Wojciech Fałkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Lachim59 (dyskusja | edycje)
48 edycji
m drobne merytoryczne
Pbk (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
39 787 edycji
drobne redakcyjne
Linia 3: Linia 3:
W latach [[1975]]-[[1977]] był nauczycielem historii w [[VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie|Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie]]. Związany z działalnością opozycyjną Gromady Włóczęgów [[1 Warszawska Drużyna Harcerska im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka|1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka]]. [[22 stycznia]] [[1977]] wraz z grupą nauczycieli Reytana podpisał list do [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu]] PRL, domagający się utworzenia specjalnej komisji do wyjaśnienia działań [[MO]] i [[SB]] w czasie [[czerwiec 1976|wypadków czerwcowych 1976]].
W latach [[1975]]-[[1977]] był nauczycielem historii w [[VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie|Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie]]. Związany z działalnością opozycyjną Gromady Włóczęgów [[1 Warszawska Drużyna Harcerska im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka|1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka]]. [[22 stycznia]] [[1977]] wraz z grupą nauczycieli Reytana podpisał list do [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu]] PRL, domagający się utworzenia specjalnej komisji do wyjaśnienia działań [[MO]] i [[SB]] w czasie [[czerwiec 1976|wypadków czerwcowych 1976]].


W [[1976]] zrobił magisterium, doktoryzował się [[1986]], habilitował w [[2000]]. W latach 1976-1977 zatrudniony jako asystent stażysta na UW. Był współpracownikiem [[Komitet Obrony Robotników|Komitetu Obrony Robotników]], aktywnym w akcji pomocy ofiarom represji po [[Wydarzenia radomskie|protestach w Radomiu]]. Karnie usunięty z pracy za tę działalność. W latach [[1977]]-[[1981]] był szefem wydawnictw podziemnych ''[[Głos (czasopismo)|Głos]]'' i ''[[Krąg (wydawnictwo)|Krąg]]''. W [[1980]] przywrócony do pracy na uczelni. W latach [[1980]]-[[1986]] był asystentem, a w latach [[1986]]-[[1993]] adiunktem. W latach [[1993]]-[[2001]] był sekretarzem generalnym Polskiego Komitetu [[UNESCO]]. W [[2002]] mianowany profesorem UW.
W [[1976]] ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1976-1977 zatrudniony jako asystent stażysta na UW. Był współpracownikiem [[Komitet Obrony Robotników|Komitetu Obrony Robotników]], aktywnym w akcji pomocy ofiarom represji po [[Wydarzenia radomskie|protestach w Radomiu]]. Karnie usunięty z pracy za tę działalność. W latach [[1977]]-[[1981]] był szefem wydawnictw podziemnych ''[[Głos (czasopismo)|Głos]]'' i ''[[Krąg (wydawnictwo)|Krąg]]''. W [[1980]] przywrócony do pracy na uczelni. Doktoryzował się w [[1986]], habilitował w [[2000]]. W latach [[1980]]-[[1986]] był asystentem, a w latach [[1986]]-[[1993]] adiunktem. W latach [[1993]]-[[2001]] był sekretarzem generalnym Polskiego Komitetu [[UNESCO]]. W [[2002]] mianowany profesorem UW.
W latach [[2004]]-[[2005]] przewodniczący zespołu przy [[Prezydenci Warszawy|prezydencie Warszawy]] [[Lech Kaczyński|Lechu Kaczyńskim]] ds. oszacowania strat Warszawy i jej mieszkańców w latach okupacji niemieckiej [[1939]]-[[1945]]. W [[2013]] uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych<ref>[http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WMP20130000176 Postanowienie Prezydenta RP nr 115-3-13 z 26-02-2013], M.P. 2013 nr 0 poz. 176</ref>
W latach [[2004]]-[[2005]] był przewodniczącym zespołu przy [[Prezydenci Warszawy|prezydencie Warszawy]] [[Lech Kaczyński|Lechu Kaczyńskim]] ds. oszacowania strat Warszawy i jej mieszkańców w latach okupacji niemieckiej [[1939]]-[[1945]]. W [[2013]] uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych<ref>[http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WMP20130000176 Postanowienie Prezydenta RP nr 115-3-13 z 26-02-2013], M.P. 2013 nr 0 poz. 176</ref>


Za swoją działalność opozycyjną był szykanowany przez władze [[komunizm|komunistyczne]] i nieustannie inwigilowany przez SB od 1977. Członek [[Stowarzyszenie Wolnego Słowa|Stowarzyszenia Wolnego Słowa]]. W 2006 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski<ref>[http://wyborcza.pl/1,76842,3639136.html Lista osób nagrodzonych przez prezydenta]</ref>
Członek [[Stowarzyszenie Wolnego Słowa|Stowarzyszenia Wolnego Słowa]]. W 2006 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski<ref>[http://wyborcza.pl/1,76842,3639136.html Lista osób nagrodzonych przez prezydenta]</ref>


== Publikacje ==
== Publikacje ==

Wersja z 20:09, 14 sty 2014

Wojciech Fałkowski (ur. 3 czerwca 1952 w Warszawie) – profesor historii Uniwersytetu Warszawskiego, historyk mediewista, działacz opozycji demokratycznej w PRL.

