Pańszczycka Przełączka Pośrednia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drogi |
poprawka infoboksu |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
|opis grafiki = Widok z [[Mały Kościelec|Małego Kościelca]] |
|opis grafiki = Widok z [[Mały Kościelec|Małego Kościelca]] |
||
|państwo = POL |
|państwo = POL |
||
|wysokość = |
|wysokość = ok. 2139 m |
||
|pasmo = [[Tatry]], [[Karpaty]] |
|pasmo = [[Tatry]], [[Karpaty]] |
||
|sąsiednie szczyty = [[Zadnia Pańszczycka Czuba]], [[Skrajna Pańszczycka Czuba]] |
|sąsiednie szczyty = [[Zadnia Pańszczycka Czuba]], [[Skrajna Pańszczycka Czuba]] |
Wersja z 09:32, 28 gru 2018
Widok z Małego Kościelca | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
ok. 2139 m m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°13′38,0″N 20°02′01,4″E/49,227222 20,033722 |
Pańszczycka Przełączka Pośrednia (niem. Mittlere Sieczka-Scharte, słow. Prostredná Sieczkova štrbina, węg. Középső-Sieczka-csorba[1]) – położona na wysokości około 2130 m płytko wcięta przełęcz w północnej grani Skrajnego Granatu w polskich Tatrach Wysokich. Grań ta oddziela dolinę Pańszczycę (po wschodniej stronie) od Doliny Czarnej Gąsienicowej (po zachodniej stronie). Przełęcz jest skalista, szeroka i znajduje się na wysokości około 2130 m między Skrajną Pańszczycką Czubą (ok. 2140 m) a Zadnią Pańszczycką Czubą (ok. 2150 m). Z zachodnich stoków przełączki opada wielka depresja, niżej rozgałęziająca się na dwa żlebki uchodzące do wielkiego żlebu kończącego się w piarżysku Kotła Czarnego Stawu Gąsienicowego. W kierunku północno-wschodnim do Pańszczycy opada szeroka depresja, w dole podcięta 40-metrowym progiem[2].
Pierwsze znane przejście turystyczne – granią z Pańszczyckiej Przełęczy, przez wierzchołki Pańszczyckich Czub – Walenty Gadowski i Franciszek Zbyszycki w sierpniu 1903 r.[3]
Przez W.H. Paryskiego Pańszczyckie Czuby były traktowane jako część Skrajnego Granatu, z dalsza bowiem zlewają się z jego masywem[2].
Nie prowadzi przez nią żaden szlak turystyczny, dla taterników jest to rejon dopuszczony do wspinaczki skalnej. Drogi wspinaczkowe:
- Zachodnim żlebem (od wielkiego żlebu z Pańszczyckiej Przełączki Wyżniej); 0 stopień trudności w skali tatrzańskiej, czas przejścia 15 min,
- Północno-wschodnią depresja (z ominięciem dolnego progu); II, 1 godz. 15 min,
- Wprost przez północno-wschodnią depresję; II, na kilkumetrowym odcinku IV, 30 min[2]
Przypisy
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2016-03-20].
- ↑ a b c Władysław Cywiński: Granaty. Tatry. Przewodnik szczegółowy, tom 18. Poronin: Wyd. Górskie, 2013. ISBN 978-83-7104-046-7.
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część II. Zawrat – Żółta Turnia. Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.