Spółgłoska wargowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę 27 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q1127209 |
m Robot usunął it:Consonante bilabiale (strongly connected to pl:Spółgłoska dwuwargowa) |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
[[Kategoria:Miejsce artykulacji]] |
[[Kategoria:Miejsce artykulacji]] |
||
[[it:Consonante bilabiale]] |
|||
Wersja z 18:44, 22 mar 2013
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa). Dwuwargowo wymawia się na przykład /p/, /b/ i /m/. Spółgłoski wargowo-zębowe to między innymi /f/ i /v/ (polskie w). Głoska /w/ (polskie ł) to spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna.
W językach słowiańskich i w irlandzkim istnieją "zmiękczone" (palatalne) spółgłoski wargowe , jak początkowe spółgłoski w polskich wyrazach pies, bić, fistaszek i wiać, o artykulacji ze środkową częścią języka zbliżoną do podniebienie (łac. palatum).
W dialektach frankońskich, zwłaszcza w okolicy Norymbergi, istnieje szczególna wymowa L zwana prelabialne L (prälabiales L). żuchwę wysuwa sie do przodu, a język kładzie na górnych siekaczach.