Pistolet P-83: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Beau.bot (dyskusja | edycje)
usunięcie szablonów {{bibliografia start}}, {{bibliografia stop}}
Linia 59: Linia 59:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}
* {{Cytuj pismo |nazwisko=Ciepliński |imię=Andrzej |nazwisko2=Woźniak |imię2=Ryszard| nazwisko3=Fedyna |imię3=Konrad |tytuł=Pistolet wz. 1983 (P-83) |czasopismo= Wojskowy Przegląd Techniczny|oznaczenie=1987 |wolumin=nr 6|strony=str. 253-256|id={{ISSN|0137-7280}}}}
* {{Cytuj pismo |nazwisko=Ciepliński |imię=Andrzej |nazwisko2=Woźniak |imię2=Ryszard| nazwisko3=Fedyna |imię3=Konrad |tytuł=Pistolet wz. 1983 (P-83) |czasopismo= Wojskowy Przegląd Techniczny|oznaczenie=1987 |wolumin=nr 6|strony=str. 253-256|id={{ISSN|0137-7280}}}}
* {{Cytuj pismo |nazwisko=Woźniak |imię=Ryszard |tytuł=Pistolet WANAD |czasopismo= Broń i amunicja |oznaczenie=2003 |wolumin=nr 2|strony=str. 45-47|id={{ISSN|1644-339X}}}}
* {{Cytuj pismo |nazwisko=Woźniak |imię=Ryszard |tytuł=Pistolet WANAD |czasopismo= Broń i amunicja |oznaczenie=2003 |wolumin=nr 2|strony=str. 45-47|id={{ISSN|1644-339X}}}}
{{Bibliografia stop}}


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Wersja z 00:22, 30 kwi 2012

P-83 "WANAD"
Ilustracja
Państwo

{{{państwo}}}

Rodzaj

pistolet samopowtarzalny

Historia
Prototypy

druga połowa lat 70. – początek lat 80. XX wieku

Dane techniczne
Kaliber

9 mm

Nabój

9 mm Makarowa

Magazynek

8-nabojowy

Wymiary
Długość

165 mm

Wysokość

125 mm

Szerokość

30 mm

Inne
Prędkość pocz. pocisku

312 m/s

Energia pocz. pocisku

292 J

P-83polski pistolet wprowadzony do uzbrojenia na miejsce pistoletu P-64. Skonstruowany jest na nabój 9 x 18 mm Makarowa, który jest używany w P-64 oraz pistolecie maszynowym PM-63. Następca P-64 został pozbawiony głównych wad swojego poprzednika. Ma pojemniejszy magazynek, mniejszą siłę potrzebną do samonapinania kurka oraz słabsze oddziaływania na dłoń strzelca podczas strzelania. Został zaprojektowany tak, aby można go było produkować metodami tłoczenia, zgrzewania i lutowania, zamiast tradycyjnego skrawania, co dało obniżenie materiałochłonności, pracochłonności oraz kosztów produkcji. W czasie projektowania zwrócono szczególną uwagę na zabezpieczenie pistoletu przed strzałem przypadkowym i przedwczesnym.

Historia

Prace konstrukcyjne nad nowym pistoletem rozpoczęto w drugiej połowie lat 70-tych. Prowadzono je równolegle nad dwoma prototypami. Pierwszy z nich, oznaczony P-78A "TUL", opracowano w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia (WITU) w Zielonce. TUL wyposażono w samonastawny bezpiecznik wewnętrzny, sterowany spustem i 12-nabojowy magazynek. Drugi o nazwie WANAD (P-78B) powstał w ośrodku Badawczo-Rozwojowym Zakładów Metalowych "Łucznik" w Radomiu. WANAD wyposażono w skrzydełkowy bezpiecznik nastawny i 8-nabojowy magazynek. Po przeprowadzeniu badań prototypów, uwzględnieniu poprawek, wykonaniu partii próbnej i uwzględnieniu proponowanych zmian, do produkcji seryjnej skierowano pistolet P-78B.

Konstruktorami pistoletu byli inżynierowie Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Zakładów Metalowych "Łucznik" w Radomiu: Ryszard Chełmicki i Marian Gryszkiewicz. Powstały dwa warianty pistoletu. W pierwszym prototypie zastosowano zewnętrzny bezpiecznik skrzydełkowy. Drugi prototyp był pozbawiony bezpiecznika zewnętrznego. Posiadał jedynie zabezpieczenia wewnętrzne, przede wszystkim samoczynną blokadę iglicy zwalnianą poprzez nacisk na spust.

Opierając się na konstrukcji pistoletu P-83, skonstruowano i wyprodukowano 10 egzemplarzy nie produkowanego seryjnie pistoletu PT-83 wyposażonego w zintegrowany tłumik dźwięku.

P-83 został przyjęty do uzbrojenia przez Wojsko Polskie, Milicję Obywatelską, Policję, Służbę Bezpieczeństwa. Był także sprzedawany na cywilnym rynku broni.

Konstrukcja

P-83 z zamkiem w tylnym położeniu i magazynkiem.

P-83 działa na zasadzie wykorzystania energii odrzutu zamka swobodnego. Mechanizm spustowy z samonapinaniem kurka i przerywaczem umożliwia tylko ogień pojedynczy. Lufa ma 4 bruzdy prawoskrętne o skoku 252 mm. Funkcję przerywacza pełni występ w tylnej części szyny spustowej. Do samonapinania potrzebna jest siła 50 N. Pistolet ma mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem zewnętrznym napędzanym sprężyną działającą na kurek poprzez żerdź kurka. Wyciąg sprężynujący umieszczony jest w zamku. W zamku znajduje się wskaźnik obecności naboju w komorze nabojowej. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zostaje zatrzymany w tylnym położeniu. Przyrządy celownicze stałe wyregulowane na 25 m. Do zabezpieczenia pistoletu służy bezpiecznik skrzydełkowy zlokalizowany nad rękojeścią z lewej strony zamka. Ustawienie bezpiecznika w położeniu zabezpieczającym powoduje unieruchomienie iglicy. Pistolet można zabezpieczyć przy kurku napiętym i przy zwolnionym. Przed przypadkowym wystrzałem przy kurku zwolnionym chroni dźwignia zabezpieczająca. Pistolet P-83 w stanie zabezpieczonym można przeładować. Do zasilania służy magazynek pudełkowy, jednorzędowy, mieszczący 8 naboi.

Odwołanie literackie

Broń wspomniana jest w drugiej części trylogii Millennium Stiega Larssona - Dziewczyna, która igrała z ogniem. Główna bohaterka - Lisbeth Salander, wybiera go do realizacji jednego z zadań, zamiast Colta 1911 government, ponieważ był węższy i lepiej leżał w dłoni[1].

  1. Stieg Larsson, Dziewczyna, która igrała z ogniem, wyd. Czarna Owca, Warszawa, 2009, s.629, ISBN 978-83-7554-090-1

Bibliografia

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Konrad Fedyna. Pistolet wz. 1983 (P-83). „Wojskowy Przegląd Techniczny”. 1987. nr 6. s. str. 253-256. ISSN 0137-7280. 
  • Ryszard Woźniak. Pistolet WANAD. „Broń i amunicja”. 2003. nr 2. s. str. 45-47. ISSN 1644-339X. 

Zobacz też

Szablon:Polska broń strzelecka po2WŚ