Zbucz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków |
(usunięto opis zmian) |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
== Grodzisko i cmentarzysko == |
== Grodzisko i cmentarzysko == |
||
W pobliżu wsi znajduje się [[grodzisko (archeologia)|grodzisko]], które jest najstarszym obiektem tego typu w [[Międzyrzecze|międzyrzeczu]] górnej [[Narew|Narwi]] i środkowego [[Bug]]u. Było to w tym czasie centrum lokalnej administracji plemiennej na tym obszarze. Grodzisko pierścieniowate ma około 90 metrów średnicy i otoczone jest wałami, których maksymalna wysokość dochodzi do 3,5 metra, zaś szerokość u podstawy waha się od 7 do 10 metrów. |
W pobliżu wsi znajduje się [[grodzisko (archeologia)|grodzisko]], które jest najstarszym obiektem tego typu w [[Międzyrzecze|międzyrzeczu]] górnej [[Narew|Narwi]] i środkowego [[Bug]]u. Daty dendrochronologiczne uzyskane z belek znajdujących się pod wałem wskazują, że grodzisko powstało pod koniec wieku IX, a ceramika znaleziona za fosą pochodziła z X lub XI wieku. Było to w tym czasie centrum lokalnej administracji plemiennej na tym obszarze. Grodzisko pierścieniowate ma około 90 metrów średnicy i otoczone jest wałami, których maksymalna wysokość dochodzi do 3,5 metra, zaś szerokość u podstawy waha się od 7 do 10 metrów. Gród prawdopodobnie pełnił także funkcję refugialną, w którym w razie najazdu chroniła się okoliczna ludność. W okresie późnośredniowiecznym w nasypie znajdował się cmentarz. Wał grodziska został zbudowany w bardzo kunsztowny sposób, który wskazuje na znaczne umiejętności budowniczych. Dowody zebrane podczas wykopalisk w 2004 i 2005 roku na terenie grodziska oraz na pobliskim cmentarzysku wskazują, że gród w Zbuczu, obok powstałych nieco później grodów w Klukowiczach i Zajączkach, należy wiązać z "mazowiecką" falą zasiedlenia tych terenów. Gród został zniszczony przed 1041 rokiem podczas zbrojnego podbijania tych terenów przez książąt kijowskich<ref name=autonazwa1>Krasnodębski D. Badania Instytutu Archeologii i Etnologii PAN na terenie woj. białostockiego (podlaskiego) w latach 1990-2005 [w:]Karwowska H., Andrzejewski A. Stan badań archeologicznych na pograniczu Polsko-Białoruskim od wczesnego średniowiecza po czasy nowożytne, Muzeum Podlaskie w Białymstoku, Białystok 2006, s.66,74, ISBN 83-87026-70-0</ref>. |
||
[[Plik:Zbucz - Hill fort Okopy 01.jpg|thumb|right|300px|Wał grodziska w Zbuczu]] |
|||
W pobliżu znajduje się [[cmentarzysko]] z grobami o obstawach kamiennych i [[kurhan]]ami. Odnaleziono w nich krzyżyki, kabłączki, [[przęślik]]i, szklane ozdoby, noże, ceramikę – analogiczne do odnalezionych na cmentarzyskach w pobliskich wsiach [[Kuraszewo (gmina Czyże)|Kuraszewo]] i [[Rostołty]]. Cmentarz był użytkowany w podobnym okresie co gród<ref name=autonazwa1 />. |
W pobliżu znajduje się [[cmentarzysko]] z grobami o obstawach kamiennych i [[kurhan]]ami. Odnaleziono w nich krzyżyki, kabłączki, [[przęślik]]i, szklane ozdoby, noże, ceramikę – analogiczne do odnalezionych na cmentarzyskach w pobliskich wsiach [[Kuraszewo (gmina Czyże)|Kuraszewo]] i [[Rostołty]]. Cmentarz był użytkowany w podobnym okresie co gród<ref name=autonazwa1 />. |
Wersja z 14:50, 26 sty 2012
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Droga wjazdowa do wsi | |
Państwo | podlaskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
280 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 85 |
Kod pocztowy |
17-207 |
Tablice rejestracyjne |
BHA |
SIMC | |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Zbucz (starorus. Збуч) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Czyże.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Podlaszucka wieś na terenie której planowana jest budowa prawosławnej cerkwi upamiętniającej Męczenników Ziemi Chełmskiej i Podlaskiej oraz Czyżowskich parafian zamordowanych zimą 1946 roku przez zbrojne podziemie[1].
Grodzisko i cmentarzysko
W pobliżu wsi znajduje się grodzisko, które jest najstarszym obiektem tego typu w międzyrzeczu górnej Narwi i środkowego Bugu. Daty dendrochronologiczne uzyskane z belek znajdujących się pod wałem wskazują, że grodzisko powstało pod koniec wieku IX, a ceramika znaleziona za fosą pochodziła z X lub XI wieku. Było to w tym czasie centrum lokalnej administracji plemiennej na tym obszarze. Grodzisko pierścieniowate ma około 90 metrów średnicy i otoczone jest wałami, których maksymalna wysokość dochodzi do 3,5 metra, zaś szerokość u podstawy waha się od 7 do 10 metrów. Gród prawdopodobnie pełnił także funkcję refugialną, w którym w razie najazdu chroniła się okoliczna ludność. W okresie późnośredniowiecznym w nasypie znajdował się cmentarz. Wał grodziska został zbudowany w bardzo kunsztowny sposób, który wskazuje na znaczne umiejętności budowniczych. Dowody zebrane podczas wykopalisk w 2004 i 2005 roku na terenie grodziska oraz na pobliskim cmentarzysku wskazują, że gród w Zbuczu, obok powstałych nieco później grodów w Klukowiczach i Zajączkach, należy wiązać z "mazowiecką" falą zasiedlenia tych terenów. Gród został zniszczony przed 1041 rokiem podczas zbrojnego podbijania tych terenów przez książąt kijowskich[2].
W pobliżu znajduje się cmentarzysko z grobami o obstawach kamiennych i kurhanami. Odnaleziono w nich krzyżyki, kabłączki, przęśliki, szklane ozdoby, noże, ceramikę – analogiczne do odnalezionych na cmentarzyskach w pobliskich wsiach Kuraszewo i Rostołty. Cmentarz był użytkowany w podobnym okresie co gród[2].
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- ↑ Serwis Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego
- ↑ a b Krasnodębski D. Badania Instytutu Archeologii i Etnologii PAN na terenie woj. białostockiego (podlaskiego) w latach 1990-2005 [w:]Karwowska H., Andrzejewski A. Stan badań archeologicznych na pograniczu Polsko-Białoruskim od wczesnego średniowiecza po czasy nowożytne, Muzeum Podlaskie w Białymstoku, Białystok 2006, s.66,74, ISBN 83-87026-70-0