Przejdź do zawartości

Państwo Islamskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
infobox
Linia 1: Linia 1:
{{Państwo infobox
|nazwa_oryginalna = الدولة الإسلامية <br />
(ad-Dawlah al-ʾIslāmiyyah)
|nazwa_polska = Państwo Islamskie
|flaga_obraz = Flag of the Islamic State in Iraq and the Levant.svg
|godło_obraz = Seal of the Islamic State in Iraq and the Levant.png
|nazwa_dopełniacz =
|dewiza = باقية وتتم (Bāqiyah wa-Tatamaddad)
|dewiza_język =
|dewiza_polski = Trwanie i ekspansja
|lokalizacja_obraz =
|konstytucja =
|państwo =
|język_urzędowy = [[język arabski|arabski]]
|język_używany =
|stolica = [[Ar-Rakka]]
|ustrój_polityczny =
|typ_państwa = islamski [[kalifat]]
|głowa_państwa = [[Abu Bakr al-Baghdadi]]
|głowa_państwa_opis =
|status_terytorium =
|zależne_od =
|głowa_terytorium =
|głowa_terytorium_opis =
|w_imieniu_tekst =
|w_imieniu_urząd =
|w_imieniu =
|szef_rządu =
|szef_rządu_opis =
|w_imieniu_tekst2 =
|w_imieniu_urząd2 =
|w_imieniu2 =
|powierzchnia =
|powierzchnia_wód =
|powierzchnia_miejsce =
|ludność =
|gęstość =
|gęstość_miejsce =
|ludność_rok =
|narodowości =
|ludność_miejsce =
|pkb =
|pkb_rok =
|pkb_osoba =
|pkb_ppp =
|pkb_ppp_rok =
|pkb_ppp_osoba =
|utworzenie_sposób =
|od_kogo =
|utworzenie_data = [[2014]]
|likwidacja_sposób =
|przez_kogo =
|likwidacja_data =
|religia_dominująca = [[islam]] [[sunnizm|sunnicki]]
|waluta_nazwa =
|waluta_symbol =
|UTC =
|hymn =
|hymn_nazwa_polska =
|kod_ISO =
|domena =
|kod_samochodowy =
|kod_samolotowy =
|numer_kierunkowy =
|terytoria_zależne =
|terytoria_autonomiczne =
|mapa_obraz = Territorial control of the ISIS.svg
|uwagi = 16 sierpnia 2014
|commons =
|wikinews =
|quote =
|wikisłownik =
}}


'''Państwo Islamskie''' ('''IS'''; wcześniej '''Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie''', [[język arabski|arab.]] الدولة الاسلامية في العراق والشام, ''Ad-Daula al-Islamijja fi al-Irak wa-asz-Szam''; [[język angielski|ang.]] ''Islamic State of Iraq and Sham'' – '''''ISIS''''' lub ''Islamic State of Iraq and the Levant'' – '''''ISIL''''') – [[Salafizm|salaficka]] [[terroryzm|organizacja terrorystyczna]] oraz samozwańczy [[kalifat]] istniejący na terenie [[Irak]]u i [[Syria|Syrii]]. Celem ugrupowania, które jest spadkobiercą [[Sunnizm|sunnickich]] ekstremistów z okresu [[Okupacja Iraku|okupacji Iraku]] przez siły zachodnie, jest ustanowienie [[teokracja|państwa wyznaniowego]] opartego na zasadach [[szariat|prawa koranicznego]] na terenie Iraku, Syrii oraz [[Liban]]u. 29 czerwca 2014 roku ugrupowanie proklamowało na ziemiach okupowanych powstanie kalifatu pod nazwą „Państwo Islamskie”<ref>{{Cytuj stronę|url = http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/isis-declares-new-islamic-state-in-middle-east-with-abu-bakr-albaghdadi-as-emir-removing-iraq-and-syria-from-its-name-9571374.html|tytuł = ''Isis declares new islamic state (...) removing Iraq and Syria from it's name''|data=2014-06-29|data dostępu=2014-06-30}}</ref>.
'''Państwo Islamskie''' ('''IS'''; wcześniej '''Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie''', [[język arabski|arab.]] الدولة الاسلامية في العراق والشام, ''Ad-Daula al-Islamijja fi al-Irak wa-asz-Szam''; [[język angielski|ang.]] ''Islamic State of Iraq and Sham'' – '''''ISIS''''' lub ''Islamic State of Iraq and the Levant'' – '''''ISIL''''') – [[Salafizm|salaficka]] [[terroryzm|organizacja terrorystyczna]] oraz samozwańczy [[kalifat]] istniejący na terenie [[Irak]]u i [[Syria|Syrii]]. Celem ugrupowania, które jest spadkobiercą [[Sunnizm|sunnickich]] ekstremistów z okresu [[Okupacja Iraku|okupacji Iraku]] przez siły zachodnie, jest ustanowienie [[teokracja|państwa wyznaniowego]] opartego na zasadach [[szariat|prawa koranicznego]] na terenie Iraku, Syrii oraz [[Liban]]u. 29 czerwca 2014 roku ugrupowanie proklamowało na ziemiach okupowanych powstanie kalifatu pod nazwą „Państwo Islamskie”<ref>{{Cytuj stronę|url = http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/isis-declares-new-islamic-state-in-middle-east-with-abu-bakr-albaghdadi-as-emir-removing-iraq-and-syria-from-its-name-9571374.html|tytuł = ''Isis declares new islamic state (...) removing Iraq and Syria from it's name''|data=2014-06-29|data dostępu=2014-06-30}}</ref>.


