Kūkai: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Linki zewnętrzne: lit. |
lit. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Kukai2.jpg|thumb|Obraz przedstawiający Kūkaia]] |
[[Plik:Kukai2.jpg|thumb|Obraz przedstawiający Kūkaia]] |
||
[[Plik:Tairyuji08nt3200.jpg|thumb|Posąg Kōbō-Daishi przed świątynią w [[Kobe]]]] |
[[Plik:Tairyuji08nt3200.jpg|thumb|Posąg Kōbō-Daishi przed świątynią w [[Kobe]]]] |
||
{{nihongo|'''Kūkai'''|空海|Kūkai|ur. 774, zm. 835}} – japoński mnich, uczony, poeta i artysta, założyciel buddyjskiej sekty [[shingon]] (Shingon-shū; sekta "Prawdziwego |
{{nihongo|'''Kūkai'''|空海|Kūkai|ur. 774, zm. 835}} – japoński mnich, uczony, poeta i artysta, założyciel buddyjskiej sekty [[shingon]] (Shingon-shū; sekta "Prawdziwego Słowa"). Znany jest również pod pośmiertnym imieniem {{nihongo|Kōbō-Daishi|弘法大師|wielki mistrz rozpowszechniający nauki buddyjskie}}, nadanym mu przez dwór cesarski w 921 roku. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
Wersja z 10:52, 14 sie 2019
Kūkai (jap. 空海 Kūkai; ur. 774, zm. 835) – japoński mnich, uczony, poeta i artysta, założyciel buddyjskiej sekty shingon (Shingon-shū; sekta "Prawdziwego Słowa"). Znany jest również pod pośmiertnym imieniem Kōbō-Daishi (jap. 弘法大師 wielki mistrz rozpowszechniający nauki buddyjskie), nadanym mu przez dwór cesarski w 921 roku.
Życiorys
W 804 roku Kūkai wyruszył do Chin, gdzie pobierał nauki u Huiguo, nauczyciela buddyzmu ezoterycznego, który z kolei był bezpośrednim uczniem indyjskiego mistrza. Podczas swojego pobytu w Państwie Środka poznał także chińską kaligrafię i poezję, ucząc się u najlepszych ówczesnych mistrzów. Do Japonii Kūkai powrócił w 806 roku.
W 816 roku otrzymał z nadania cesarza Saga ziemię na górze Kōya, gdzie założył jeden z dwóch ośrodków szkoły shingon.
Kūkai zasłynął jako kaligraf i twórca sylabariusza japońskiego kana służącego do zapisu elementów fonetycznych języka japońskiego (obok chińskich znaków). Był prekursorem męskiej miłości - shudō. Był również rzeźbiarzem, architektem, a nawet inżynierem (w 822 roku kierował, na polecenie dworu cesarskiego, budową zbiornika irygacyjnego).
Poświęcony jest mu poemat Iroha.
Zobacz też
Bibliografia
- Maciej Kanert Starożytna Japonia, WUJ, Kraków 2006, ISBN 83-233-2152-3
- Jolanta Tubielewicz Kultura Japonii. Słownik, WSiP, Warszawa 1996, ISBN 83-02-06378-9
- Yoshito S. Hakeda "Kukai: Major Works", translated, with an account of his life and a study of his thought. Columbia University Press, New York 1972, ISBN 0-231-03627-2
Linki zewnętrzne
- John Krummel , Kūkai, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 6 sierpnia 2018, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-08-06] (ang.).
- Koyasan University (ang.)
- ISNI: 0000000121384582
- VIAF: 70244544
- ULAN: 500320881
- LCCN: n81023382
- GND: 11890471X
- NDL: 00270624
- BnF: 12000971f
- SUDOC: 028109937
- NLA: 35824937
- NKC: jo2011655637
- NTA: 075121220
- BIBSYS: 90543830
- CiNii: DA00156600
- Open Library: OL1249898A
- PLWABN: 9813286600905606
- NUKAT: n2008131271
- J9U: 987007264060605171
- KRNLK: KAC201300656
- LIH: LNB:+AG;=m7
- WorldCat: lccn-n81023382