Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi

Frederic Etsou-Nzabi-Bamungwabi

kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1930 Mazalonga
Data i miejsce śmierci	6 stycznia 2007 Lowanium
Miejsce pochówku	Kinszasa
arcybiskup Kinszasy
Okres sprawowania	1990 – 2007
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	13 lipca 1958
Nominacja biskupia	8 lipca 1976 arcybiskup-koadiutor Mbandaka-Bikoro tytularny arcybiskup Menefessi
Sakra biskupia	7 listopada 1976
Kreacja kardynalska	28 czerwca 1991 Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Lucia a Piazza d`Armi

{{Duchowny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | faksymile = | imię i nazwisko org = | opis grafiki = | miejsce pochówku = | kraj działania = | opis faksymile = Nieznane pola: "imię przybrane oryginalne", "imię i nazwisko oryginalne" oraz "państwo".

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	7 listopada 1976
Konsekrator	Joseph Albert Malula
Współkonsekratorzy	Pierre Wijnants Albert Tshomba Yungu
Konsekrowani biskupi Joseph Kumuondala Mbimba 7 czerwca 1981 Ferdinand Maemba 10 lipca 1983 Fidèle Nsielele 25 września 1994 Valentin Masengo 18 lutego 1996 Daniel Nlandu 30 stycznia 2000 Edouard Kisonga 30 stycznia 2000 Dominique Bulamatari 30 stycznia 2000 Julien Andavo Mbia 19 marca 2003
Współkonsekrowani biskupi Louis Nzala 14 lipca 1996 Cyprien Mbuka 19 października 1997 Gaspard Mudiso 19 kwietnia 1998 Léonard Kasanda 26 lipca 1998 François-Xavier Maroy 16 stycznia 2005 Fridolin Ambongo 6 marca 2005

Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi (ur. 3 grudnia 1930 w Mazalonga, zm. 6 stycznia 2007 w Louvain, Belgia), kongijski duchowny katolicki, arcybiskup Kinszasy, kardynał.

Pochodził z rodziny pogańskiego wodza plemiennego. Studiował w seminarium w Bolongo, następnie w Kabwe. W 1954 wstąpił do nowicjatu zakonnego Kongregacji Niepokalanego Serca Maryi (CICM) w Katoka. Naukę kontynuował w Instytucie Katolickim w Paryżu (gdzie obronił doktorat z socjologii) oraz Instytucie Lumen Vitae w Brukseli. Przyjął święcenia kapłańskie 13 lipca 1958. Pracował jako duszpasterz w archidiecezji Kinszasa, pełnił funkcję wiceprowincjała zakonu i przełożonego zakonu w Kongo (wówczas pod nazwą Zair).

8 lipca 1976 został mianowany arcybiskupem-koadiutorem Mbandaka-Bikoro (z prawem następstwa), otrzymał stolicę tytularną Menefessi; sakry biskupiej udzielił mu 7 listopada 1976 kardynał Joseph Albert Malula, arcybiskup Kinszasy. Objął archidiecezję Mbandaka-Bikoro 11 listopada 1977. Był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Zairu, a w lipcu 1990 został następcą zmarłego kardynała Maluli na arcybiskupstwie Kinszasy. Pozostał jednocześnie (do października 1991) administratorem apostolskim ad nutum Sanctae Sedis Mbandaka-Bikoro. W czerwcu 1991 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Lucia a Piazza d'Armi.

Brał udział w pracach Komisji Kardynalskiej ds. badania Organizacyjnych i Ekonomicznych Problemów Stolicy Świętej (od grudnia 1993), wiosną 1994 uczestniczył w specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie poświęconej Kościołowi w Afryce, a w kwietniu 2005 w konklawe po śmierci Jana Pawła II.

W latach 2000-2004 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Kongo (Conférence Episcopale Nationale du Congo).

Jego następcą jako ordynariusza Kinszasy Benedykt XVI mianował abpa Laurenta Monsengwo Pasinyę.

Bibliografia

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
• {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org  (ang.).data dostępu?{{Catholic-hierarchy}} Brakujące pola: data dostępu, tytuł oraz id. Nieznane pola: 1, 2 oraz 3.