== Islamskie Państwo w Iraku ==
== Islamskie Państwo w Iraku ==
[[Plik:Flag of Islamic State of Iraq.svg|thumb|250px|Sztandar Islamskiego Państwa w Iraku]]
Ugrupowanie powstało podczas [[II wojna w Zatoce Perskiej|interwencji Stanów Zjednoczonych w Iraku]] w 2003 roku. Początkowo organizacja istniała pod nazwą ''Dżama’at at-Tauhid wa-al-Dżihad'' i była dowodzona przez [[Abu Musab az-Zarkawi|Abu Musaba az-Zarkawiego]]. Grupa ta skupiała sunnickich terrorystów i zagranicznych ekstremistów. Była de facto odnogą [[Al-Ka’ida|Al-Ka’idy]] w Iraku. Ugrupowanie az-Zarkawiego podczas wojny partyzanckiej w Iraku w 2004 roku zasłynęło przede wszystkim udziałem w [[I bitwa o Faludżę|I]] i [[II bitwa o Faludżę|II bitwie o Al-Falludżę]], przeprowadzaniem zamachów samobójczych, a także braniem do niewoli zagranicznych zakładników i przeprowadzanie na nich egzekucji poprzez ścięcie, które wstrząsały opinią publiczną.
Ugrupowanie powstało podczas [[II wojna w Zatoce Perskiej|interwencji Stanów Zjednoczonych w Iraku]] w 2003 roku. Początkowo organizacja istniała pod nazwą ''Dżama’at at-Tauhid wa-al-Dżihad'' i była dowodzona przez [[Abu Musab az-Zarkawi|Abu Musaba az-Zarkawiego]]. Grupa ta skupiała sunnickich terrorystów i zagranicznych ekstremistów. Była de facto odnogą [[Al-Ka’ida|Al-Ka’idy]] w Iraku. Ugrupowanie az-Zarkawiego podczas wojny partyzanckiej w Iraku w 2004 roku zasłynęło przede wszystkim udziałem w [[I bitwa o Faludżę|I]] i [[II bitwa o Faludżę|II bitwie o Al-Falludżę]], przeprowadzaniem zamachów samobójczych, a także braniem do niewoli zagranicznych zakładników i przeprowadzanie na nich egzekucji poprzez ścięcie, które wstrząsały opinią publiczną.


