Skocznia narciarska na Zniesieniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocznia narciarska na Zniesieniu we Lwowie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Lwów

Data otwarcia

1910

Kluby

Czarni Lwów

brak współrzędnych

Skocznia narciarska na Zniesieniu we Lwowie – istniejąca w latach 1910–1930 skocznia narciarska położona we Lwowie, na terenie dzielnicy Kajzerwald (Cesarski Lasek). Obiekt powstał jeszcze przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości.

Skocznia wybudowana w 1910 roku była pierwszym profesjonalnym tego typu obiektem we Lwowie. Powstała na terenie oddzielającym miasto od ówczesnej wsi Zniesienie (obecnie dzielnica Lwowa). Pierwotnie na skoczni możliwe było oddawanie skoków o długości ok. 15 metrów. Po jej rozbudowie w latach 1924-26 (wydłużenie rozbiegu do 79 metrów) oraz w 1927 roku (przebudowa profilu), w dniu 16 stycznia 1927 roku ustanowiono rekord skoczni, który wynosił 38 metrów. Obiekt był na lato rozbierany, celem uniknięcia dewastacji.
Obiekt był własnością Karpackiego Towarzystwa Narciarzy. Ze skoczni korzystali zawodnicy klubu Czarni Lwów oraz inni sportowcy, wśród których wymienić należy m.in. Leszka Pawłowskiego, Bronisława Czecha, Aleksandra Bobkowskiego, Józefa Kaweckiego, Lepolda Worosza oraz Jana Jarzynę (rekordzistę Galicji w długości skoku sprzed I wojny światowej).
Wobec trudności z utrzymaniem skoczni, latem 1930 roku władze Towarzystwa podjęły decyzję o jej likwidacji.

Istnieją również informacje o drugiej skoczni w tym miejscu, wybudowanej w 1935 roku, obecnie nieistniejącej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grzegorz Rąkowski: Lwów. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część IV. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 265. ISBN 978-83-89188-70-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]