Uznam: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: drobne merytoryczne |
|||
Linia 45: | Linia 45: | ||
W roku [[1128]] władający wyspą [[książęta pomorscy|pomorski książę]] [[Warcisław I (książę pomorski)|Warcisław I]] przyjął chrzest z rąk [[Otton z Bambergu|Ottona z Bambergu]]. Ok. [[1155]] powstał [[norbertanie|norbertański]] [[klasztor]] w miejscowości [[Grobe]] (zob. [[Klasztor Grobe]]), który w [[1309]] został przeniesiony do wsi [[Pudagla]]. Istniał także klasztor w [[Crummin]]. W krótkim czasie dobra klasztorne objęły prawie całą wyspę i stan taki trwał do czasów [[reformacja|reformacji]], kiedy to zostały przejęte przez [[książęta pomorscy|książąt pomorskich]]. |
W roku [[1128]] władający wyspą [[książęta pomorscy|pomorski książę]] [[Warcisław I (książę pomorski)|Warcisław I]] przyjął chrzest z rąk [[Otton z Bambergu|Ottona z Bambergu]]. Ok. [[1155]] powstał [[norbertanie|norbertański]] [[klasztor]] w miejscowości [[Grobe]] (zob. [[Klasztor Grobe]]), który w [[1309]] został przeniesiony do wsi [[Pudagla]]. Istniał także klasztor w [[Crummin]]. W krótkim czasie dobra klasztorne objęły prawie całą wyspę i stan taki trwał do czasów [[reformacja|reformacji]], kiedy to zostały przejęte przez [[książęta pomorscy|książąt pomorskich]]. |
||
Burzliwe losy przeżywał Uznam w czasie [[wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]] – [[26 czerwca]] [[1630]] w [[Peenemünde]] u ujścia rzeki [[Piana (rzeka)|Piany]] wylądował król [[Szwecja|szwedzki]] [[Gustaw II Adolf|Gustaw Adolf]], a po wojnie wyspa dostała się pod panowanie szwedzkie. |
Burzliwe losy przeżywał Uznam w czasie [[wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]] – [[26 czerwca]] [[1630]] w [[Peenemünde]] u ujścia rzeki [[Piana (rzeka)|Piany]] wylądował król [[Szwecja|szwedzki]] [[Gustaw II Adolf|Gustaw Adolf]], a po wojnie wyspa dostała się pod panowanie szwedzkie. Po zakończeniu [[III wojna północna|III wojny północnej]] w roku [[1720]] za kwotę 2 mln [[talar]]ów odkupił ją [[Fryderyk Wilhelm I Pruski|Fryderyk Wilhelm I]]. W roku [[1740]] [[Fryderyk II Wielki]] rozbudował [[port Świnoujście|świnoujski port]]. |
||
Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] w Peenemünde został zbudowany [[poligon wojskowy|poligon]] doświadczalny służący do badań nad pociskami [[V-1]], później także [[V-2]] (zob. [[:de:Heeresversuchsanstalt Peenemünde]]). |
Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] w Peenemünde został zbudowany [[poligon wojskowy|poligon]] doświadczalny służący do badań nad pociskami [[V-1]], później także [[V-2]] (zob. [[:de:Heeresversuchsanstalt Peenemünde]]). |
Wersja z 14:45, 25 kwi 2013
Prowincja | |
---|---|
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion | |
Mikroregion(y) |
Uznam |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: |
{{{opis zdjęcia}}} | |
Kontynent |
Europa |
---|---|
Państwo | |
Akwen |
{{{akwen}}} |
Archipelag |
{{{archipelag}}} |
Powierzchnia |
{{{powierzchnia}}} km² |
Długość linii brzegowej |
{{{długość brzegu}}} |
Najwyższy punkt |
{{{najwyższy punkt}}} m n.p.m. |
Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Niemiec Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
[[Plik:{{{mapa wyspy}}}|240x240px|alt=Mapa wyspy|]] {{{opis mapy wyspy}}} |
Uznam (przed 1945 Orzna[1][2], Uzna[3], niem. Usedom) – wyspa przybrzeżna na Bałtyku na pograniczu Polski (powiat grodzki Świnoujście, województwo zachodniopomorskie) i Niemiec (powiat Vorpommern-Greifswald, Meklemburgia-Pomorze Przednie), zamykająca od północnego zachodu Zalew Szczeciński.
Powierzchnia 445 km², z czego w Polsce około 72 km²; silnie rozczłonkowana, z licznymi półwyspami. Od lądu stałego oddziela wyspę cieśnina Piana, od wyspy Wolin – Świna, natomiast od końca XIX wieku sztucznie wykonany Kanał Piastowski oddzielił od Uznamu wyspę Karsibór. Najwyższym szczytem jest Golm (69 m n.p.m.), położony przy granicy po niemieckiej stronie, tuż przy świnoujskiej dzielnicy Paprotno.
Powstanie wyspy
Materiał, z którego powstała wyspa, został przywleczony ze Skandynawii przez lądolód. Lodowcom wyspa zawdzięcza też swoje ukształtowanie – jeziora, wyspy, urwiska i wzgórza morenowe. Są tu też utwory z końcowego okresu zlodowacenia – płaskie niziny i faliste wzgórza, obecnie pokryte urodzajnymi glebami. Innym czynnikiem kształtującym wyspę były wody – rzeki transportujące i osadzające materiał skalny.
