Franciszek Bryja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m int. |
m źródła/przypisy |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] kontynuował pracę naukową biorąc udział w tajnym nauczaniu. |
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] kontynuował pracę naukową biorąc udział w tajnym nauczaniu. |
||
Został aresztowany przez [[gestapo]] [[13 września]] [[1941]] roku i poddany przesłuchaniu w więzieniu śledczym przy [[Aleja Szucha w Warszawie|Al. Szucha]], a następnie uwięziony w charakterze zakładnika na [[Pawiak]]u. Jako jedyny z czterech uwięzionych pallotynów został postawiony przed sądem i skazany na obóz koncentracyjny<ref> |
Został aresztowany przez [[gestapo]] [[13 września]] [[1941]] roku i poddany przesłuchaniu w więzieniu śledczym przy [[Aleja Szucha w Warszawie|Al. Szucha]], a następnie uwięziony w charakterze zakładnika na [[Pawiak]]u. Jako jedyny z czterech uwięzionych pallotynów został postawiony przed sądem i skazany na obóz koncentracyjny<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.pz.lap.pl/?id=news&pokaz=newsa&news_id=177 | tytuł = Ks. Franciszek Bryja (życiorys) | data dostępu = 6 listopada 2008| autor = Franciszek Lach | język = pl }}</ref>. [[23 listopada]] [[1941]] przewieziony został do [[Obozy niemieckie 1933-1945|hitlerowskiego]] [[Obóz koncentracyjny|obozu koncentracyjnego]] w [[Auschwitz-Birkenau]], a następnie do obozu zagłady Dachau i zarejestrowany pod numerem 22196. Został zagazowany w ''transporcie inwalidów''. |
||
W relacji ks. [[Stefan Treuchel|Stefana Treuchla]] w czasie pożegnania księży przeznaczonych do eksterminacji ks. Franciszek Bryja pożegnał się słowami:<blockquote>„Swoje młode ledwo zaczęte kapłańskie życie, swoje marzenia i nadzieje nie ziszczone, całe serce i dusze swoją, już dzisiaj oddaję w ręce Boga i Królowej Apostołów oraz Ofiaruję to wszystko dla pomyślnego rozwoju naszej świętej wiary katolickiej w Polsce i rozwoju polskiej prowincji księży pallotynów.”</blockquote> |
W relacji ks. [[Stefan Treuchel|Stefana Treuchla]] w czasie pożegnania księży przeznaczonych do eksterminacji ks. Franciszek Bryja pożegnał się słowami:<blockquote>„Swoje młode ledwo zaczęte kapłańskie życie, swoje marzenia i nadzieje nie ziszczone, całe serce i dusze swoją, już dzisiaj oddaję w ręce Boga i Królowej Apostołów oraz Ofiaruję to wszystko dla pomyślnego rozwoju naszej świętej wiary katolickiej w Polsce i rozwoju polskiej prowincji księży pallotynów.”</blockquote> |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
=== W kulturze masowej === |
=== W kulturze masowej === |
||
Ks. Franciszek Bryja jest jednym z bohaterów filmu [[Wanda Rollny|Wandy Rollny]] ''[[Czas wielkiej próby]]''<ref> |
Ks. Franciszek Bryja jest jednym z bohaterów filmu [[Wanda Rollny|Wandy Rollny]] ''[[Czas wielkiej próby]]''<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.filmweb.pl/f271660/Czas+wielkiej+pr%C3%B3by,1993 | tytuł = Czas wielkiej próby | data dostępu = 6 listopada 2008| autor = Filmweb | język = pl }}</ref>. |
||
{{Przypisy|stopień= ===}} |
{{Przypisy|stopień= ===}} |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
=== Źródła === |
=== Źródła === |
||
* |
* {{cytuj stronę| url = http://www.meczennicy.pelplin.pl/?a=1&id=61&tekst=133#txt | tytuł = Ks. Franciszek Bryja | data dostępu = 6 listopada 2008| autor = Ks. Henryk Kietliński SAC | język = pl }} |
||
{{DEFAULTSORT:Bryja, Franciszek}} |
{{DEFAULTSORT:Bryja, Franciszek}} |
Wersja z 08:15, 6 lis 2008
Franciszek Bryja SAC (ur. 31 maja 1910 w Rajczy, zm. 4 maja 1942 w Dachau) – Sługa Boży, polski duchowny katolicki, męczennik za wiarę.
Życiorys
Po ukończeniu wadowickiego gimnazjum Collegium Marianum wstąpił w 1929 roku do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego i kontynuował naukę na wydziale teologii w Wyższym Seminarium Duchownym w Sucharach.
Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1931 roku, śluby wieczyste 15 sierpnia 1934 roku, a 11 czerwca 1938 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Został przeniesiony do Warszawy, gdzie podjął studia na wydziale filologi klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego.
Po wybuchu II wojny światowej kontynuował pracę naukową biorąc udział w tajnym nauczaniu.
Został aresztowany przez gestapo 13 września 1941 roku i poddany przesłuchaniu w więzieniu śledczym przy Al. Szucha, a następnie uwięziony w charakterze zakładnika na Pawiaku. Jako jedyny z czterech uwięzionych pallotynów został postawiony przed sądem i skazany na obóz koncentracyjny[1]. 23 listopada 1941 przewieziony został do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau, a następnie do obozu zagłady Dachau i zarejestrowany pod numerem 22196. Został zagazowany w transporcie inwalidów.
W relacji ks. Stefana Treuchla w czasie pożegnania księży przeznaczonych do eksterminacji ks. Franciszek Bryja pożegnał się słowami:
„Swoje młode ledwo zaczęte kapłańskie życie, swoje marzenia i nadzieje nie ziszczone, całe serce i dusze swoją, już dzisiaj oddaję w ręce Boga i Królowej Apostołów oraz Ofiaruję to wszystko dla pomyślnego rozwoju naszej świętej wiary katolickiej w Polsce i rozwoju polskiej prowincji księży pallotynów.”
Jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.
W kulturze masowej
Ks. Franciszek Bryja jest jednym z bohaterów filmu Wandy Rollny Czas wielkiej próby[2].
- ↑ Franciszek Lach: Ks. Franciszek Bryja (życiorys). [dostęp 6 listopada 2008]. (pol.).
- ↑ Filmweb: Czas wielkiej próby. [dostęp 6 listopada 2008]. (pol.).
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Zobacz też
- 108 błogosławionych męczenników
- Słudzy Boży II procesu beatyfikacyjnego drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej
Źródła
- Ks. Henryk Kietliński SAC: Ks. Franciszek Bryja. [dostęp 6 listopada 2008]. (pol.).