Linia 9: Linia 83:
Islamskie Państwo w Iraku odpowiadało za liczne ataki i zamachy terrorystyczne oraz porwania, głównie w środkowym Iraku (zwłaszcza w tzw. sunnickim trójkącie śmierci). Terroryści z tej organizacji są odpowiedzialni min. za uprowadzenia, tortury i morderstwa.
Islamskie Państwo w Iraku odpowiadało za liczne ataki i zamachy terrorystyczne oraz porwania, głównie w środkowym Iraku (zwłaszcza w tzw. sunnickim trójkącie śmierci). Terroryści z tej organizacji są odpowiedzialni min. za uprowadzenia, tortury i morderstwa.


Jego następcą został [[Abu Abd Allah ar-Raszid al-Baghdadi]]. 15 października 2006 roku organizacja zmieniła nazwę na Islamskie Państwo w Iraku. Prowadziła ona nadal wojnę partyzancką z państwami zachodnimi stacjonującymi w Iraku, przeprowadzając liczne ataki terrorystyczne. Organizacja, której apogeum terroru przypadł na lata 2006-2007, została rozbita w latach 2008-2009, al-Baghdadi został zabity 19 kwietnia 2010 roku w wiosce As-Sarsar położonej 80 km na zachód od Bagdadu, podczas operacji irackich i amerykańskich sił lądowych. Żołnierze zaatakowali z rakiet dom, w którym się ukrywał. Schedę po nim objął [[Abu Bakr al-Baghdadi]].
Jego następcą został [[Abu Abd Allah ar-Raszid al-Baghdadi]]. 15 października 2006 roku organizacja zmieniła nazwę na ''Islamskie Państwo w Iraku''. Prowadziła ona nadal wojnę partyzancką z państwami zachodnimi stacjonującymi w Iraku, przeprowadzając liczne ataki terrorystyczne. Organizacja, której apogeum terroru przypadł na lata 2006-2007, została rozbita w latach 2008-2009, al-Baghdadi został zabity 19 kwietnia 2010 roku w wiosce As-Sarsar położonej 80 km na zachód od Bagdadu, podczas operacji irackich i amerykańskich sił lądowych. Żołnierze zaatakowali z rakiet dom, w którym się ukrywał. Schedę po nim objął [[Abu Bakr al-Baghdadi]].


Rządy al-Baghdadiego przypadły na okres wycofywania się amerykańskich wojsk okupacyjnych z Iraku. Po wycofaniu się amerykańskich żołnierzy w grudniu 2011 roku, Islamskie Państwo w Iraku rozpoczęło nową [[Terroryzm w Iraku (2011-)|falę aktów terrorystycznych]]. Wraz z marginalizacją sunnitów przez szyicki rząd [[Nuri al-Maliki|Nuriego al-Malikiego]], ekstremiści przeprowadzali regularne ataki wymierzone w szyitów, co doprowadziło Irak na skraj wojny religijnej. Ponadto eskalujący konflikt wyznaniowy w sąsiedniej Syrii, wpłynął na działania militarne sunnickich ekstremistów w Iraku.
Rządy al-Baghdadiego przypadły na okres wycofywania się amerykańskich wojsk okupacyjnych z Iraku. Po wycofaniu się amerykańskich żołnierzy w grudniu 2011 roku, Islamskie Państwo w Iraku rozpoczęło nową [[Terroryzm w Iraku (2011-)|falę aktów terrorystycznych]]. Wraz z marginalizacją sunnitów przez szyicki rząd [[Nuri al-Maliki|Nuriego al-Malikiego]], ekstremiści przeprowadzali regularne ataki wymierzone w szyitów, co doprowadziło Irak na skraj wojny religijnej. Ponadto eskalujący konflikt wyznaniowy w sąsiedniej Syrii, wpłynął na działania militarne sunnickich ekstremistów w Iraku.

