Binowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m standaryzacja szablonu {{Wieś infobox}} + WP:SK |
m →Linki zewnętrzne: drobne porządki, replaced: {{stub}} → |
||
| Linia 63: | Linia 63: | ||
{{Gmina Stare Czarnowo}} |
{{Gmina Stare Czarnowo}} |
||
{{stub}} |
|||
[[Kategoria:Gmina Stare Czarnowo]] |
[[Kategoria:Gmina Stare Czarnowo]] |
||
Wersja z 04:58, 31 gru 2010
| {{{rodzaj miejscowości}}} | |
| Państwo | zachodniopomorskie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2005) |
270 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 91 |
| Tablice rejestracyjne |
ZGR |
| SIMC |
0783083 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Binowo (do 1945 (niem.) Binow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Malowniczo położona wśród Wzgórz Bukowych na terenie Szczecińskiego Parku Krajobrazowego. Wieś placowa w postaci placu rozdrożnego, liczy około 270 mieszkańców. Na zachodzie przylega do Jeziora Binowskiego, na wschodzie w odległości 250 m znajduje się jezioro Piasecznik Duży. Nad Jeziorem Binowskim znajduje się kąpielisko niestrzeżone oraz trawiasta plaża. Wokół wsi liczne punkty widokowe (m.in. Piaseczna Góra).
Na obrzeżach wsi znajduje się kompleks golfowy, obejmujący 18-dołkowe pole golfowe, 9-dołkowe pole treningowe, putting green oraz driving range[1].
Historia
Osada słowiańska, której istnienie potwierdziły wykopaliska z epoki brązu. W XVII i XVIII wieku miały miejsce zaczątki uzdrowiska, które upadło, gdy okazało się, że nieuzasadnione było przypisywanie właściwości leczniczych okolicznym źródłom obfitującym w związki wapniowe i żelazowe. W 1949 powstał Rolniczy Zespół Produkcyjny im. Ludwika Waryńskiego, który w latach 1951-55 wespół z Instytutem Rolniczym w Puławach prowadził próby aklimatyzacji bawełny, soi, sorga, dyni oleistej i rzodkwi oleistej, a następnie podjął hodowlę owiec[2].
Zabytki
We wsi znajduje się kościół gotycki z XIV wieku, z kwater granitowych. Poważnie uszkodzony w 1945 został odbudowany w latach 1982-83, wówczas dobudowano wieżę. W XV i XVI wieku posiadał słynący cudami obraz Matki Boskiej, do którego odbywano liczne pielgrzymki. W elewacji północnej znajduje się gotycki, ostrołukowy, profilowany portal wykonany w cegle. Elewacja południowa nie posiada portalu, wykonane w niej są natomiast trzy ostrołukowe okna w obramieniu ceglanym. Ich osadzenie w murze wskazuje, że pochodzą one z późniejszej przebudowy pierwotnych, zapewne węższych okien gotyckich. Elewacja wschodnia posiada tylko jeden otwór okienny w formie ostrołukowej a w jej szczycie znajdują się blendy. Przy wschodnich narożnikach dobudowano też późniejsze filary przyporowe. Nawa posiada strop płaski i kryta jest ceramicznym dachem dwuspadowym[3].
W pobliżu wsi znajduje się grodzisko obronne funkcjonujące od X wiek do XII wieku.
Szlaki turystyczne
Szlak Nadodrzański
Szlak im. Stanisława Grońskiego
Szlak Woja Żelisława
Szlak Artyleryjski
- ↑ Atrakcje turystyczne Euroregion Pomerania. Szczecin: Zachodniopomorska Regionalna Organizacja Turystyczna, 2004, s. 7. ISBN 83-920197-3-3.
- ↑ Leksykon Puszczy Bukowej
- ↑ Architektura Sakralna Pomorza Zachodniego
Linki zewnętrzne
- Siedziba gminy: Stare Czarnowo