Przed ok. 12 tys. laty powstało Morze Bałtyckie, początkowo jego poziom był ok. 20 m niższy od obecnego. Uznam był wtedy półwyspem porośniętym tundrą. Wtedy też zostały przez wiatr ukształtowane wydmy, których pozostałości istnieją do dziś.
6 tys. lat temu poziom wód podniósł się znacznie; powstał wtedy Zalew Szczeciński. Jego połączenie z Bałtykiem było bardzo szerokie, lecz przez następne tysiąclecia zjawiska akumulacyjne spowodowały powstanie wysepek, następnie mierzei i innych składników obecnej wyspy.
Prehistoria
Obecność człowieka stwierdzono na Uznamie już w młodszej epoce kamiennej (4000 p.n.e.-1800 p.n.e.) – z tego okresu pochodzi 11 znalezionych kamiennych grobów. W epoce brązu (1800 p.n.e.-800 p.n.e.) wyspa była już stosunkowo gęsto zasiedlona – świadczy o tym prawie 100 odkrytych osad i grodzisko w rejonie góry Golm. Zamieszkująca tu ludność pochodzenia germańskiego z niejasnych przyczyn opuszcza wyspę ok. roku 400 n.e., a na jej miejsce napływają Słowianie.
Historia
W roku 1128 władający wyspą pomorski książę Warcisław I przyjął chrzest z rąk Ottona z Bambergu. Ok. 1155 powstał norbertański klasztor w miejscowości Grobe (zob. Klasztor Grobe), który w 1309 został przeniesiony do wsi Pudagla. Istniał także klasztor w Crummin. W krótkim czasie dobra klasztorne objęły prawie całą wyspę i stan taki trwał do czasów reformacji, kiedy to zostały przejęte przez książąt pomorskich.
Burzliwe losy przeżywał Uznam w czasie wojny trzydziestoletniej – 26 czerwca 1630 w Peenemünde u ujścia rzeki Piany wylądował król szwedzki Gustaw Adolf, a po wojnie wyspa dostała się pod panowanie szwedzkie. Po zakończeniu III wojny północnej w roku 1720 za kwotę 2 mln talarów odkupił ją Fryderyk Wilhelm I. W roku 1740 Fryderyk II Wielki rozbudował świnoujski port.
Przed II wojną światową w Peenemünde został zbudowany poligon doświadczalny służący do badań nad pociskami V-1, później także V-2 (zob. de:Heeresversuchsanstalt Peenemünde).
Polską nazwę Uznam wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku[4].
Park Natury Wyspa Uznam
- Osobny artykuł:
Park Natury Wyspa Uznam (niem. Naturpark Insel Usedom) znajduje się w niemieckiej części Uznamu. Obejmuje tereny wyspy, stałego lądu i wód Piany. W jego skład wchodzi 9 rezerwatów o powierzchni ponad 3 km²:
- Mümmelkenmoor (głębokie torfowisko)
- Halbinsel Gnitz (brzeg klifowy i wydmy)
- Insel Böhmke und Werder (kolonie mewy śmieszki i rybitwy zwyczajnej)
- Wockinsee (jezioro przybrzeżne i torfowiska)
- Gothensee und Thurbruch (pastwisko z suchoroślami)
- Halbinsel Cosim (wydmy, trzcinowiska, lasy olchowe)
- Peenemünder Haken, Struck und Insel Ruden (słone łąki i wydmy, miejsce wylęgu i wypoczynku ptaków)
- Großer Wotig (słonawe łąki, torfowiska wysokie, lęgowisko ptaków morskich)
- Golm (morena czołowa, klif porośnięty buczyną)
Turystyka
Na wyspie Uznam znajdują się miejscowości wypoczynkowe i uzdrowiskowe, m.in. Świnoujście, Seebad Ahlbeck, Seebad Bansin, Seebad Heringsdorf. Znajduje się tu wiele ośrodków wypoczynkowych i sanatoriów. Walory turystyczne podnoszą mola i wieże widokowe. Są doskonałe warunki i infrastruktura do uprawiania turystyki rowerowej. Powstało kilka placów zabaw dla dzieci z miniaturami statków pirackich itp. Komunikację zapewniają:
- port lotniczy Heringsdorf w pobliżu wsi Zirchow i Garz
- sieć linii autobusowych
- lokalna kolej – Usedomer Bäderbahn
- droga krajowa nr 93
- drogi krajowe nr 110 i 111.
W 2007 oddano do użytku przejście graniczne Świnoujście-Garz. Zakończono już prace związane z przedłużeniem linii UBB do Świnoujścia oraz wybudowaniem stacji Świnoujście Centrum. 20 września 2008 roku oficjalnie otworzono nowy odcinek i rozpoczęto przewozy pasażerskie. (zob. Świnoujście).
- ↑ Orzna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 614 .
- ↑ wg mapy 1:300 000 Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1938
- ↑ Antoni Rehman: Niżowa Polska opisana pod względem fizyczno-geograficznym. Lwów: Drukarnia Ludowa, 1904, s. 352.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 6)