Front Wyzwolenia Narodowego: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Abd al-Aziz Buteflika
Nie podano opisu zmian
Linia 21: Linia 21:
Front Wyzwolenia Narodowego powstał na bazie Komitetu Rewolucyjnego Jedności i Akcji (a według innych tłumaczeń Rewolucyjnej Rady Jedności i Działania<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>)<ref name=PWN>{{cytuj stronę| url =http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/algierska-wojna-narodowowyzwolencza-1954-62;3867795.html| tytuł =algierska wojna narodowowyzwoleńcza 1954–62| autor = | opublikowany = encyklopedia.pwn.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Komitet Rewolucyjny Jedności i Akcji został założony w marcu 1954 roku dziewięciu byłych członków Tajnej Organizacji działającej przy Ruchu na Rzecz Triumfu Wolności Demokratycznych<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Na czele Komitetu a następnie Frontu Wyzwolenia Narodowego stanął zbiegły z francuskiego więzienia działacz [[nacjonalizm|nacjonalistyczny]] [[Ahmad Ben Bella]]. Ben Bella nadzorował działalność ruchu z emigracji w [[Egipt|egipskim]] [[Kair]]ze<ref name=WP>{{cytuj stronę| url =http://historia.wp.pl/title,Francuskie-zbrodnie-w-wojnie-o-niepodleglosc-Algierii,wid,16503302,wiadomosc.html?ticaid=117248| tytuł =Francuskie zbrodnie w wojnie o niepodległość Algierii| autor = Michał Staniul| opublikowany = http://historia.wp.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref><ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>.
Front Wyzwolenia Narodowego powstał na bazie Komitetu Rewolucyjnego Jedności i Akcji (a według innych tłumaczeń Rewolucyjnej Rady Jedności i Działania<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>)<ref name=PWN>{{cytuj stronę| url =http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/algierska-wojna-narodowowyzwolencza-1954-62;3867795.html| tytuł =algierska wojna narodowowyzwoleńcza 1954–62| autor = | opublikowany = encyklopedia.pwn.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Komitet Rewolucyjny Jedności i Akcji został założony w marcu 1954 roku dziewięciu byłych członków Tajnej Organizacji działającej przy Ruchu na Rzecz Triumfu Wolności Demokratycznych<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Na czele Komitetu a następnie Frontu Wyzwolenia Narodowego stanął zbiegły z francuskiego więzienia działacz [[nacjonalizm|nacjonalistyczny]] [[Ahmad Ben Bella]]. Ben Bella nadzorował działalność ruchu z emigracji w [[Egipt|egipskim]] [[Kair]]ze<ref name=WP>{{cytuj stronę| url =http://historia.wp.pl/title,Francuskie-zbrodnie-w-wojnie-o-niepodleglosc-Algierii,wid,16503302,wiadomosc.html?ticaid=117248| tytuł =Francuskie zbrodnie w wojnie o niepodległość Algierii| autor = Michał Staniul| opublikowany = http://historia.wp.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref><ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>.


Przekształcenie Komitetu we Front Wyzwolenia Narodowego nastąpił 1 listopada 1954 roku wraz z proklamowaniem przez Komitet wybuchu [[wojna algierska|zbrojnego powstania niepodległościowego]]<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Front Wyzwolenia Narodowego kierował zbrojnym powstaniem aż do czasu jego sukcesu<ref name=O>{{cytuj stronę| url=http://portalwiedzy.onet.pl/54124,,,,front_wyzwolenia_narodowego_fwn,haslo.html| tytuł = Front Wyzwolenia Narodowego FWN| autor = | opublikowany = portalwiedzy.onet.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Zbrojnym ramieniem Frontu była [[Narodowa Armia Wyzwoleńcza (Algieria)|Narodowa Armia Wyzwoleńcza]]<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>. 19 września 1958 roku Front Wyzwolenia Narodowego powołał Rząd Tymczasowy Republiki Algierskiej. Na jego czele stanął niezwiązany z organizacją [[Ferhat Abbas]]. Rząd tymczasowy uznany został przez państwa [[Arabowie|arabskie]] i część państw afrykańskich oraz azjatyckich, a następnie także przez [[blok wschodni]]<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>.
Przekształcenie Komitetu we Front Wyzwolenia Narodowego nastąpił 1 listopada 1954 roku wraz z proklamowaniem przez Komitet wybuchu [[wojna algierska|zbrojnego powstania niepodległościowego]]<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Front Wyzwolenia Narodowego kierował zbrojnym powstaniem aż do czasu jego sukcesu<ref name=O>{{cytuj stronę| url=http://portalwiedzy.onet.pl/54124,,,,front_wyzwolenia_narodowego_fwn,haslo.html| tytuł = Front Wyzwolenia Narodowego FWN| autor = | opublikowany = portalwiedzy.onet.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Zbrojnym ramieniem Frontu była [[Narodowa Armia Wyzwoleńcza (Algieria)|Narodowa Armia Wyzwoleńcza]]<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>. 19 września 1958 roku Front Wyzwolenia Narodowego powołał Rząd Tymczasowy Republiki Algierskiej. Na jego czele stanął niezwiązany z organizacją [[Ferhat Abbas]]. Rząd tymczasowy uznany został przez państwa [[Arabowie|arabskie]] i część państw afrykańskich oraz azjatyckich, a następnie także przez [[blok wschodni]]<ref name=H>{{cytuj stronę| url =http://historia.org.pl/2010/02/16/wojna-o-niepodleglosc-algierii/| tytuł =Wojna o niepodległość Algierii| autor = | opublikowany = http://historia.org.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Siły partyzanckie Frontu korzystały z pomocy finansowej państw arabskich a jej bazy wojskowe znajdowały się na terenie sąsiedniej [[Tunezja|Tunezji]] i [[Maroko|Maroka]] za przyzwoleniem tamtejszych władz<ref name=O>{{cytuj stronę| url=http://www.britannica.com/topic/National-Liberation-Front-political-party-Algeria| tytuł = National Liberation Front| autor = | opublikowany = britannica.com| praca = | data = | język = pl}}</ref>.


