Adeodato Giovanni Piazza: Różnice pomiędzy wersjami

Adeodato Giovanni Piazza
	Kardynał biskup
	Ut sint unum
	Ut sint unum
Data i miejsce urodzenia	30 września 1884 ; Vigo de Cadore
Data i miejsce śmierci	30 listopada 1957 ; Rzym
Miejsce pochówku	Bazylika św. Teresy z Ávili w Rzymie
	Sekretarz Świętej Kongregacji Konsystorialnej
Okres sprawowania	1948 – 1957
	arcybiskup Benewentu
Okres sprawowania	1930 – 1935
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	karmelici bosi
Prezbiterat	19 grudnia 1908
Nominacja biskupia	29 stycznia 1930; arcybiskup Benevento
Sakra biskupia	24 lutego 1930
Kreacja kardynalska	13 grudnia 1937; Pius XI
Kościół tytularny	biskup Sabina e Poggio Mirteto
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:42, 28 paź 2013

Adeodato Giovanni Piazza OCD (ur. 30 września 1884 w Vigo de Cadore, zm. 30 listopada 1957 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, karmelita bosy, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał, patriarcha Wenecji, przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch w latach 1953-1954.

W 1897 rozpoczął naukę w szkole karmelitów w Treviso. 6 sierpnia 1902 otrzymał habit zakonny w nowicjacie u karmelitów bosych. Śluby złożył rok później. W latach 1904-1906 służył w korpusie medycznym włoskiej armii w Treviso. Śluby wieczyste złożył w 1907 i otrzymał jednocześnie święcenia niższe z rąk biskupa Treviso bł. Andrea Giacinto Longhini. Święcenia kapłańskie przyjął 19 grudnia 1908. Udzielił ich Patriarcha Wenecji kardynał Aristide Cavallari. Studia teologiczne ukończył w 1910. Później służył swemu zakonowi m.in. jako nauczyciel w jednym z domów zakonnych i przełożony klasztoru w Tombetta Veronese. W czasie I wojny światowej był kapelanem w szpitalu polowym w Montecatini. Po wojnie był odpowiedzialny za nowicjat w Brescii, a od 1921 służył jako przełożony konwentu w Adrio. W latach 1922-1925 był sekretarzem superiora generalnego swego zakonu w Rzymie. Od 1925 piastował funkcję prokuratora generalnego karmelitów.

29 stycznia 1930 mianowany arcybiskupem Benevento. Sakry udzielił mu kardynał Basilio Pompilj. 16 grudnia 1935 został patriarchą Wenecji. Kreowany kardynałem na konsystorzu z grudnia 1937. Brał udział w konklawe 1939. 1 października 1948 mianowany sekretarzem Świętej Kongregacji Konsystorialnej. Opuścił tym samym Wenecję i rozpoczął pracę w Kurii. W 1949 podniesiony do rangi kardynała-biskupa Sabina e Poggio Mirteto. Konsekrował na biskupów 9 przyszłych kardynałów, m.in. Egidio Vagnozziego, Giovanniego Urbaniego, Sebastiano Baggio i Luigiego Raimondi. Pochowany został w jednym z rzymskich kościołów.