W latach 1975-1977 był nauczycielem historii w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Związany z działalnością opozycyjną Gromady Włóczęgów 1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka. 22 stycznia 1977 wraz z grupą nauczycieli Reytana podpisał list do Sejmu PRL, domagający się utworzenia specjalnej komisji do wyjaśnienia działań MO i SB w czasie wypadków czerwcowych 1976.

W 1976 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1976-1977 zatrudniony jako asystent stażysta na UW. Był współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników, aktywnym w akcji pomocy ofiarom represji po protestach w Radomiu. Karnie usunięty z pracy za tę działalność. W latach 1977-1981 był szefem wydawnictw podziemnych Głos i Krąg. W 1980 przywrócony do pracy na uczelni. Doktoryzował się w 1986, habilitował w 2000. W latach 1980-1986 był asystentem, a w latach 1986-1993 adiunktem. W latach 1993-2001 był sekretarzem generalnym Polskiego Komitetu UNESCO. W 2002 mianowany profesorem UW. W latach 2004-2005 był przewodniczącym zespołu przy prezydencie Warszawy Lechu Kaczyńskim ds. oszacowania strat Warszawy i jej mieszkańców w latach okupacji niemieckiej 1939-1945. W 2013 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych[1]

Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W 2006 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2]

Publikacje

Książki

  • Elita władzy w Polsce za panowania Kazimierza Jagiellończyka, Warszawa 1992;
  • Potestas regia. Władza i polityka w królestwie zachodniofrankijskim na przełomie IX i X wieku, Warszawa 1999;
  • Pytania o średniowiecze. Potrzeby i perspektywy badawcze polskiej mediewistyki, red. W. Fałkowski, Warszawa 2001;
  • Polska około roku 1400, red. W. Fałkowski, Warszawa 2001;
  • Polska około roku 1300, red. W.Fałkowski, Warszawa 2003;
  • Common Heritage. Poland - Europe, red. W. Fałkowski, M. Konopka, Warszawa 2003;
  • Kolory i struktury średniowiecza, red. W.Fałkowski, Warszawa 2004;
  • Raport o stratach wojennych Warszawy. Dokumentacja, red. W. Fałkowski, t. I-II, 143s.,190s. Warszawa 2004;
  • Straty Warszawy 1939 - 1945. Raport, red. W. Fałkowski, Warszawa 2005 (wersja niemiecka i angielska, Warszawa 2006);
  • Le monde Carolingien. Bilan, perspectives, champs de recherches, red. W. Fałkowski, Y. Sassier, Brepols (w druku);

Artykuły

  • Karoliński pałac królewski - publiczny, święty, w: O rzeczach minionych. Scripta rerum historicarum Annae Rutkowska-Płachcińska oblata, Warszawa 2006, s.83-98;
  • Niezwykły rytuał spotkań władców na wyspie,w: Przegląd Historyczny, t.XCVII (2006), nr 2, s. 1-16;
  • Dwuznaczność przekazu rytualnego. Średniowieczne formy komunikowania społecznego, w: Kwartalnik Historyczny, t. 113 (2006), nr 2;
  • The Ambitions of the Normans and the Monarchy of the Last Carolingians. The Creation of Reality in the Chronicle by Dudo of Saint-Quentin w: Quaestiones Medii Aevi Novae, t. 9 (2004), s.117 - 152;
  • Barbaricum comme devoir et defi du prince chretien, w: Annales de Bretagne et des pays de l’Ouest, t. 111 ( 2004 ), nr 3, s. 407 – 416;
  • Uwagi o ideowym programie rządów Karola Wielkiego, w: Roczniki Historyczne, t. 70 (2004), s. 65 – 79;
  • Możnowładztwo polskie wobec króla. Zabiegi i działania polityczne wokół monarchy w XV stuleciu, w: Kolory i struktury średniowiecza,Warszawa 2004, s.9-26;
  • Rex et sacerdos. Debata o władzy królewskiej i biskupiej na synodzie w Fismes w 881 roku, w: Kwartalnik Historyczny, t. 108 (2001), nr 1, s.3-23;
  • Admonitio generalis Karola Wielkiego - zapowiedź tworzenia państwa idealnego,w: Ludzie, Kościół, wierzenia. Studia z dziejów kultury i społeczeństwa Europy Środkowej (Średniowiecze - wczesna epoka nowożytna), Warszawa 2001, s. 419-428.

w przygotowaniu:

  • Repertorium sejmów polskich 1440 - 1493
  • Królowa Jadwiga Andegaweńska
  1. ↑ Postanowienie Prezydenta RP nr 115-3-13 z 26-02-2013, M.P. 2013 nr 0 poz. 176
  2. ↑ Lista osób nagrodzonych przez prezydenta

Bibliografia

  • Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-1989. Tom 1, wyd. Ośrodek Karta, Warszawa 2000
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Fałkowski&oldid=38401761”