Ewa Winnicka: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Boty
1 384 060 edycji
m drup (nowa publikacja + nagroda
Linia 18: Linia 18:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Studiowała dziennikarstwo i amerykanistykę, ale zanim ją skończyła – trafiła do działu reportażu "[[Gazeta Wyborcza|Gazety Wyborczej]]". Od [[1999 w literaturze|1999]] pracuje w "[[Polityka (tygodnik)|Polityce]]". Zajmuje się sprawami społecznymi, zwłaszcza polityką wobec dysfunkcyjnych rodzin i ochroną dzieci. Pisze także reportaże zagraniczne, m.in. o ataku na [[World Trade Center (1973–2001)|WTC]], o palestyńskiej [[Intifada|Intifadzie]] i gwałtownym kryzysie w [[City of London|londyńskim City]].
Studiowała dziennikarstwo i amerykanistykę, ale zanim ją skończyła – trafiła do działu reportażu „[[Gazeta Wyborcza|Gazety Wyborczej]]”. Od [[1999 w literaturze|1999]] pracuje w „[[Polityka (tygodnik)|Polityce]]”. Zajmuje się sprawami społecznymi, zwłaszcza polityką wobec dysfunkcyjnych rodzin i ochroną dzieci. Pisze także reportaże zagraniczne, m.in. o ataku na [[World Trade Center (1973–2001)|WTC]], o palestyńskiej [[Intifada|Intifadzie]] i gwałtownym kryzysie w [[City of London|londyńskim City]].


Dwukrotna laureatka nagrody [[Grand Press]]: w [[2005 w literaturze|2005]] i [[2008 w literaturze|2008]]<ref>[http://www.grandpress.pl/302,0,ewa-winnicka-nagrodzona-w-kategorii-publicystyka.html grandpress.pl]</ref>. Jej wydana w [[2011 w literaturze|2011]] reporterska książka pt. [[Londyńczycy (książka)|''Londyńczycy'']] ([[Wydawnictwo Czarne]]) została finalistką Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia.
Trzykrotna laureatka nagrody [[Grand Press]]: w [[2005 w literaturze|2005]], [[2008 w literaturze|2008]]<ref>[http://www.grandpress.pl/302,0,ewa-winnicka-nagrodzona-w-kategorii-publicystyka.html grandpress.pl]</ref> i w [[2018 w literaturze|2018]] roku<ref>[https://www.press.pl/tresc/55563,bertold-kittel-dziennikarzem-roku-2018 press.pl]</ref>. Jej wydana w [[2011 w literaturze|2011]] reporterska książka pt. [[Londyńczycy (książka)|''Londyńczycy'']] ([[Wydawnictwo Czarne]]) została finalistką Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia.


Za reportaż ''Angole'' ([[2014 w literaturze|2014]]) została nominowana do [[Nagroda Literacka „Nike”|Nagrody Literackiej „Nike”]] [[2015 w literaturze|2015]] <ref>{{Cytuj stronę|url = http://culture.pl/pl/artykul/nominacje-do-nagrody-literackiej-nike-2015|tytuł = nominacje do Nagrody Literackiej Nike 2015|autor = |data dostępu = 2015-07-26|opublikowany = culture.pl|język = }}</ref> oraz otrzymała Nagrodę Literacką dla Autorki Gryfia 2015<ref>{{Cytuj|tytuł=Ewa Winnicka najlepszą autorką|data dostępu=2016-05-23|opublikowany=www.nagrodagryfia.pl|url=http://www.nagrodagryfia.pl/Artykul.aspx?a=299}}</ref>. Wspólnie z [[Cezary Łazarewicz|Cezarym Łazarewiczem]] wydała książkę ''1968. Czasy nadchodzą nowe'' (Agora, Warszawa [[2018 w literaturze|2018]]). Za książkę ''Był sobie chłopczyk'' nominowana do [[Górnośląska Nagroda Literacka „Juliusz”|Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”]] 2018<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Górnośląska Nagroda Literacka Juliusz. Nominacje 2018 |data = |data dostępu = 2018-06-29 |opublikowany = nagrodajuliusz.pl |url = http://nagrodajuliusz.pl/nominacje-2018/ |język = pl-PL}}</ref>.
Za reportaż ''Angole'' ([[2014 w literaturze|2014]]) została nominowana do [[Nagroda Literacka „Nike”|Nagrody Literackiej „Nike”]] [[2015 w literaturze|2015]] <ref>{{Cytuj stronę|url = http://culture.pl/pl/artykul/nominacje-do-nagrody-literackiej-nike-2015|tytuł = nominacje do Nagrody Literackiej Nike 2015|autor = |data dostępu = 2015-07-26|opublikowany = culture.pl|język = }}</ref> oraz otrzymała Nagrodę Literacką dla Autorki Gryfia 2015<ref>{{Cytuj|tytuł=Ewa Winnicka najlepszą autorką|data dostępu=2016-05-23|opublikowany=www.nagrodagryfia.pl|url=http://www.nagrodagryfia.pl/Artykul.aspx?a=299}}</ref>. Wspólnie z [[Cezary Łazarewicz|Cezarym Łazarewiczem]] wydała książkę ''1968. Czasy nadchodzą nowe'' (Agora, Warszawa [[2018 w literaturze|2018]]). Za książkę ''Był sobie chłopczyk'' nominowana do [[Górnośląska Nagroda Literacka „Juliusz”|Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”]] 2018<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Górnośląska Nagroda Literacka Juliusz. Nominacje 2018 |data = |data dostępu = 2018-06-29 |opublikowany = nagrodajuliusz.pl |url = http://nagrodajuliusz.pl/nominacje-2018/ |język = pl-PL}}</ref>.


