Wojciech Jaroszewski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 03:23, 22 mar 2016

Wojciech Jaroszewski (ur. 3 lutego 1935 w Poznaniu, zm. 24 grudnia 1993 w Warszawie) – polski geolog, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, znawca Tatr, działacz turystyczny.

Wnuk Tadeusza Smoluchowskiego – polskiego chemika i alpinisty.

Był synem Zdzisława Józefa Jaroszewskiego, doktora nauk medycznych, psychiatry, oraz Marii Eryki ze Smoluchowskich. W związku z wybuchem II wojny światowej Wojciech Jaroszewski zmuszony był uciekać wraz z matką i siostrą z Poznania do Lwowa, by w maju 1940 roku powrócić na tereny Generalnego Gubernatorstwa. Maturę zdał w 1951 roku w Starogardzie Gdańskim, a następnie rozpoczął studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1952 roku przeniósł się do Warszawy, by kontynuować naukę na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1957 roku obronił pracę magisterską pod kierunkiem profesora Edwarda Passendorfera, której tematem była geologia pasma (wierchu) Świerkul. Późniejsze badania Wojciecha Jaroszyńskiego skupiły się na zagadnieniach tektoniki i geologii strukturalnej Tatr. Owocem tych prac była rozprawa doktorska z 1965 roku pt. Budowa geologiczna górnej części Doliny Kościeliskiej w Tatrach. Swych badań nie ograniczał jedynie do terenu Tatr – jego rozprawa habilitacyjna z 1972 roku dotyczyła zjawisk występujących w Górach Świętokrzyskich. W 1982 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1991 roku – profesora zwyczajnego.

W 1974 roku został wydany podręcznik jego autorstwa pt. Tektonika uskoków i fałdów, który uzyskał dobre recenzje w pismach branżowych, został również przetłumaczony na języki: angielski, rosyjski i chiński. Sam Jaroszewski został zaproszony do rady redakcyjnej pisma Journal of Structural Geology. Swe badania prowadził także za granicą: wyjeżdżał do azjatyckiej części Związku Radzieckiego (Kaukaz, Tienszan) oraz do Bułgarii. Otrzymywał również prośby o recenzowanie tektonicznych programów badawczych z Anglii i Stanów Zjednoczonych.

Oprócz działalności naukowej Wojciech Jaroszewski aktywnie uczestniczył w życiu społecznym. Był jednym z założycieli Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk, aktywnie uczestniczył w dyskusjach na temat polskiej nauki, pisywał do gazet (m.in. do „Polityki”, „Kultury” oraz „Życia Warszawy”). Odrębną dziedziną jego aktywności było krajoznawstwo. Wraz ze swoimi studentami bywał w Pieninach, Tatrach, Górach Świętokrzyskich, okolicach Krakowa i Sudetach. Wędrował po Beskidach, Bieszczadach, Roztoczu, Kaszubach i ziemi lubuskiej. Kajakiem lub pontonem przemierzał rzeki Mazowsza, zimą wyprawiał się na Bagna Biebrzańskie. W 1964 roku został wydany przewodnik turystyczny jego autorstwa pt. Trasy narciarskie na północnej Suwalszczyźnie i Wzgórzach Szeskich. Pisał również artykuły do prasy turystycznej i krajoznawczej, m.in. do „Poznaj Swój Kraj”, „Poznaj Świat” oraz „Taternika”. Od 1989 roku był członkiem reaktywowanego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.

Po śmierci został pochowany na cmentarzu leśnym w Laskach.

Wybrane publikacje

Tektonika uskoków i fałdów (1974, 1981),
Słownik geologii dynamicznej wraz z Leszkiem Marksem i Andrzejem Radomskim (1985),
Tektonika wraz z Ryszardem Dadlezem (1994).

