Kurlandia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne na wzór Żmudzi |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{| class="toc" align=right width=300px style=" text-align: center" |
|||
[[Plik:Coat of Arms of Kurzeme.svg|thumb|left|100px|Herb Kurlandii]] |
|||
|- |
|||
|[[Plik:Flag of Courland (state).svg|center|150px]]||[[Plik:Coat of Arms of Kurzeme.svg|center|100px]] |
|||
|- |
|||
|Flaga Kurlandii||Herb Kurlandii |
|||
|- |
|||
⚫ | |||
|- |
|||
|colspan=2| Kurlandia |
|||
|- |
|||
|} |
|||
[[Plik:Kurzemes un Zemgales hercogiste 1740 locator.svg|thumb|250px]] |
[[Plik:Kurzemes un Zemgales hercogiste 1740 locator.svg|thumb|250px]] |
||
⚫ | |||
'''Kurlandia''' ([[język łotewski|łot.]] ''Kurzeme'' – ziemia [[Kurowie (lud bałtycki)|Kurów]], [[język niemiecki|niem.]] ''Kurland'') – [[kraina historyczna]] w zachodniej części [[Łotwa|Łotwy]] na półwyspie nad [[Morze Bałtyckie|Bałtykiem]]. Nazwa pochodzi od łotewskiego plemienia [[Kuronowie|Kuronów]] (Kurów, Kursi). W szerszym kontekście nazwa używana na określenie [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|Księstwa Kurlandii i Semigalii]]. |
'''Kurlandia''' ([[język łotewski|łot.]] ''Kurzeme'' – ziemia [[Kurowie (lud bałtycki)|Kurów]], [[język niemiecki|niem.]] ''Kurland'') – [[kraina historyczna]] w zachodniej części [[Łotwa|Łotwy]] na półwyspie nad [[Morze Bałtyckie|Bałtykiem]]. Nazwa pochodzi od łotewskiego plemienia [[Kuronowie|Kuronów]] (Kurów, Kursi). W szerszym kontekście nazwa używana na określenie [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|Księstwa Kurlandii i Semigalii]]. |
||
Główne miasta: [[Windawa (miasto)|Windawa]], [[Lipawa]]. |
Główne miasta: [[Windawa (miasto)|Windawa]], [[Lipawa]], [[Goldynga]]. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Początkowo zamieszkiwana w większości przez [[języki ugrofińskie|ugrofińskich]] [[Liwowie|Liwów]] i przez mówiące [[język kuroński|językiem kurońskim]] [[Bałtowie|bałtyckie]] plemię [[Kurowie (lud bałtycki)|Kurów]], którzy trudnili się na wielką skalę [[Pirat (marynarz)|piractwem]] i handlem bałtyckim. |
Początkowo zamieszkiwana w większości przez [[języki ugrofińskie|ugrofińskich]] [[Liwowie|Liwów]] i przez mówiące [[język kuroński|językiem kurońskim]] [[Bałtowie|bałtyckie]] plemię [[Kurowie (lud bałtycki)|Kurów]], którzy trudnili się na wielką skalę [[Pirat (marynarz)|piractwem]] i handlem bałtyckim. |
||
W [[1230]], w celu uniknięcia rozlewu krwi, ich władca, [[Lammekinus]], przyjął chrzest i zwierzchnictwo [[papież]]a. Ostatecznie w [[1269]] r. podbita przez [[Niemcy|niemiecki]] [[zakon kawalerów mieczowych]], po jego [[sekularyzacja|sekularyzacji]] w [[XVI wiek|XVI]] w. główna składowa feudalnego [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|Księstwa Kurlandii i Semigalii]], będącego częścią składową i [[lenno|lennem]] [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] ([[1561]]-[[1793]]). Po [[II rozbiór Polski|II rozbiorze Polski]] obszar ten został włączony |
