Sowiecka Gawań
48°58′N 140°17′E/48,966667 140,283333
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | |||||
| Powierzchnia |
3,67 km² | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
(+7) 42138 | ||||
| Kod pocztowy |
682800 | ||||
Położenie na mapie Kraju Chabarowskiego  | |||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||
| 48°58′N 140°17′E/48,966667 140,283333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Rosja
| |||||
.png)
Sowiecka Gawań (ros. Советская Гавань) – miasto w Rosji w Kraju Chabarowskim, nad Cieśniną Tatarską (część Morza Japońskiego). Populacja w 2010 roku wynosiła 27 712 osób[1]. Miasto jest krańcową wschodnią stacją Kolei Bajkalsko-Amurskiej (Байкало-Амурская магистраль, BAM).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zatoka nad którą położone jest miasto została odkryta 23 maja 1853 roku przez Nikołaja Konstantinowicza Boszniaka, który nazwał ją zatoką Hadżi. W sierpniu tego samego roku bazę wojskową w tym miejscu założył Giennadij Niewielskoj. Zmienił też nazwę zatoki na Imperatorskaja Gawań. Pierwszym zarządcą bazy był Boszniak[2].
W 1922 roku nazwę osady zmieniono na Sowiecka Gawań. W 1941 roku otrzymała prawa miejskie[2]. W 1947 otwarto linię kolejową z Komsomolska nad Amurem[3]. Był to jednocześnie pierwszy odcinek późniejszej Kolei Bajkalsko-Amurskiej.
W latach 1950-54 w mieście znajdowała się administracja obozu Ulminski-ITL w ramach systemu gułagów. 14900 więźniów było wykorzystywanych do budowy portu w Wanino, dróg oraz pozyskiwania drewna[4].
W sierpniu 2020 roku podjęto decyzję o budowie terminala LPG w Sowieckiej Gawani[5].
Znajduje się tu dyrekcja Rezerwatu przyrody „Botczinskij”[6].
Symbol[edytuj | edytuj kod]
Flaga i godło Sowieckiej Gawani przedstawia rosyjską fregatę Pałłada[2], która została zatopiona przez swoją załogę niedaleko miejscowości w 1856 roku[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości Kraju Chabarowskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2010 roku. (ros.).
- ↑ a b c Герб города Советская Гавань, Геральдика.ру [dostęp 2021-05-18].
- ↑ История Дальневосточной железной дороги.
- ↑ ULMINSKI-ITL, www.gulag.memorial.de [dostęp 2021-05-18].
- ↑ Glavgosexpertiza gives nod to Sovetskaya Gavan LPG terminal project, en.portnews.ru [dostęp 2021-05-18] (ang.).
- ↑ Официальный сайт Заповедника 'Ботчинский', Министерство Природных Ресурсов и Экологии Российской Федерации [dostęp 2022-01-06] (ros.).
- ↑ Ju. I. Gołownin, A. Ł. Łarionow: Sudba bałtijskogo friegata. s. 14–27.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- ONC 1:1,000,000. geoengine.nima.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. – mapa
- TPC 1:500,000. geoengine.nima.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. – mapa
- 1987. geoengine.nima.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. – zdjęcie satelitarne