Bibliografia

Jerzy B. Miecznik: Na cmentarzu w Laskach – o Profesorze Wojciechu Jaroszewskim. Przegląd Geologiczny, vol. 59, nr 1, 2011. [dostęp 2013-11-04].
Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. wersja internetowa www.z-ne.pl, dostęp [2013-11-04],

@@ Linia 7: / Linia 7: @@
 W 1974 roku został wydany podręcznik jego autorstwa pt. ''Tektonika uskoków i fałdów'', który uzyskał dobre recenzje w pismach branżowych, został również przetłumaczony na języki: angielski, rosyjski i chiński. Sam Jaroszewski został zaproszony do rady redakcyjnej pisma ''Journal of Structural Geology''. Swe badania prowadził także za granicą: wyjeżdżał do azjatyckiej części [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]] ([[Kaukaz (łańcuch górski)|Kaukaz]], [[Tienszan]]) oraz do [[Bułgaria|Bułgarii]]. Otrzymywał również prośby o recenzowanie tektonicznych programów badawczych z [[Anglia|Anglii]] i [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]].
-Oprócz działalności naukowej Wojciech Jaroszewski aktywnie uczestniczył w życiu społecznym. Był jednym z założycieli [[Towarzystwo Popierania i Krzewienia Nauk|Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk]], aktywnie uczestniczył w dyskusjach na temat polskiej nauki, pisywał do gazet (m.in. do „[[Polityka (tygodnik)|Polityki]]”, „[[Kultura (1963-1981)|Kultury]]” oraz „[[Życie Warszawy|Życia Warszawy]]”). Odrębną dziedziną jego aktywności było krajoznawstwo. Wraz ze swoimi studentami bywał w [[Pieniny|Pieninach]], Tatrach, Górach Świętokrzyskich, okolicach [[Kraków|Krakowa]] i [[Sudety|Sudetach]]. Wędrował po [[Beskidy|Beskidach]], [[Bieszczady|Bieszczadach]], [[Roztocze (kraina)|Roztoczu]], [[Kaszuby|Kaszubach]] i [[Ziemia Lubuska|ziemi lubuskiej]]. Kajakiem lub pontonem przemierzał rzeki [[Mazowsze|Mazowsza]], zimą wyprawiał się na [[Bagna Biebrzańskie]]. W 1964 roku został wydany przewodnik turystyczny jego autorstwa pt. ''Trasy narciarskie na północnej Suwalszczyźnie i Wzgórzach Szeskich''. Pisał również artykuły do prasy turystycznej i krajoznawczej, m.in. do „[[Poznaj swój kraj]]”, „[[Poznaj Świat]]” oraz „[[Taternik]]a”. Od 1989 roku był członkiem reaktywowanego [[Polskie Towarzystwo Tatrzańskie|Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego]].
+Oprócz działalności naukowej Wojciech Jaroszewski aktywnie uczestniczył w życiu społecznym. Był jednym z założycieli [[Towarzystwo Popierania i Krzewienia Nauk|Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk]], aktywnie uczestniczył w dyskusjach na temat polskiej nauki, pisywał do gazet (m.in. do „[[Polityka (tygodnik)|Polityki]]”, „[[Kultura (1963-1981)|Kultury]]” oraz „[[Życie Warszawy|Życia Warszawy]]”). Odrębną dziedziną jego aktywności było krajoznawstwo. Wraz ze swoimi studentami bywał w [[Pieniny|Pieninach]], Tatrach, Górach Świętokrzyskich, okolicach [[Kraków|Krakowa]] i [[Sudety|Sudetach]]. Wędrował po [[Beskidy|Beskidach]], [[Bieszczady|Bieszczadach]], [[Roztocze (kraina)|Roztoczu]], [[Kaszuby|Kaszubach]] i [[Ziemia Lubuska|ziemi lubuskiej]]. Kajakiem lub pontonem przemierzał rzeki [[Mazowsze|Mazowsza]], zimą wyprawiał się na [[Bagna Biebrzańskie]]. W 1964 roku został wydany przewodnik turystyczny jego autorstwa pt. ''Trasy narciarskie na północnej Suwalszczyźnie i Wzgórzach Szeskich''. Pisał również artykuły do prasy turystycznej i krajoznawczej, m.in. do „[[Poznaj Swój Kraj]]”, „[[Poznaj Świat]]” oraz „[[Taternik (czasopismo)|Taternika]]”. Od 1989 roku był członkiem reaktywowanego [[Polskie Towarzystwo Tatrzańskie|Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego]].
 Po śmierci został pochowany na [[Cmentarz leśny w Laskach|cmentarzu leśnym w Laskach]].
@@ Linia 20: / Linia 20: @@
 * {{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}} wersja internetowa [http://z-ne.pl/t,haslo,1937,jaroszewski_wojciech.html www.z-ne.pl], dostęp [2013-11-04],
-{{DEFAULTSORT:Jaroszewski, Wojciech}}
+{{SORTUJ:Jaroszewski, Wojciech}}
 [[Kategoria:Urodzeni w 1935]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1993]]