W [[1230]], w celu uniknięcia rozlewu krwi, ich władca, [[Lammekinus]], przyjął chrzest i zwierzchnictwo [[papież]]a. Ostatecznie w [[1269]] r. podbita przez [[Niemcy|niemiecki]] [[zakon kawalerów mieczowych]], po jego [[sekularyzacja|sekularyzacji]] w [[XVI wiek|XVI]] w. główna składowa feudalnego [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|Księstwa Kurlandii i Semigalii]], będącego częścią składową i [[lenno|lennem]] [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] ([[1561]]-[[1793]]). |
||
Po [[II rozbiór Polski|II rozbiorze Polski]] obszar ten został włączony w [[1793]] r. do [[Rosja|Rosji]], jednak szlachta wywalczyła sobie pewną autonomię w ramach [[Imperium Rosyjskie]]go. |
|||
Po I Wojnie światowej część Łotwy. |
|||
Pod koniec [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w ogromnym kotle znalazły się tu niedobitki wojsk niemieckich ([[Grupa Armii Kurlandia]]) oraz setki tysięcy uciekających przed ponowną okupacją [[Związek Sowiecki|sowiecką]] [[Łotysze|łotewskich]] cywili. Główny opór [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] stawiali łotewscy ochotnicy tworzący tzw. ''Lettland Legion'' ([[Legion Łotewski SS]]), utworzony w ramach [[Waffen-SS]]. |
Pod koniec [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w ogromnym kotle znalazły się tu niedobitki wojsk niemieckich ([[Grupa Armii Kurlandia]]) oraz setki tysięcy uciekających przed ponowną okupacją [[Związek Sowiecki|sowiecką]] [[Łotysze|łotewskich]] cywili. Główny opór [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] stawiali łotewscy ochotnicy tworzący tzw. ''Lettland Legion'' ([[Legion Łotewski SS]]), utworzony w ramach [[Waffen-SS]]. |
Wersja z 12:53, 21 sie 2013
Flaga Kurlandii | Herb Kurlandii |
Kurlandia |
Kurlandia (łot. Kurzeme – ziemia Kurów, niem. Kurland) – kraina historyczna w zachodniej części Łotwy na półwyspie nad Bałtykiem. Nazwa pochodzi od łotewskiego plemienia Kuronów (Kurów, Kursi). W szerszym kontekście nazwa używana na określenie Księstwa Kurlandii i Semigalii.
Główne miasta: Windawa, Lipawa, Goldynga.
Historia
Początkowo zamieszkiwana w większości przez ugrofińskich Liwów i przez mówiące językiem kurońskim bałtyckie plemię Kurów, którzy trudnili się na wielką skalę piractwem i handlem bałtyckim.
W 1230, w celu uniknięcia rozlewu krwi, ich władca, Lammekinus, przyjął chrzest i zwierzchnictwo papieża. Ostatecznie w 1269 r. podbita przez niemiecki zakon kawalerów mieczowych, po jego sekularyzacji w XVI w. główna składowa feudalnego Księstwa Kurlandii i Semigalii, będącego częścią składową i lennem Rzeczypospolitej (1561-1793).
Po II rozbiorze Polski obszar ten został włączony w 1793 r. do Rosji, jednak szlachta wywalczyła sobie pewną autonomię w ramach Imperium Rosyjskiego.
Po I Wojnie światowej część Łotwy.
Pod koniec II wojny światowej w ogromnym kotle znalazły się tu niedobitki wojsk niemieckich (Grupa Armii Kurlandia) oraz setki tysięcy uciekających przed ponowną okupacją sowiecką łotewskich cywili. Główny opór Armii Czerwonej stawiali łotewscy ochotnicy tworzący tzw. Lettland Legion (Legion Łotewski SS), utworzony w ramach Waffen-SS.
Zobacz też
- Księstwo Kurlandii i Semigalii
- powstanie kurlandzkie
- władcy Kurlandii
- wojny inflanckie
- Nowa Kurlandia
Linki zewnętrzne
- Kurlandia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 895 .