Wersja z 14:45, 21 sie 2014

{{{nazwa}}}
Flaga
?, flaga Państwo Islamskie
Dewiza: باقية وتتم (Bāqiyah wa-Tatamaddad)
Stolica

Ar-Rakka

Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}


Państwo Islamskie (IS; wcześniej Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie, arab. الدولة الاسلامية في العراق والشام, Ad-Daula al-Islamijja fi al-Irak wa-asz-Szam; ang. Islamic State of Iraq and ShamISIS lub Islamic State of Iraq and the LevantISIL) – salaficka organizacja terrorystyczna oraz samozwańczy kalifat istniejący na terenie Iraku i Syrii. Celem ugrupowania, które jest spadkobiercą sunnickich ekstremistów z okresu okupacji Iraku przez siły zachodnie, jest ustanowienie państwa wyznaniowego opartego na zasadach prawa koranicznego na terenie Iraku, Syrii oraz Libanu. 29 czerwca 2014 roku ugrupowanie proklamowało na ziemiach okupowanych powstanie kalifatu pod nazwą „Państwo Islamskie”[1].

Islamskie Państwo w Iraku

Ugrupowanie powstało podczas interwencji Stanów Zjednoczonych w Iraku w 2003 roku. Początkowo organizacja istniała pod nazwą Dżama’at at-Tauhid wa-al-Dżihad i była dowodzona przez Abu Musaba az-Zarkawiego. Grupa ta skupiała sunnickich terrorystów i zagranicznych ekstremistów. Była de facto odnogą Al-Ka’idy w Iraku. Ugrupowanie az-Zarkawiego podczas wojny partyzanckiej w Iraku w 2004 roku zasłynęło przede wszystkim udziałem w I i II bitwie o Al-Falludżę, przeprowadzaniem zamachów samobójczych, a także braniem do niewoli zagranicznych zakładników i przeprowadzanie na nich egzekucji poprzez ścięcie, które wstrząsały opinią publiczną.

W październiku 2004 roku organizacja zmieniła nazwę na Tanzim Ka’idat al-Dżihad fi Bilad ar-Rafidajn (Baza Dżihadu w Kraju nad Dwoma Rzekami), powszechnie znana jako Al-Ka’ida w Iraku. Abu Musab az-Zarkawi wypowiedział wojnę nie tylko podmiotom interweniującym w Iraku, ale także szyitom, wpędzając Irak w wir wojny religijnej. Był liderem organizacji do 6 czerwca 2006 roku, kiedy zginął w nalocie amerykańskich sił powietrznych.

Islamskie Państwo w Iraku odpowiadało za liczne ataki i zamachy terrorystyczne oraz porwania, głównie w środkowym Iraku (zwłaszcza w tzw. sunnickim trójkącie śmierci). Terroryści z tej organizacji są odpowiedzialni min. za uprowadzenia, tortury i morderstwa.

Jego następcą został Abu Abd Allah ar-Raszid al-Baghdadi. 15 października 2006 roku organizacja zmieniła nazwę na Islamskie Państwo w Iraku. Prowadziła ona nadal wojnę partyzancką z państwami zachodnimi stacjonującymi w Iraku, przeprowadzając liczne ataki terrorystyczne. Organizacja, której apogeum terroru przypadł na lata 2006-2007, została rozbita w latach 2008-2009, al-Baghdadi został zabity 19 kwietnia 2010 roku w wiosce As-Sarsar położonej 80 km na zachód od Bagdadu, podczas operacji irackich i amerykańskich sił lądowych. Żołnierze zaatakowali z rakiet dom, w którym się ukrywał. Schedę po nim objął Abu Bakr al-Baghdadi.

Rządy al-Baghdadiego przypadły na okres wycofywania się amerykańskich wojsk okupacyjnych z Iraku. Po wycofaniu się amerykańskich żołnierzy w grudniu 2011 roku, Islamskie Państwo w Iraku rozpoczęło nową falę aktów terrorystycznych. Wraz z marginalizacją sunnitów przez szyicki rząd Nuriego al-Malikiego, ekstremiści przeprowadzali regularne ataki wymierzone w szyitów, co doprowadziło Irak na skraj wojny religijnej. Ponadto eskalujący konflikt wyznaniowy w sąsiedniej Syrii, wpłynął na działania militarne sunnickich ekstremistów w Iraku.

