S-300

S-300PMU2

S-300 (w kodzie NATO SA-10 Grumble) – rakietowy system przeciwlotniczy typu ziemia-powietrze produkcji rosyjskiej, w ograniczonym zakresie posiadający także zdolności antybalistyczne. Uzbrojone w 100-kilogramową głowicę odłamkową z zapalnikiem zbliżeniowym pociski tego systemu, odpalane są z wyrzutni pionowych typu TEL, po czym napędzane są w locie silnikiem rakietowym na paliwo stałe. Skuteczny pułap ataku S-300 mieści się w zakresie 25 do 30000 m. Są sterowane radarem trójwymiarowym, pracującym w paśmie I z anteną fazowaną z cyfrowym sterowaniem wiązką. System uzupełnia radar Big Bird z czterometrową anteną, pracujący w paśmie F. S-300 jest zestawem mobilnym, zbudowanym na naczepie ciągniętej przez ciągnik KrAZ-260V. Osiąga zdolność bojową w ciągu 5 minut. Pierwsze egzemplarze weszły na uzbrojenie Armii Radzieckiej w 1978.

Początki konstrukcji systemu sięgają czasów sowieckich, przy czym można uznać go za odpowiednik amerykańskiego systemu Patriot PAC-2 - w porównaniu z nim ma jednak znacznie większy zasięg.

Eksportowane przez Rosję w różnych wersjach, systemy te znajdują się na wyposażeniu armii Chin, Indii, Ukrainy, Białorusi, Słowacji, Grecji, Bułgarii, Algierii i Wietnamu. Nigdy nie użyty w operacjach bojowych, co stawia pod znakiem zapytania jego skuteczność.

Wersje

• S-300P wersja podstawowa o najkrótszym zasięgu. 8 zestawów tego typu ulokowanych jest w okolicach Moskwy, zasięg 47 km.
• S-300PM zasięg do 90 km.
• S-300PMU zasięg 150 km.
• S-300PMU-1 zasięg 120 km.
• S-300PMU-2 Faworit zasięg 195 km.
• S-300PMU-3 Triumf zasięg 400 km.
• S-300F wersja dla marynarki, zasięg 90 km.

Zobacz też

• S-500
• S-400
• S-200
• S-125
• S-75
• S-25