką Sczitnica, z 1351 roku. Dokument ten często błędnie odczytywany był jako dokument lokacyjny wsi Sitnica, lecz dokument w rzeczywistości nie wymienia żadnej nazwy miejscowości, ale tylko jej położenia nad rzeką, natomiast stara (Nemsyno) i nowa (Rozumberk) nazwa rzeczonej wsi związanej z tym dokumentem ujawnia się w dokumencie z 1354 (Nemsyno, in qua hereditate locate sunt due villae, videlicet Rzepennyk et Rosumberk)[8]. Na przestrzeni wieków nazwa miejscowości notowana była w formach: Sythnicza (1418), Szczytnica (1528), Szitnicza (1581), Szytnica (1680), Sietnica (1756–1952) a od 1965 r. Sitnica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
W Sitnicy wybudowano w latach 80. XX wieku kościół filialny pw. św. Maksymiliana Kolbego należący do rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja Apostoła w Rożnowicach[9]. We wsi znajduje się również Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II[10], wybudowana w 2002 r. Jest również budynek OSP.
Urodzeni w Sitnicy
[edytuj | edytuj kod]- Jan Kanty Olszewski (1885–1940) – podpułkownik kawalerii, dowódca 5 pułku strzelców konnych, został zamordowany wiosną 1940 roku w Katyniu.
- Józef Gurgul (1923 – ) – prokurator, dr nauk prawnych - prowadził lub nadzorował najpoważniejsze śledztwa kryminalne z przełomu lat 60. i 70. XX w.[11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122891
- ↑ Wieś Sitnica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-11-28], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-11-28].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1153 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta oraz zmiany siedziby władz gminy (z 10 lipca 2024)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Marian Brudzisz: Z Sitnicy przez Nemsyno, Rosumberk, Rozembark do Rożnowic. 2018.
- ↑ Parafia na stronie diecezji. [dostęp 2015-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-03)].
- ↑ Szkoła Podstawowa – Im Jana Pawła II w Sitnicy [online] [dostęp 2022-06-29] (pol.).
- ↑ Uwagi o wykrywalności i czynnościach śledczych w sprawach o zabójstwa [online], TaniaKsiazka.pl [dostęp 2023-03-29] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sietnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 601.
