Język staroruski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Obszar | Europa Wschodnia | |
| Liczba mówiących | martwy | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie
|
|
| Pismo/alfabet | cyrylica | |
| Kody języka | ||
| ISO 639-2 | sla | |
| ISO 639-3 | orv | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata |
||
Język staroruski – język słowiański, który na przestrzeni wieków rozwinął się w trzy języki narodowe: rosyjski, ukraiński i białoruski. Jako język literacki używany był na Rusi Kijowskiej i w krajach, które rozwinęły się po jej upadku.
-
Kształtowanie się języka staroruskiego w Ruskich dzielnicach XII wieku.
-
Ruś i język ruski pod koniec XIV wieku.
-
Staroruski Ewangeliarz Ostromira z XI wieku.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
