Kościół ewangelicki w Trzyńcu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Świątynia chrześcijańska infobox}}
Linia 1: Linia 1:
{{Świątynia chrześcijańska infobox
{{Świątynia chrześcijańska infobox
|nazwa = Kościół ewangelicki w Trzyńcu
|nazwa = Kościół ewangelicki w Trzyńcu
|nazwa miejscowa = Evangelický kostel v Třinci
|nazwa miejscowa = {{k|cs|Evangelický kostel v Třinci}}
|kod języka = cs
|funkcja świątyni =
|funkcja świątyni =
|nr rej. zabytku =
|rejestr =
|data rejestracji =
|grafika = Třinec evang. kostel 2010.JPG
|grafika = Třinec evang. kostel 2010.JPG
|opis grafiki = Kościół ewangelicki w Trzyńcu
|opis grafiki = Kościół ewangelicki w Trzyńcu
|państwo = Czechy
|państwo = Czechy
|miejscowość = [[Trzyniec]]
|miejscowość = [[Trzyniec]]
|adres =
|wyznanie = [[Protestantyzm|protestanckie]]
|wyznanie = [[Protestantyzm|protestanckie]]
|kościół = [[Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania]]
|kościół = [[Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania]]
Linia 65: Linia 62:
|nazwa dzwonu =
|nazwa dzwonu =
|kod mapy = CZ-MO
|kod mapy = CZ-MO
|opis miejsca =
|współrzędne =
|commons = Category:Evangelical church (Třinec)
|commons = Category:Evangelical church (Třinec)
|www =
|www =
|pozycja napisu =
}}
}}
'''Kościół ewangelicki w Trzyńcu''' – [[neogotyk|neogotycki]] kościół w [[Trzyniec|Trzyńcu]], w [[kraj morawsko-śląski|kraju morawsko-śląskim]] w [[Czechy|Czechach]], należący do [[Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Trzyńcu|miejscowego zboru]] [[Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania|Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania]].
'''Kościół ewangelicki w Trzyńcu''' – [[neogotyk|neogotycki]] kościół w [[Trzyniec|Trzyńcu]], w [[kraj morawsko-śląski|kraju morawsko-śląskim]] w [[Czechy|Czechach]], należący do [[Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Trzyńcu|miejscowego zboru]] [[Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania|Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania]].

Wersja z 00:33, 24 mar 2018

Kościół ewangelicki w Trzyńcu
Evangelický kostel v Třinci
Ilustracja
Kościół ewangelicki w Trzyńcu
Państwo

 Czechy

Miejscowość

Trzyniec

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania

Parafia

Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Trzyńcu

Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół ewangelicki w Trzyńcu”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół ewangelicki w Trzyńcu”
49°40′42,0881″N 18°39′58,4500″E/49,678358 18,666236

Kościół ewangelicki w Trzyńcuneogotycki kościół w Trzyńcu, w kraju morawsko-śląskim w Czechach, należący do miejscowego zboru Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania.

Historia

Początkowo trzynieccy ewangelicy należeli do parafii w Cieszynie, oddalonego o 7 kilometrów. Na zgromadzeniu wiernych 10 września 1882 roku postanowiono o organizacji nabożeństw w Trzyńcu oraz dążeniu do budowy własnego kościoła. Pierwsze nabożeństwo odbyło się 25 marca 1884 roku w budynku szkoły ludowej.

25 września 1887 roku delegacja robotników udała się do arcyksiążęcej dyrekcji w Cieszynie, aby przedstawić plan budowy świątyni oraz pozyskać na ten cel zapomogę finansową. Prośba spotkała się z aprobatą arcyksięcia Albrechta Habsburga. Fundusz budowy wspierany był także przez zborowników, na ten cel przeznaczane były zbiórki na weselach oraz dary w materiałach budowlanych.

15 października 1889 roku Paweł i Zuzanna Kubisz z Trzyńca zdecydowali o przekazaniu ziemi pod budowę nowego kościoła. Dwa lata później decyzją Rady Kościelnej w Wiedniu powołano tutaj filiał parafii cieszyńskiej. Wtedy też Jan Mamica oddał część swojej parceli pod teren budowy.

W 1891 roku postanowiono o rozpoczęciu budowy na gruntach podarowanych przez Mamicę z racji ich korzystniejszego położenia. Powołano komisję, która odwiedziła sąsiednie kościoły w Ustroniu, Skoczowie, Bystrzycy i Międzyrzeczu, w celu zebrania informacji potrzebnych do wykonania planu nowej świątyni. Sekcję budowlaną powołano na zgromadzeniu prezbiterstwa 27 stycznia 1895 roku. Rada Kościelna w Wiedniu zdecydowała zarządzeniem z dnia 6 marca 1896 roku o rozpoczęciu budowy.

21 czerwca 1896 roku położono kamień węgielny pod budowę obiektu. W uroczystości brało udział 8-10 tysięcy zgromadzonych wiernych, w tym liczni urzędnicy arcyksiążęcy.

Ołtarz

W kolejnych latach następowało dalsze gromadzenie funduszy i materiałów pod postępującą budowę. Środki pieniężne spływały zarówno ze zbiórek w śląskich parafiach, jak i z darowizn od urzędników i arcyksięcia Fryderyka, który wizytował teren budowy 17 czerwca 1898 roku. 11 września tego roku przywieziono trzy dzwony, które zamontowano na wieży.

Wykonawcami ławek do kościoła byli stolarze z Ropicy i Końskiej, wyłonieni na drodze konkursu. Bryła świątyni została pomalowana na wzór Kościoła Jezusowego w Cieszynie. Zegar na wieży wykonała firma A. Hepner i Spółka z Wrocławia, a ołtarz i kazalnicę - Robert Hanel z Nowego Jiczyna, według projektu Teodora Prüfera z Berlina. Autorem obrazu umieszczonego w ołtarzu oraz rzeźb apostołów był Jan Raszka. Świeczniki odlano w zakładach w Trzyńcu i Berlinie. Zamontowano organy wykonane w fabryce w Krnovie.

Ostatnie nabożeństwo w budynku szkoły odbyło się 7 maja 1899 roku. Kilka tygodni później budowa kościoła została ukończona, poświęcenie budynku miało miejsce 9 lipca 1899 roku. Samodzielny zbór w Trzyńcu utworzono 28 lutego 1902 roku[1].

W latach 2011-2013 dokonano remontu kościoła, pomalowano jego fasadę oraz wybudowano podjazd dla wózków inwalidzkich, wymieniono nagłośnienie i oświetlenie[1][2].

W pobliżu kościoła położone jest Centrum Zborowe "Hutnik" (Sborové centrum "Hutník").

Bibliografia

  • Jan Drózd: Pamiętnik ewangelickiej gminy w Trzyńcu. Cieszyn: Kutzer i Spółka, 1899, s. 12-26.

Przypisy