== Twórczość ==
== Twórczość ==
* ''Głosy. Co się zdarzyło na wyspie Jersey'' (wyd. [[Wydawnictwo Czarne|Czarne]], 2019) – wspólnie z [[Dionisios Sturis|Dionisiosem Sturisem]]
* ''1968. Czasy nadchodzą nowe'' (wyd. [[Agora (przedsiębiorstwo)|Agora]], 2018) – wspólnie z Cezarym Łazarewiczem
* ''1968. Czasy nadchodzą nowe'' (wyd. [[Agora (przedsiębiorstwo)|Agora]], 2018) – wspólnie z Cezarym Łazarewiczem
* ''Milionerka. Zagadka Barbary Piaseckiej-Johnson'' (wyd. [[Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”|Znak]], 2017)
* ''Milionerka. Zagadka Barbary Piaseckiej-Johnson'' (wyd. [[Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”|Znak]], 2017)
* ''Był sobie chłopczyk'' (wyd. [[Wydawnictwo Czarne|Czarne]], 2017)
* ''Był sobie chłopczyk'' (wyd. Czarne, 2017)
* ''Obywatel Stuhr'' (wyd. Znak) – wspólnie z [[Jerzy Stuhr|Jerzym Stuhrem]] i [[Maciej Stuhr|Maciejem Stuhrem]]
* ''Obywatel Stuhr'' (wyd. Znak, 2014) – wspólnie z [[Jerzy Stuhr|Jerzym Stuhrem]] i [[Maciej Stuhr|Maciejem Stuhrem]]
* ''Angole'' (wyd. Czarne, 2014)
* ''Angole'' (wyd. Czarne, 2014)
* ''Nowy Jork zbuntowany. Miasto w czasach prohibicji, jazzu i gangsterów'' (wyd. [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]], 2013)
* ''Nowy Jork zbuntowany. Miasto w czasach prohibicji, jazzu i gangsterów'' (wyd. [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]], 2013)

Wersja z 10:52, 26 lut 2019

Ewa Winnicka
ilustracja
Ewa Winnicka (2023)
Zawód, zajęcie

dziennikarka

Multimedia w Wikimedia Commons

Ewa Winnicka – polska dziennikarka, reporterka, od 1999 publicystka tygodnika „Polityka”.

Życiorys

Studiowała dziennikarstwo i amerykanistykę, ale zanim ją skończyła – trafiła do działu reportażu „Gazety Wyborczej”. Od 1999 pracuje w „Polityce”. Zajmuje się sprawami społecznymi, zwłaszcza polityką wobec dysfunkcyjnych rodzin i ochroną dzieci. Pisze także reportaże zagraniczne, m.in. o ataku na WTC, o palestyńskiej Intifadzie i gwałtownym kryzysie w londyńskim City.

Trzykrotna laureatka nagrody Grand Press: w 2005, 2008[1] i w 2018 roku[2]. Jej wydana w 2011 reporterska książka pt. Londyńczycy (Wydawnictwo Czarne) została finalistką Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia.

Za reportaż Angole (2014) została nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” 2015 [3] oraz otrzymała Nagrodę Literacką dla Autorki Gryfia 2015[4]. Wspólnie z Cezarym Łazarewiczem wydała książkę 1968. Czasy nadchodzą nowe (Agora, Warszawa 2018). Za książkę Był sobie chłopczyk nominowana do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz” 2018[5].

Twórczość

  • Głosy. Co się zdarzyło na wyspie Jersey (wyd. Czarne, 2019) – wspólnie z Dionisiosem Sturisem
  • 1968. Czasy nadchodzą nowe (wyd. Agora, 2018) – wspólnie z Cezarym Łazarewiczem
  • Milionerka. Zagadka Barbary Piaseckiej-Johnson (wyd. Znak, 2017)
  • Był sobie chłopczyk (wyd. Czarne, 2017)
  • Obywatel Stuhr (wyd. Znak, 2014) – wspólnie z Jerzym Stuhrem i Maciejem Stuhrem
  • Angole (wyd. Czarne, 2014)
  • Nowy Jork zbuntowany. Miasto w czasach prohibicji, jazzu i gangsterów (wyd. PWN, 2013)
  • Zapraszamy do Trójki (wyd. Agora, 2012) – wspólnie z Cezarym Łazarewiczem
  • Londyńczycy (wyd. Czarne, 2011); wydanie drugie (koedycja wyd. Czarne – Agora, 2012) – wspólnie z Chrisem Niedenthalem

Inne:

  • Sny Moniki Tkaczyk – wspólnie z Kamilą Sypniewską, reportaż w zbiorze Odwaga jest kobietą (wyd. PWN, 2014)

Przypisy

  1. ↑ grandpress.pl
  2. ↑ press.pl
  3. ↑ nominacje do Nagrody Literackiej Nike 2015. culture.pl. [dostęp 2015-07-26].
  4. ↑ Ewa Winnicka najlepszą autorką [online], www.nagrodagryfia.pl [dostęp 2016-05-23].
  5. ↑ Górnośląska Nagroda Literacka Juliusz. Nominacje 2018 [online], nagrodajuliusz.pl [dostęp 2018-06-29] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ewa_Winnicka&oldid=56018670”