Smithfield (Londyn)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Smithfield
Dzielnica Londynu
Ilustracja
Budynek targu mięsnego w Smithfield
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Region

Wielki Londyn

Miasto

Londyn

Gmina

City of London

Położenie na mapie City of London
Mapa konturowa City of London, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Smithfield”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Smithfield”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Smithfield”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Smithfield”
Ziemia51°31′10″N 0°06′05″W/51,519444 -0,101389

Smithfield – obszar w centralnym Londynie, w północno-zachodniej części City of London. Jego przybliżone granice wyznaczają ulice: Charterhouse Street(inne języki) na północy, Farringdon Street(inne języki) na zachodzie[a], Holborn Viaduct na południu; wschodnia granica jest bliżej niezdefiniowana[1].

Głównym obiektem w obrębie dzielnicy jest największy w Wielkiej Brytanii[2] hurtowy targ mięsny Smithfield Market(inne języki). Znajdują się tu także kościół St Bartholomew-the-Great(inne języki), będący pozostałością po XII-wiecznym klasztorze augustiańskim, oraz najstarszy londyński szpital – St Bartholomew's Hospital(inne języki)[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W średniowieczu znajdowało się w tym miejscu trawiaste pole, położone tuż poza londyńskim murem obronnym(inne języki). Współczesna nazwa Smithfield powstała przez zniekształcenie staroangielskiej Smethefeld, oznaczającej gładkie, równe pole[4]. Co najmniej od XII wieku regularnie odbywały się tu targi zwierzęce o znacznej renomie, przede wszystkim koni, ale także owiec, świń i bydła[3].

W 1123 roku ulokowany został tutaj klasztor augustiański oraz hospicjum poświęcone świętemu Bartłomiejowi. Dziesięć lat później król Henryk I nadał mnichom prawo organizowania dorocznego, trzydniowego jarmarku, Bartholomew Fair(inne języki), przychody z którego finansowały działanie klasztoru. Jarmark rozpoczynał się 23 sierpnia, w przededniu dnia świętego Bartłomieja. Tradycja kontynuowana była przez wiele wieków, także po przeprowadzonej w XVI wieku kasacie klasztorów. Pierwotnie na jarmarku odbywał się przede wszystkim handel tkaninami. Z czasem, zwłaszcza od XVII wieku, przekształcił się on w wydarzenie o charakterze rozrywkowym. Odbywały się na nim występy grup teatralnych, pokazy artystyczne, akrobacyjne, zapaśnicze i inne. Podczas trwania jarmarku nagminne były przypadki awanturnictwa i nieobyczajnych zachowań, w związku z czym po 1855 roku zaprzestano jego organizacji[3].

Bliskość stolicy sprawiała, że Smithfield było popularnym miejscem rozgrywania turniejów rycerskich, niejednokrotnie przy obecności panującego monarchy; w XIV wieku odnotowano w tym miejscu co najmniej trzy takie wydarzenia. Podczas powstania chłopskiego w 1381 roku Smithfield wyznaczono miejscem negocjacji między przywódcą powstańców Watem Tylerem a królem Ryszardem II. Odmowa delegacji powstańców do złożenia broni w obecności króla doprowadziła do utarczki, podczas której burmistrz Londynu, William Walworth(inne języki) zasztyletował Tylera[3][4].

Co najmniej od XIV do XVII wieku Smithfield było jednym z kilku miejsc w Londynie, gdzie wykonywano publiczne wyroki kary śmierci. W 1305 roku stracony został tu przez powieszenie i poćwiartowanie szkocki bohater narodowy, William Wallace. W późniejszych latach przeprowadzano egzekucje osób oskarżanych o herezję, w tym licznych męczenników katolickich i protestanckich[b], a także domniemanych czarownic, przez spalenie na stosie oraz innymi metodami[3][4].

W XVII i XVIII wieku Londyn rozrósł się do tego stopnia, że Smithfield, uprzednio znajdujące się na jego rubieży, ze wszystkich stron otoczone było przez zabudowę miejską. W 1615 roku pole przekształcono w brukowany plac, doprowadzono kanalizację. Nadal regularnie odbywały się tu targi zwierzęce, głównie bydła. Mieszkańcy i właściciele sklepów wzdłuż ulic wiodących na targ skarżyli się na szkody wyrządzane przez zaganiane zwierzęta oraz warcholskie zachowanie towarzyszących im poganiaczy. Na placu targowym panowały złe warunki sanitarne; zalegały na nim w dużych ilościach odchody zwierzęce oraz wnętrzności i krew zarzynanych zwierząt. W 1855 roku zaprzestano sprzedaży żywych zwierząt, którą przeniesiono na nowo otwarty Metropolitan Cattle Market(inne języki) w Islington. W 1868 roku ukończono budowę hali targowej zaprojektowanej przez Horace'a Jonesa, w której mieści się od tej pory hurtowy targ mięsny Smithfield Market(inne języki)[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Dawniej zachodnią granicę wyznaczała rzeka Fleet[4], obecnie płynąca tunelem pod powierzchnią tej ulicy.
  2. Dokonano tu egzekucji m.in. Johna Badby'ego(inne języki) (1410), Johna Foresta(inne języki) (1538), wielu spośród tzw. męczenników królowej Marii (1534–1538), Anny Askew (1546) i Nicholasa Shaxtona(inne języki) (1556).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Smithfield, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-12-30] (ang.).
  2. Smithfield Market. [dostęp 2023-12-30]. (ang.).
  3. a b c d e f Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 45, 745–746, 842–843. ISBN 978-1-4050-4925-2.
  4. a b c d Smithfield. Map of Early Modern London. [dostęp 2023-12-30]. (ang.).