W 1962 roku, po proklamowaniu przez Algierię niepodległości i ogłoszeniu konstytucji, Front został przekształcony w jedyną działającą legalnie partię<ref name=O>{{cytuj stronę| url=http://portalwiedzy.onet.pl/54124,,,,front_wyzwolenia_narodowego_fwn,haslo.html| tytuł = Front Wyzwolenia Narodowego FWN| autor = | opublikowany = portalwiedzy.onet.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>.
W okresie 1963-90 jako jedyna legalnie działająca partia polityczna sprawowała niepodzielną władzę w kraju. W 1965 jeden z jej umiarkowanych polityków, [[Huari Bumedien]], w wyniku przewrotu wojskowego, przejął władzę w kraju odsuwając od władzy lidera radykałów [[Ahmed Ben Bella|Ahmeda Ben Bellę]]<ref name="PAR2">''Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski''. Część II – czas sukcesów (1952-78)</ref>. W trakcie swoich rządów Bumedien przeprowadził socjalistyczne reformy gospodarcze i zwalczał konserwatywne grupy islamistów. W odróżnieniu od innych arabskich socjalistów nie orientował się na współpracę ze [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związkiem Radzieckim]], pozostał jednak radykalnym krytykiem proamerykańskich monarchii arabskich, [[Izrael]]a, duchownych islamskich oraz [[kapitalizm]]u<ref name="PAR2">''Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski''. Część II – czas sukcesów (1952-78)</ref>.

W 1965 jeden z jej umiarkowanych polityków, [[Huari Bumedien]], w wyniku przewrotu wojskowego, przejął władzę w kraju odsuwając od władzy lidera radykałów [[Ahmed Ben Bella|Ahmeda Ben Bellę]]<ref name="PAR2">''Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski''. Część II – czas sukcesów (1952-78)</ref>. W trakcie swoich rządów Bumedien przeprowadził socjalistyczne reformy gospodarcze i zwalczał konserwatywne grupy islamistów. W odróżnieniu od innych arabskich socjalistów nie orientował się na współpracę ze [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związkiem Radzieckim]], pozostał jednak radykalnym krytykiem proamerykańskich monarchii arabskich, [[Izrael]]a, duchownych islamskich oraz [[kapitalizm]]u<ref name="PAR2">''Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski''. Część II – czas sukcesów (1952-78)</ref>.


Po wprowadzeniu w 1989 systemu wielopartyjnego, FWN utracił swe znaczenie na rzecz partii [[Islamski Front Ocalenia|Islamskiego Frontu Ocalenia]] (FIS). W 1997 FWN pokonana została przez [[Zgromadzenie Narodowo-Demokratyczne]] (RND). W wyborach parlamentarnych w 2002 roku partia uzyskała 2 618 003 głosów (35,3%, 199 mandaty) zwyciężając i obejmując władzę. Premierem został [[Ali Benfilis]]. W wyborach prezydenckich w 2004 roku kandydat partii, A. Benflis, zdobył 653 951 głosów (6,4%).
Po wprowadzeniu w 1989 systemu wielopartyjnego, FWN utracił swe znaczenie na rzecz partii [[Islamski Front Ocalenia|Islamskiego Frontu Ocalenia]] (FIS). W 1997 FWN pokonana została przez [[Zgromadzenie Narodowo-Demokratyczne]] (RND). W wyborach parlamentarnych w 2002 roku partia uzyskała 2 618 003 głosów (35,3%, 199 mandaty) zwyciężając i obejmując władzę. Premierem został [[Ali Benfilis]]. W wyborach prezydenckich w 2004 roku kandydat partii, A. Benflis, zdobył 653 951 głosów (6,4%).

