Sobór św. Aleksandra Newskiego w Sofii: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
drobne techniczne
Linia 71: Linia 71:
|www =
|www =
}}
}}
'''Sobór św. Aleksandra Newskiego w [[Sofia|Sofii]]''' – główna świątynia patriarsza autokefalicznego [[Bułgarski Kościół Prawosławny|Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego]].
'''Sobór św. Aleksandra Newskiego''' – [[sobór (świątynia)|sobór]] [[prawosławie|prawosławny]] w [[Sofia|Sofii]], główna świątynia patriarsza autokefalicznego [[Bułgarski Kościół Prawosławny|Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego]].


Cerkiew została wybudowana na cześć rosyjskiego [[car]]a [[Aleksander II Romanow|Aleksandra II]], dzięki któremu [[Bułgaria]] uzyskała niepodległość w 1878. Cerkiew przyjęła nazwę patrona carskiej rodziny [[Aleksander Newski|św. Aleksandra Newskiego]]. Pierwszy kamień został położony w 1882. Budowę cerkwi zakończono w 1912. Cerkiew projektował rosyjski architekt [[Aleksander Pomierancew|Pomerancew]] w [[Neobizantynizm|stylu neobizantyńskim]], który był bardzo popularnym w XIX wieku w [[Rosja|Rosji]]. [[Kopuła (architektura)|Kopuły]] katedry są pozłacane, wejście zdobi marmur ze Sieny i Carrary, [[tron]]y dla cara i patriarchy zrobione są z onyksu i alabastru.
Cerkiew została wybudowana na cześć rosyjskiego [[car]]a [[Aleksander II Romanow|Aleksandra II]], dzięki któremu [[Bułgaria]] uzyskała niepodległość w 1878. Cerkiew przyjęła nazwę patrona carskiej rodziny [[Aleksander Newski|św. Aleksandra Newskiego]]. Pierwszy kamień został położony w 1882. Budowę cerkwi zakończono w 1912. Cerkiew projektował rosyjski architekt [[Aleksander Pomierancew|Pomerancew]] w [[Neobizantynizm|stylu neobizantyńskim]], który był bardzo popularnym w XIX wieku w [[Rosja|Rosji]]. [[Kopuła (architektura)|Kopuły]] katedry są pozłacane, wejście zdobi marmur ze Sieny i Carrary, [[tron]]y dla cara i patriarchy zrobione są z onyksu i alabastru.
Linia 84: Linia 84:
{{Rosyjska przedrewolucyjna architektura sakralna w Europie}}
{{Rosyjska przedrewolucyjna architektura sakralna w Europie}}


[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem św. Aleksandra Newskiego|Sofia]]
{{SORTUJ:Sofia, Aleksandra Newskiego}}
[[Kategoria:Cerkwie w Sofii|Aleksander Newski]]
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem św. Aleksandra Newskiego]]
[[Kategoria:Cerkwie metropolii sofijskiej|Sofia, Aleksandra Newskiego]]
[[Kategoria:Cerkwie w Sofii|Aleksandra Newskiego]]
[[Kategoria:Prawosławne katedry w Bułgarii|Sofia]]
[[Kategoria:Cerkwie metropolii sofijskiej]]
[[Kategoria:Prawosławne katedry w Bułgarii]]

Wersja z 16:41, 14 lut 2018

Sobór św. Aleksandra Newskiego
Храм-паметник „Свети Александър Невски“
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Bułgaria

Miejscowość

Sofia

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Bułgarski Kościół Prawosławny

Metropolia

sofijska

Wezwanie

św. Aleksandra Newskiego

Wspomnienie liturgiczne

30 sierpnia; 14 listopada

Położenie na mapie Sofii
Mapa konturowa Sofii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Aleksandra Newskiego”
Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Aleksandra Newskiego”
Położenie na mapie obwodu miejskiego Sofia
Mapa konturowa obwodu miejskiego Sofia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Aleksandra Newskiego”
Ziemia42°41′45,0″N 23°19′58,6″E/42,695833 23,332944
Strona internetowa

Sobór św. Aleksandra Newskiegosobór prawosławny w Sofii, główna świątynia patriarsza autokefalicznego Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew została wybudowana na cześć rosyjskiego cara Aleksandra II, dzięki któremu Bułgaria uzyskała niepodległość w 1878. Cerkiew przyjęła nazwę patrona carskiej rodziny św. Aleksandra Newskiego. Pierwszy kamień został położony w 1882. Budowę cerkwi zakończono w 1912. Cerkiew projektował rosyjski architekt Pomerancew w stylu neobizantyńskim, który był bardzo popularnym w XIX wieku w Rosji. Kopuły katedry są pozłacane, wejście zdobi marmur ze Sieny i Carrary, trony dla cara i patriarchy zrobione są z onyksu i alabastru.

We wnętrzu świątyni znajduje się zespół fresków wykonanych przez artystów rosyjskich i bułgarskich: Antona Mitowa, Iwana Mrkwiczkę, Stefana Iwanowa, M. Miasojedowa, M. Sudkowskiego, I. Kisielewa. Dwie ikony w ikonostasie napisał Wiktor Wasniecow[1].

Przypisy

  1. M. Capienko, Sofia, Tyrnowo, Płowdiw, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, ISBN 83-221-0215-1, ss. 20–22