Serapion z Thmuis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m MalarzBOT: poprawiam parametr 'kościół' (Czczony przez) szablonu {{Święty infobox}}
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Boty
1 384 060 edycji
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Linia 38: Linia 38:
* [[wstawiennictwo świętych]]
* [[wstawiennictwo świętych]]


{{Przypisy|przypisy=
== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name=EUO>{{Cytuj książkę| autor = Bradshaw P. F.| tytuł = Eucharistic Origins| strony =133-134}}</ref>
<ref name=EUO>{{Cytuj książkę| autor = Bradshaw P. F.| tytuł = Eucharistic Origins| strony =133-134}}</ref>
<ref name=GIR>{{Cytuj książkę | autor = Giraudo C. [[Jezuici|SJ]] | tytuł = "In Unum Corpus". Trattato mistagogico sull' eucaristia| strony=28 oraz 360-370}}</ref>
<ref name=GIR>{{Cytuj książkę | autor = Giraudo C. [[Jezuici|SJ]] | tytuł = "In Unum Corpus". Trattato mistagogico sull' eucaristia| strony=28 oraz 360-370}}</ref>

Wersja z 23:57, 19 sty 2018

Serapion z Thmuis
Ilustracja
Data śmierci

po 362

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

21 marca

Serapion z Thmuis (zm. po 362) – wczesnochrześcijański teolog i pisarz, zaliczany do Ojców egipskich, święty Kościoła katolickiego.

Przed objęciem w 339 stolicy biskupiej w Thmuis w Dolnym Egipcie był mnichem. Pozostawił zbiór trzydziestu modlitw liturgicznych (Euchologion), znany jako Sakramentarz Serapiona. Zbiór został odnaleziony w XIX wieku w jednym z klasztorów na Górze Atos[1]. Modlitwy eucharystyczne zawierają odmienny od znanych tekst opisu ustanowienia Eucharystii[2] i są świadkiem początków liturgii sprawowanej w Kościele koptyjsko-aleksandryjskim[1]. W dziele wyraźnie widoczne są jego osobiste refleksje teologiczne[3]. Serapion pozostawił po sobie też trzy Listy oraz pismo polemiczne Przeciw manichejczykom. Był on zdecydowanym przeciwnikiem arianizujących, którzy kwestionowali bóstwo Ducha Świętego. To właśnie na życzenie Serapiona Atanazy Wielki napisał cztery doktrynalne listy na ten temat: Ad Serapionem[4][5].

Za sprawą Cezarego Baroniusza umieszczony został w Martyrologium Rzymskim pod dniem 21 marca[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Giraudo C. SJ: "In Unum Corpus". Trattato mistagogico sull' eucaristia. s. 28 oraz 360-370.
  2. ↑ Bradshaw P. F.: Eucharistic Origins. s. 133-134.
  3. ↑ Berthold Altaner, Alfred Stuiber: Patrologia. s. 355.
  4. ↑ Bouyer L.: Eucharist. s. 206-207.
  5. ↑ Por. wydanie polskie: Atanazy Wielki: Listy do Serapiona.
  6. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 5: R-U. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2005 (wznowienie), kol. 234. ISBN 83-7318-376-0.

Bibliografia

  • Altaner B., Stuiber A.: Patrologia. Warszawa: IW "PAX", 1990, s. 733. ISBN 83-211-1079-7.
  • Atanazy Wielki: Listy do Serapiona. Stanisław Kalinkowski (przekład), Henryk Pietras SJ (wstęp). Kraków: Wydawnictwo WAM, 1996, s. 154, seria: Źródła Myśli Teologicznej 2.
  • Bouyer L.: Eucharist. Theology and Spirituality of the Eucharistic Prayer. Notre Dame, Indiana: 1968, s. 484.
  • Bradshaw P. F.: Eucharistic Origins. Londyn: SPCK, 2004, s. 166, seria: Alcuin Club Collections 80. ISBN 0-281-05615-3.
  • Giraudo C. SJ: "In Unum Corpus". Trattato mistagogico sull' eucaristia. Mediolan: Edizioni San Paolo, 2001, s. 637. ISBN 88-215-4399-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Serapion_z_Thmuis&oldid=51808497”