Wersja z 19:52, 6 cze 2016

Front Wyzwolenia Narodowego
جبهة التحرير الوطني
Front de Libération Nationale
Państwo {{{państwo}}}
Lider

Abd al-Aziz Buteflika

Adres siedziby

Algier

Młodzieżówka

UNJA

Strona internetowa

Front Wyzwolenia Narodowego, Front de Libération Nationale (FLN), Dżabhat at-Tahrīr al-Waṭanī (arab. جبهة التحرير الوطني) – algierska organizacja polityczna powstała w 1954. W latach 1954-62 kierowała zbrojnym powstaniem narodowowyzwoleńczym. Od 1962 roku, po proklamowaniu niepodległości, została przekształcona w partię polityczną[1].

Front Wyzwolenia Narodowego powstał na bazie Komitetu Rewolucyjnego Jedności i Akcji (a według innych tłumaczeń Rewolucyjnej Rady Jedności i Działania[2])[3]. Komitet Rewolucyjny Jedności i Akcji został założony w marcu 1954 roku dziewięciu byłych członków Tajnej Organizacji działającej przy Ruchu na Rzecz Triumfu Wolności Demokratycznych[2]. Na czele Komitetu a następnie Frontu Wyzwolenia Narodowego stanął zbiegły z francuskiego więzienia działacz nacjonalistyczny Ahmad Ben Bella. Ben Bella nadzorował działalność ruchu z emigracji w egipskim Kairze[4][2].

Przekształcenie Komitetu we Front Wyzwolenia Narodowego nastąpił 1 listopada 1954 roku wraz z proklamowaniem przez Komitet wybuchu zbrojnego powstania niepodległościowego[2]. Front Wyzwolenia Narodowego kierował zbrojnym powstaniem aż do czasu jego sukcesu[1]. Zbrojnym ramieniem Frontu była Narodowa Armia Wyzwoleńcza[2]. 19 września 1958 roku Front Wyzwolenia Narodowego powołał Rząd Tymczasowy Republiki Algierskiej. Na jego czele stanął niezwiązany z organizacją Ferhat Abbas. Rząd tymczasowy uznany został przez państwa arabskie i część państw afrykańskich oraz azjatyckich, a następnie także przez blok wschodni[2]. Siły partyzanckie Frontu korzystały z pomocy finansowej państw arabskich a jej bazy wojskowe znajdowały się na terenie sąsiedniej Tunezji i Maroka za przyzwoleniem tamtejszych władz[1].

W 1962 roku, po proklamowaniu przez Algierię niepodległości i ogłoszeniu konstytucji, Front został przekształcony w jedyną działającą legalnie partię[1].

W 1965 jeden z jej umiarkowanych polityków, Huari Bumedien, w wyniku przewrotu wojskowego, przejął władzę w kraju odsuwając od władzy lidera radykałów Ahmeda Ben Bellę[5]. W trakcie swoich rządów Bumedien przeprowadził socjalistyczne reformy gospodarcze i zwalczał konserwatywne grupy islamistów. W odróżnieniu od innych arabskich socjalistów nie orientował się na współpracę ze Związkiem Radzieckim, pozostał jednak radykalnym krytykiem proamerykańskich monarchii arabskich, Izraela, duchownych islamskich oraz kapitalizmu[5].

Po wprowadzeniu w 1989 systemu wielopartyjnego, FWN utracił swe znaczenie na rzecz partii Islamskiego Frontu Ocalenia (FIS). W 1997 FWN pokonana została przez Zgromadzenie Narodowo-Demokratyczne (RND). W wyborach parlamentarnych w 2002 roku partia uzyskała 2 618 003 głosów (35,3%, 199 mandaty) zwyciężając i obejmując władzę. Premierem został Ali Benfilis. W wyborach prezydenckich w 2004 roku kandydat partii, A. Benflis, zdobył 653 951 głosów (6,4%).

Jej sekretarzem generalnym był od 1991 Abd al-Hamid al-Mahri. Organem prasowym Frontu jest dziennik „Al-Mudżahid”. Młodzieżówką partii jest Union Nationale de la Jeunesse Algérienne.

  1. a b c d Front Wyzwolenia Narodowego FWN. portalwiedzy.onet.pl. (pol.). Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „O” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. a b c d e f Wojna o niepodległość Algierii. http://historia.org.pl/.+(pol.).
  3. algierska wojna narodowowyzwoleńcza 1954–62. encyklopedia.pwn.pl. (pol.).
  4. Michał Staniul: Francuskie zbrodnie w wojnie o niepodległość Algierii. http://historia.wp.pl/.+(pol.).
  5. a b Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski. Część II – czas sukcesów (1952-78)

Linki zewnętrzne