Skirmunt
Herb Skirmunt | |
Typ herbu | |
---|---|
Alternatywne nazwy |
Skiermunt, Skirmont |
Skirmunt (Skiermunt, Skirmont[1]) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Dąb[1].
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Opis historyczny
[edytuj | edytuj kod]Juliusz Karol Ostrowski blazonuje herb następująco[1]:
W polu błękitnem — dąbek zloty o kilku korzeniach i trzech żołędziach. Nad hełmem — korona lub mitra. Labry.
Opis współczesny
[edytuj | edytuj kod]Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:
Na tarczy w polu błękitnym dąb zielony z trzema żołędziami złotymi, dwoma liśćmi zielonymi i pięcioma korzeniami w takim samym kolorze.
Labry herbowe błękitne, podbite srebrem.
Geneza
[edytuj | edytuj kod]Według Juliusza Ostrowskiego, herb był używany przez członków rodu Skirmunt, zamieszkujących Litwę od XVI wieku[2].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Lista herbownych w artykule sporządzona została na podstawie wiarygodnych źródeł, zwłaszcza klasycznych i współczesnych herbarzy. Należy jednak zwrócić uwagę na częste zjawisko przypisywania rodom szlacheckim niewłaściwych herbów, szczególnie nasilone w czasie legitymacji szlachectwa przed zaborczymi heroldiami, co zostało następnie utrwalone w wydawanych kolejno herbarzach. Identyczność nazwiska nie musi oznaczać przynależności do danego rodu herbowego. Przynależność taką mogą bezspornie ustalić wyłącznie badania genealogiczne.
Pełna lista herbownych nie jest dziś możliwa do odtworzenia, także ze względu na zniszczenie i zaginięcie wielu akt i dokumentów w czasie II wojny światowej (m.in. w czasie powstania warszawskiego w 1944 spłonęło ponad 90% zasobu Archiwum Głównego w Warszawie, gdzie przechowywana była większość dokumentów staropolskich)[3]. Lista nazwisk znajdująca się w artykule pochodzi z Herbarza polskiego, Tadeusza Gajla[4] (3 nazwiska[5]). Występowanie na liście nazwiska nie musi oznaczać, że konkretna rodzina pieczętowała się herbem Skirmunt. Często te same nazwiska są własnością wielu rodzin reprezentujących wszystkie stany dawnej Rzeczypospolitej, tj. chłopów, mieszczan, szlachtę. Jest to dotychczas najpełniejsza lista herbownych, uzupełniana ciągle przez autora przy kolejnych wydaniach Herbarza. Tadeusz Gajl wymienia następujące nazwiska uprawnionych do używania herbu Skirmunt[5]:
Tadeusz Gajl, Herbarz Polski
|
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Ostrowski 1906 ↓, s. 354.
- ↑ Juliusz Ostrowski , Księga herbowa rodów polskich, Gł. skł.: Bolcewicz, 1906, s. 354 [dostęp 2022-01-15] (pol.).
- ↑ Dzieje zasobu ↓, Linki zewnętrzne.
- ↑ Gajl 2007 ↓, Bibliografia.
- ↑ a b Gajl ↓, Linki zewnętrzne.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Gł. skł.: Bolcewicz, 1906, s. 388 .
- Tadeusz Gajl, Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów, Gdańsk: L&L, 2007, s. 543, ISBN 978-83-60597-10-1, OCLC 233447252 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Gajl: Nazwiska. gajl.wielcy.pl. [dostęp 2021-09-20]. (pol.).
- Dzieje zasobu. agad.gov.pl. [dostęp 2021-09-20]. (pol.).