Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Siemiatyczach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
| Linia 75: | Linia 75: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Obecny |
Obecny [[kościół (budynek)|kościół]] w stylu [[barok]]owym powstał w latach [[1626]] - [[1637]] z [[kolator|fundacji]] [[hetman wielki litewski|hetmana wielkiego litewskiego]] [[Lew Sapieha|Lwa Sapiehy]] herbu [[Lis (herb szlachecki)|Lis]] oraz jego syna [[Kazimierz Leon Sapieha (syn Lwa)|Kazimierza Leona Sapiehę]]. [[Kościół parafialny]] pod wezwaniem [[Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny|Wniebowzięcia]] Najświętszej Marii Panny został [[konsekracja kościoła|konsekrowany]] w dniu [[15 sierpnia]] [[1638]] z przez biskupa łuckiego ks. [[Jan Zamoyski|Jana Chrzciciela Zamojskiego]]. Na zaproszenie ówczesnego [[proboszcz]]a siemiatyckiego ks. Michała Korwin Krassowskiego i księcia [[Michał Józef Sapieha|Michała Józefa Sapiehy]] przybyli do Siemiatycz księża [[Zgromadzenie Misji|misjonarze św. Wincentego á Paulo]] (''CM''), przejmując parafię [[29 września]] [[1719]] roku. Pierwszym proboszczem misjonarskim został ks. Kazimierz Józef Ottowicz. W dniu [[3 lipca]] [[1722]] roku został podpisany dokument przekazania [[parafia|parafii]], kościoła i pozostałego [[beneficjum]] [[zgromadzenie zakonne|konwentowi]] oo. misjonarzy przez ks. bp [[Diecezja łucka|diecezji łuckiej]] [[Stefan Bogusław Rupniewski|Stefana Rupniewskiego]]. |
||
Zakonnicy wg projektu Karola Antoniego Baya wybudowali w 1723 roku naprzeciwko frontonu kościoła szkołę parafialną przytułek i szpital (obecnie salka parafialna), a w latach 1719-1727 klasztor. Przebudowali także fasadę kościoła i kruchtę oraz w 1737 roku wznieśli wieżę. Budowniczym był zięć Karola Antoniego Baya włoski arch. Wincenty Rachetti. W latach 1725-1727 wybudowali oni [[dzwonnica|dzwonnicę]], która została wkomponowana w murowane ogrodzenie i otacza [[cmentarz]] kościelny. |
|||
W latach 1725-1727 wybudowali oni [[dzwonnica|dzwonnicę]], która została wkomponowana w murowane ogrodzenie i otacza [[cmentarz]] kościelny. Naprzeciwko [[fronton]]u kościoła, stoi murowany budynek wzniesiony w [[1723]] roku, według projektu Wincentego Rachettiego, jako szkółka parafialna i przytułek (szpital). Obecnie mieści się tutaj sala parafialna. |
|||
Podczas pożaru miasta w roku [[1758]] |
Podczas pożaru miasta w roku [[1758]] uległ zniszczeniu częściowo kościół parafialny. Zniszczony kościół i klasztor misjonarzy, w ramach przebudowy i rozbudowy miasta odnowiła w roku [[1777]] ówczesna właścicielka Siemiatycz i [[Kock]]a (1750-1800) - księżna [[Anna Jabłonowska|Anna z Sapiehów Jabłonowska]]. |
||
W dniu 4 grudnia 1793 r. w kościele we mszy świętej uczestniczył król [[Stanisław August Poniatowski]]. |
|||
== Architektura == |
== Architektura == |
||
Wersja z 18:50, 2 paź 2012
| kościół parafialny | |||||||||
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Adres |
{{{adres}}} | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Polski  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||||
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Siemiatyczach - zabytkowy rzymskokatolicki kościół położony w diecezji drohiczyńskiej w Siemiatyczach przy ul. 3 Maja 2.[2].
Historia
Obecny kościół w stylu barokowym powstał w latach 1626 - 1637 z fundacji hetmana wielkiego litewskiego Lwa Sapiehy herbu Lis oraz jego syna Kazimierza Leona Sapiehę. Kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny został konsekrowany w dniu 15 sierpnia 1638 z przez biskupa łuckiego ks. Jana Chrzciciela Zamojskiego. Na zaproszenie ówczesnego proboszcza siemiatyckiego ks. Michała Korwin Krassowskiego i księcia Michała Józefa Sapiehy przybyli do Siemiatycz księża misjonarze św. Wincentego á Paulo (CM), przejmując parafię 29 września 1719 roku. Pierwszym proboszczem misjonarskim został ks. Kazimierz Józef Ottowicz. W dniu 3 lipca 1722 roku został podpisany dokument przekazania parafii, kościoła i pozostałego beneficjum konwentowi oo. misjonarzy przez ks. bp diecezji łuckiej Stefana Rupniewskiego.
Zakonnicy wg projektu Karola Antoniego Baya wybudowali w 1723 roku naprzeciwko frontonu kościoła szkołę parafialną przytułek i szpital (obecnie salka parafialna), a w latach 1719-1727 klasztor. Przebudowali także fasadę kościoła i kruchtę oraz w 1737 roku wznieśli wieżę. Budowniczym był zięć Karola Antoniego Baya włoski arch. Wincenty Rachetti. W latach 1725-1727 wybudowali oni dzwonnicę, która została wkomponowana w murowane ogrodzenie i otacza cmentarz kościelny. Podczas pożaru miasta w roku 1758 uległ zniszczeniu częściowo kościół parafialny. Zniszczony kościół i klasztor misjonarzy, w ramach przebudowy i rozbudowy miasta odnowiła w roku 1777 ówczesna właścicielka Siemiatycz i Kocka (1750-1800) - księżna Anna z Sapiehów Jabłonowska.
W dniu 4 grudnia 1793 r. w kościele we mszy świętej uczestniczył król Stanisław August Poniatowski.
Architektura
Świątynia jest budowlą trójnawową, trójprzęsłową typu bazyliki z prezbiterium równym szerokością i wysokością nawie głównej. Ołtarz główny został zaprojektowany przez Karola Antonia Baya, a wykonany w latach 1729-30 przez warsztat rzeźbiarski Bartłomieja Michała Bernatowicza z Warszawy.
Duszpasterstwo
Księża
Aktualnie posługę duszpasterską w kościele sprawują:
- proboszcz - Ks. prał. mgr Bogusław Kiszko
- Wikariusz - Ks.Mariusz Szymanik , Ks. Marek Laszuk
- Kapelan - Ks. Mieczysław Baranowski
Zobacz też
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-03].
- ↑ Strona parafii Wniebowzięcia NMP w Siemiatyczach.