Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skwalan
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
2,6,10,15,19,23-heksametylotetrakozan
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
numer WE: 203-825-6
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C30H62
|
Masa molowa
|
422,81 g/mol
|
Wygląd
|
bezbarwna, oleista ciecz[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
111-01-3
|
PubChem
|
8089
|
DrugBank
|
DB11420
|
SMILES
|
CC(C)CCCC(C)CCCC(C)CCCCC(C)CCCC(C)CCCC(C)C
|
|
InChI
|
InChI=1S/C30H62/c1-25(2)15-11-19-29(7)23-13-21-27(5)17-9-10-18-28(6)22-14-24-30(8)20-12-16-26(3)4/h25-30H,9-24H2,1-8H3
|
InChIKey
|
PRAKJMSDJKAYCZ-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
skwalen
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Skwalan – organiczny związek chemiczny, rozgałęziony węglowodór alifatyczny. W warunkach standardowych jest cieczą. Jest pochodną skwalenu, powstałą przez wysycenie wszystkich jego podwójnych wiązań. Stosowany jako emolient, lubrykant oraz prawdopodobnie dyspersant. Zdania kosmetologów na temat jego dyfuzji przezskórnej są podzielone. Wchodzi w skład ludzkiego sebum.[potrzebny przypis]