Franciszek Bończak: Różnice pomiędzy wersjami

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	17 sierpnia 1924
Miejscowość	Scranton
Miejsce	Katedra św. Stanisława w Scranton
Konsekrator	Franciszek Hodur
Współkonsekratorzy	Leon Grochowski

Franciszek Bończak
	biskup
Data urodzenia	1 grudnia 1881
Data śmierci	21 września 1967
	biskup diecezji misyjnej PNNK w Polsce
Okres sprawowania	1924-1928
	proboszcz parafii Imienia Jezus w Milwaukee
Okres sprawowania	1929-1954
Wyznanie	starokatolickie
Kościół	PNKK
Prezbiterat	30 grudnia 1903
Nominacja biskupia	1924
Sakra biskupia	17 sierpnia 1924

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:49, 9 kwi 2013

Franciszek Bończak (ur. 1 grudnia 1881, zm. 21 września 1967) – duchowny starokatolicki, misjonarz, publicysta, pierwszy biskup diecezji misyjnej Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w Polsce (1924-1928)

Życiorys

Pochodził ze Śląska Cieszyńskiego. Urodził się w Pogórzu. Tam ukończył szkołę powszechną. Następnie był uczniem gimnazjum w Cieszynie. Pomagał Stanisławowi Stojałowskiemu redagować pismo Pszczółka. W 1900 roku po maturze rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim. Po roku został powołany do odbycia służy w armii Austro-Węgier. Zostawszy porucznikiem artylerii, zdecydował się na wyjazd do Stanów Zjednoczonych Ameryki.

W 1902 roku osiadł w Chicago, gdzie zamierzał zostać dziennikarzem. Ostatecznie przystąpił do wspólnoty biskupa Antoniego Kozłowskiego i został duchownym starokatolickim. Święcenia kapłańskie otrzymał 30 grudnia 1903 roku. Początkowo pracował jako duszpasterz w Passaic. W 1904 roku wziął udział jako delegat w I Synodzie PNKK w Scranton. W 1910 roku został mianowany wikariuszem generalnym PNKK dla stanów Pensylwania i Maryland.

W 1914 roku był organizatorem, a następnie do 1922 roku pierwszym proboszczem parafii narodowej Imienia Jezus w Milwaukee. W 1922 roku wyjechał z USA do Polski. Przybył do Krakowa, gdzie otrzymał zadanie administrowania wspólnotą misyjną PNKK. Dla propagowania ideologii Kościoła założył w 1923 roku organ prasowy Polska Odrodzona. Zorganizował także seminarium duchowne i kurię w Krakowie.

W lipcu 1924 roku był uczestnikiem II Nadzwyczajnego Synodu PNKK w Scranton. Na zgromadzeniu tym został wybrany biskupem, a 17 sierpnia 1924 roku przyjął sakrę biskupią.

W 1927 roku Franciszek Bończak wyjechał do Stanów Zjednoczonych Ameryki rzekomo w celu załatwienia spraw kościelnych, a faktycznie porzucając misję ze względu na ciężkie warunki pracy w Polsce i niemożność dojścia do porozumienia w niektórych kwestiach z biskupem Franciszkiem Hodurem.

Po przyjeździe do USA objął probostwo w parafii Zbawiciela w Detroit (1928-1929), a następnie powrócił do parafii Imienia Jezus w Milwaukee. W 1931 roku asystował w uroczystościach rekonsekracji katedry diecezji zachodniej PNKK w Chicago. 10 stycznia 1952 roku wspólnie z Leonem Grochowskim uczestniczył w konsekracji biskupa episkopalnego Donalda Hallocka^[1].

W 1954 roku przeszedł na emeryturę. W 1958 roku bez autoryzacji Pierwszego Biskupa PNKK udzielił w Cleveland konsekracji biskupiej Bernardowi Golawskiemu.

↑ Robert Redmile. The Apostolic Succession and the Catholic Episcopate in the Christian Episcopal Church of Canada. s.235. ISBN 1-60034-517-4

Bibliografia

Jacek Majchrowski (red.), Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Warszawa 1994.

Szablon:Ordynariusz diecezji polskiej PNKK

[1] Robert Redmile. The Apostolic Succession and the Catholic Episcopate in the Christian Episcopal Church of Canada. s.235. ISBN 1-60034-517-4

[1]

@@ Linia 56: / Linia 56: @@
 Pochodził ze [[Śląsk Cieszyński|Śląska Cieszyńskiego]]. Urodził się w [[Pogórze (województwo śląskie)|Pogórzu]]. Tam ukończył szkołę powszechną. Następnie był uczniem gimnazjum w [[Cieszyn]]ie. Pomagał [[Stanisław Stojałowski|Stanisławowi Stojałowskiemu]] redagować pismo [[Pszczółka]]. W 1900 roku po maturze rozpoczął studia medyczne na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie Wiedeńskim]]. Po roku został powołany do odbycia służy w armii [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]. Zostawszy porucznikiem artylerii, zdecydował się na wyjazd do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych Ameryki]].
-W [[1902]] roku osiadł w [[Chicago]], gdzie zamierzał zostać [[dziennikarz]]em. Ostatecznie przystąpił do wspólnoty biskupa [[Antoni Kozłowski|Antoniego Kozłowskiego]] i został duchownym starokatolickim. [[Święcenia kapłańskie]] otrzymał [[30 grudnia]] [[1903]] roku. Początkowo pracował jako duszpasterz w [[Passaic]]. W 1904 roku wziął udział jako delegat w I Synodzie PNKK w Scranton.
+W [[1902]] roku osiadł w [[Chicago]], gdzie zamierzał zostać [[dziennikarz]]em. Ostatecznie przystąpił do wspólnoty biskupa [[Antoni Kozłowski|Antoniego Kozłowskiego]] i został duchownym starokatolickim. [[Święcenia kapłańskie]] otrzymał [[30 grudnia]] [[1903]] roku. Początkowo pracował jako duszpasterz w [[Passaic]]. W 1904 roku wziął udział jako delegat w I Synodzie PNKK w Scranton. W 1910 roku został mianowany wikariuszem generalnym PNKK dla stanów [[Pensylwania]] i [[Maryland]].
 W 1914 roku był organizatorem, a następnie do [[1922]] roku pierwszym [[proboszcz]]em parafii narodowej Imienia Jezus w [[Milwaukee]]. W [[1922]] roku wyjechał z USA do Polski. Przybył do [[Kraków|Krakowa]], gdzie otrzymał zadanie administrowania wspólnotą misyjną PNKK. Dla propagowania ideologii Kościoła założył w [[1923]] roku organ prasowy Polska Odrodzona. Zorganizował także [[seminarium duchowne]] i [[kuria|kurię]] w Krakowie.