Charles Lennox (2. książę Richmond)

Charles Lennox, 2. książę Richmond

Data i miejsce urodzenia	18 maja 1701 Goodwood
Data i miejsce śmierci	8 sierpnia 1750 Godalming
Członek Izby Gmin z okręgu Chichester
Okres	od 1722 do 1724
Poprzednik	Henry Kelsall
Następca	William Beauclerk

{{Polityk infobox}} Nieoczekiwana grafika: "grafika" oraz "funkcja".

Charles Lennox, 2. książę Richmond i 2. książę Lennox KG, KCB (ur. 18 maja 1701 w Goodwood w Sussex, zm. 8 sierpnia 1750 w Godalming) - brytyjski arystokrata i polityk.

Biografia

Jedyny syn Charlesa Lennoksa, 1. księcia Richmond i Lennox (nieślubnego syna Karola II Stuarta), i Anne Brudenell, córki Francisa Brudenalla, lorda Brudenell. Książę interesował się krykietem i popierał rozwój tej dyscypliny sportu. Urodzony w Sussex, tam mieszkał i tam został pochowany. To właśnie w Sussex Richmond założył własną drużynę krykietową, której był kapitanem. Zebrał w niej wielu świetnych graczy i profesjonalnych zawodników, m.in. Thomasa Waymarka, najsłynniejszego krykiecistę pierwszej połowy XVIII wieku.

W 1722 r. został członkiem Izby Gmin z okręgu Chichester. Zasiadał tam do 1724 r. Od 1727 r. był Lordem Bedchamberem króla Jerzego II. W 1735 r. otrzymał urząd Koniuszego Królewskiego. Po śmierci ojca w 1750 r. został 2. księciem Richmond i Lennox oraz zasiadł w Izbie Lordów. Został odznaczonym Krzyżem Kawalerskim Orderu Łaźni. Od 1726 r. był kawalerem Orderu Podwiązki.

Podobnie jak ojciec, tak i 2. książę miał związki z masonerią i wolnomularstwem. W 1724 r., niedługo po powstaniu Wielkiej Loży, został wielkim mistrzem loży masońskiej.

Richmond był jednym z fundatorów londyńskiego Foundling Hospital, który miał zajmować się porzuconymi dziećmi. Książę wraz z małżonką aktywnie działał w komitecie fundacyjnym i w marcu 1741 r. uczestniczyli w chrzcie i nadaniu imienia pierwszego dziecka przyjętego do szpitala.

Był zwolennikiem dynastii hanowerskiej. Podczas jakobickiego powstania w Szkocji w 1746 r. na rzecz „Młodszego Pretendenta” przyłączył się jako generał-porucznik do tłumiących powstanie wojsk księcia Cumberland i brał udział w bitwie pod Culloden.

Rodzina

4 grudnia 1719 r. w Hadze poślubił lady Sarah Cadogan (18 września 1706 – 25 sierpnia 1751), córkę Williama Cadogana, 1. hrabiego Cadogan, i Margaretty Munsters, córki Jacoba Munstersa. Charles i Sarah mieli razem czterech synów i sześć córek:

• Georgiana Carolina Lennox (27 marca 1723 – 24 lipca 1774), żona Henry’ego Foksa, 1. barona Holland, miała dzieci
• nieznany z imienia syn (ur. i zm. 1724)
• Louisa Lennox (1725–1728)
• Charles Lennox (9 września – listopad 1730)
• Emilia Mary Lennox (6 października 1731 – 27 marca 1814), żona Jamesa FitzGeralda, 1. księcia Leinster i Williama Ogilviego, miała dzieci
• Charles Lennox (22 lutego 1735 – 29 grudnia 1806), 3. książę Richmond i 3. książę Lennox
• George Henry Lennox (29 listopada 1737 – 25 marca 1805), generał
• Louisa Augusta Lennox (24 listopada 1743–1821), żona Thomasa Conolly'ego, nie miała dzieci
• Sarah Lennox (14 lutego 1745 – sierpień 1826), żona Charlesa Bunbury'ego, 6. baroneta i George’a Napiera, miała dzieci z drugiego małżeństwa
• Cecily Lennox (20 marca 1750–1769)

W Public Register of All Arms and Bearings in Scotland jest zapisane, że książę miał ze związku z Sarah Howkins nieślubnego syna, Williama, urodzonego w 1747 r.

Książę Richmond zmarł w wieku 49 lat i został pochowany w katedrze w Chichester.

Linki zewnętrzne

• thepeerage.com