Sterowiec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (robot dodaje ta:வான்கப்பல் |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (Robot dodaje hy:Դիրիժաբլ |
||
Linia 71: | Linia 71: | ||
[[gl:Dirixible]] |
[[gl:Dirixible]] |
||
[[ko:비행선]] |
[[ko:비행선]] |
||
[[hy:Դիրիժաբլ]] |
|||
[[io:Direkteblo]] |
[[io:Direkteblo]] |
||
[[id:Kapal udara]] |
[[id:Kapal udara]] |
Wersja z 21:05, 24 wrz 2011
Sterowiec – aerostat z własnym napędem.
Historia
W 1851 roku Henri Jules Giffard zgłosił patent na zastosowanie maszyny parowej do napędu statków powietrznych. Opracował pierwowzór sterowca – balon wyposażony w śmigło napędzane maszyną parową o mocy 2,2 kW. 24 września 1852 wzniósł się z hipodromu w Paryżu na wysokość 1800 m i pokonał 27-kilometrową trasę do Elancourt koło Trappes z prędkością około 8 km/h.
9 sierpnia 1884 r. w Chalais-Meudon kpt. Charles Renard (1847–1905) i kpt. Arthur Krebs (1850–1935) pokonali 7,6-kilometrową trasę sterowcem La France z prędkością niemal 20 km/h (5,5 m/s). Sterowiec o wydłużonym kształcie miał podwieszoną gondolę, na końcu której był zamocowany silnik elektryczny o mocy 6,6 kW ze śmigłem. Statkiem kierowano za pomocą steru.
Na początku XX wieku Niemiec Ferdinand von Zeppelin (1838–1917) skonstruował nowy rodzaj sterowca – Luftschiff-Zeppelin 1. Zamiast powłoki wypełnionej gazem, która zmieniała swój kształt, zastosował szkielet obciągnięty impregnowanym materiałem. Dzięki temu sterowiec stanowił solidną konstrukcję.
Pierwszy zeppelin miał długość 126,8 m i średnicę 11,6 m. Jego napęd stanowiły dwa silniki spalinowe "Daimler" o mocy 5 kW. 2 lipca 1900 r., o 20:00, wzniósł się wraz z 5 osobami i 350 kg balastu, po czym wykonał 18-minutowy lot z Friedrichshafen nad Jeziorem Bodeńskim. Już podczas drugiej próby uzyskał prędkość około 27 km/h.
Sterowiec w środku zawiera komory wypełnione gazem lżejszym od powietrza - helem lub wodorem. Obecnie planuje się zbudowanie jednostek o dużym zasięgu i ogromnym udźwigu (do 1000 ton).
Współczesne wykorzystanie
Coraz większą popularnością na świecie, jako efektowny i efektywny nośnik reklamy, cieszą się sterowce reklamowe. O ile na wykorzystywanie dużych załogowych sterowców reklamowych mogą pozwolić sobie tylko największe światowe koncerny (GoodYear, Fuji itp.), o tyle zdalnie sterowane sterowce reklamowe o wielkości 10–11 m mogą być z powodzeniem wykorzystywane przez większość firm. Ponieważ sterowiec taki może latać znacznie niżej niż jego załogowy odpowiednik, z ziemi jest równie dobrze widoczny. Należy się spodziewać, że ze względu na skuteczność (przekaz na sterowcu jest bardzo zauważalny, świetnie się propaguje, wzbudza bardzo pozytywne skojarzenia) bezzałogowe sterowce reklamowe będą w przyszłości częściej wykorzystywane w kampaniach reklamowych[potrzebny przypis].
Podział sterowców
- szkieletowe: np. Graf Zeppelin, Hindenburg
- półszkieletowe:np. Italia, Norge, Zeppelin-NT
- ciśnieniowe: np. Lech
Polskie
- Lech
- Motobalon WBS
- SP-BSC
- niezrealizowane
Linki zewnętrzne
- Latające cygaro hrabiego Zeppelina - stuletnie sterowce wracają w wielkim stylu (artykuł w Polityce)
- Sterowce niemieckie
- airbot.net - aerostaty
Szablon:Link FA Szablon:Link FA Szablon:Link FA Szablon:Link GA Szablon:Link GA