Bibliografia

Szablon:Władca

@@ Linia 15: / Linia 15: @@
  |miejsce śmierci            = Rzym
  |1. funkcja                 = Sekretarz Świętej Kongregacji Konsystorialnej
- |1. funkcja - okres         = 1948-1957
+ |1. funkcja - okres         = 1948 – 1957
- |2. funkcja                 =
+ |2. funkcja                 = [[arcybiskup]] [[Benewent]]u
- |2. funkcja - okres         =
+ |2. funkcja - okres         = 1930 – 1935
  |wyznanie                   = [[Kościół katolicki|katolickie]]
  |kościół                    = [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]]
@@ Linia 41: / Linia 41: @@
 '''Adeodato Giovanni Piazza [[Karmelici bosi|OCD]]''' (ur. [[30 września]] [[1884]] w [[Vigo de Cadore]], zm. [[30 listopada]] [[1957]] w [[Rzym]]ie) – włoski duchowny katolicki, [[Karmelici bosi|karmelita bosy]], wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, [[kardynał]], [[patriarcha Wenecji]], przewodniczący [[Konferencja Episkopatu Włoch|Konferencji Episkopatu Włoch]] w latach 1953-1954.
-W [[1897]] rozpoczął naukę w szkole karmelitów w [[Treviso]]. [[6 sierpnia]] [[1902]] otrzymał habit zakonny w nowicjacie u [[Karmelici bosi|karmelitów bosych]]. Śluby złożył rok później. W latach [[1904]]-[[1906]] służył w korpusie medycznym włoskiej armii w Treviso. Śluby wieczyste złożył w [[1907]] i otrzymał jednocześnie święcenia niższe z rąk biskupa Treviso [[Błogosławiony|bł.]] [[Andrea Giacinto Longhini]]. [[Święcenia kapłańskie]] przyjął [[19 grudnia]] [[1908]]. Udzielił ich [[Patriarcha Wenecji]] kardynał [[Aristide Cavallari]]. Studia teologiczne ukończył w [[1910]]. Później służył swemu zakonowi m.in. jako nauczyciel w jednym z domów zakonnych i przełożony klasztoru w [[Tombetta Veronese]]. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] był kapelanem w szpitalu polowym w [[Montecatini-Terme|Montecatini]]. Po wojnie był odpowiedzialny za nowicjat w [[Brescia|Brescii]], a od [[1921]] służył jako przełożony konwentu w [[Adrio]]. W latach [[1922]]-[[1925]] był sekretarzem superiora generalnego swego zakonu w Rzymie. Od 1925 piastował funkcję prokuratora generalnego karmelitów.
+W [[1897]] rozpoczął naukę w szkole karmelitów w [[Treviso]]. [[6 sierpnia]] [[1902]] otrzymał habit zakonny w nowicjacie u [[Karmelici bosi|karmelitów bosych]]. Śluby złożył rok później. W latach [[1904]]-[[1906]] służył w korpusie medycznym włoskiej armii w Treviso. Śluby wieczyste złożył w [[1907]] i otrzymał jednocześnie święcenia niższe z rąk biskupa Treviso [[Błogosławiony|bł.]] [[Andrea Giacinto Longhini]]. [[Sakrament święceń|Święcenia kapłańskie]] przyjął [[19 grudnia]] [[1908]]. Udzielił ich [[Patriarcha Wenecji]] kardynał [[Aristide Cavallari]]. Studia teologiczne ukończył w [[1910]]. Później służył swemu zakonowi m.in. jako nauczyciel w jednym z domów zakonnych i przełożony klasztoru w [[Tombetta Veronese]]. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] był kapelanem w szpitalu polowym w [[Montecatini-Terme|Montecatini]]. Po wojnie był odpowiedzialny za nowicjat w [[Brescia|Brescii]], a od [[1921]] służył jako przełożony konwentu w [[Adrio]]. W latach [[1922]]-[[1925]] był sekretarzem superiora generalnego swego zakonu w Rzymie. Od 1925 piastował funkcję prokuratora generalnego karmelitów.
 [[29 stycznia]] [[1930]] mianowany arcybiskupem [[Benewent|Benevento]]. [[Sakra|Sakry]] udzielił mu kardynał [[Basilio Pompilj]]. [[16 grudnia]] [[1935]] został patriarchą Wenecji. Kreowany kardynałem na [[konsystorz]]u z grudnia [[1937]]. Brał udział w [[konklawe 1939]]. [[1 października]] [[1948]] mianowany sekretarzem Świętej Kongregacji Konsystorialnej. Opuścił tym samym Wenecję i rozpoczął pracę w [[Kuria Rzymska|Kurii]]. W [[1949]] podniesiony do rangi kardynała-biskupa [[Biskup Sabiny|Sabina e Poggio Mirteto]]. Konsekrował na biskupów 9 przyszłych kardynałów, m.in. [[Egidio Vagnozzi]]ego, [[Giovanni Urbani|Giovanniego Urbaniego]], [[Sebastiano Baggio]] i [[Luigi Raimondi|Luigiego Raimondi]]. Pochowany został w jednym z rzymskich kościołów.
-=== Linki zewnętrzne ===
+=== Bibliografia ===
 * [http://www.fiu.edu/~mirandas/bios-p.htm#Piazza Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów prof. Salvadora Mirandy]
 * [http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bpiazzaa.html Catholic-Hierarchy]