Działalność Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie

Islamskie Państwo w Iraku zmieniło swoją nazwę 8 kwietnia 2013 roku, kiedy Abu Bakr al-Baghdadi ogłosił połączenie się z syryjskimi ekstremistami z Dżabhat an-Nusra. 10 kwietnia 2013 roku głównodowodzący Dżabhat an-Nusra Abu Muhammad al-Dżaulani zaprzeczył jakoby doszło do fuzji. Ogłosił zachowanie odrębności i przyrzekł lojalność Ajmanowi az-Zawahiriemu, liderowi Al-Ka’idy[2]. Deklaracja al-Baghdadiego nie spotkała się z akceptacją Ajmana az-Zawahiriego. Lider Al-Ka’idy w liście otwartym z 9 czerwca 2013 roku nazwał decyzję al-Baghdadiego błędem i ją anulował[3]. Al-Baghdadi nie podporządkował się decyzji az-Zawahiriego i 15 czerwca 2013 roku ogłosił, iż oba podmioty będą działać jako jedna organizacja pod nazwą Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie[4]. Faktycznie Dżabhat an-Nusra walczył pod swoim sztandarem, lecz początkowo aktywnie współpracował z ISIS na ziemiach syryjskich[5].

Ugrupowanie walczyło przeciwko tamtejszemu prezydentowi Baszszarowi al-Asadowi dążąc do jego obalenia i wprowadzenia kalifatu islamskiego. ISIS prowadziło również wrogą politykę wobec Wolnej Armii Syrii, opozycyjnej armii zmagającej się również z al-Asadem. Do zaognienia relacji w syryjskiej opozycji złożonej z umiarkowanych bojowników i dżihadystów, doszło 11 lipca 2013 roku po zabójstwie Kamala al-Hammamiego z Najwyższej Rady Wojskowej Wolnej Armii Syrii. Al-Hammami należał do 30 najważniejszych postaci Armii. Dowództwo militarnego ciała opozycji ogłosiło, iż zabójstwo al-Hammamiego równało się z wypowiedzeniem wojny[6].

Następnie przystąpili do walk z Kurdami na północy Syrii. We wrześniu 2013 roku doszło do bitwy w szeregach opozycji między radykałami i nacjonalistycznymi przeciwnikami al-Asada w Azaz, zakończoną ostatecznie rozejmem. Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie wypowiedziało wojnę także wszystkim chrześcijanom w Syrii, profanując krzyże i świątynie oraz porywając i zabijając chrześcijan. ISIS wypowiedziało także Przymierze Umara z VII wieku, które regulowało wspólne życie chrześcijan i muzułmanów w Syrii[7].

Podczas wojny domowej radykalni islamiści skupieni wokół Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie oraz Islamskiemu Frontu Syryjskiemu dokonywali czystek etnicznych na chrześcijanach, alawitach, szyitach, Kurdach, a także umiarkowanych sunnitach. Spirala przemocy w ich wykonaniu rozpoczęła się masakrą chrześcijan w Ad-Duwajr z 27 maja 2013 roku, kiedy to wymordowano niemal wszystkich mieszkańców wsi. 11 czerwca 2013 roku islamiści dokonali w miejscowości Hatla zbiorowej egzekucji na 60 szyitach. Pod koniec lipca 2013 roku ekstremiści z ISIS porwali 200 osób w Tall Abjad, którym ścinano głowy, dopóki kurdyjscy partyzanci nie uwolnili lidera czeczeńskich sprzymierzeńców z ugrupowania Dżajsz al-Muhadżirin wa-al-Ansar, Abu Umara asz-Sziszaniego. W międzyczasie ISIS dokonało masakry po zajęciu Chan al-Asal, kiedy to zabito 51 żołnierzy[8].

4 sierpnia 2013 roku dżihadyści dopuścili się jak dotąd największej zbrodni, mordując 190 alawitów w wioskach pod Salmą[8]. 4 września 2013 ISIS zaatakowało historyczne dla chrześcijan miasto Malula, po którego zajęciu, palono i grabiono kościoły oraz mordowano osoby, które nie wyrażały zgody na konwersję na islam. Czystkom zapobiegła syryjska armia, która przepędziła fanatycznych rebeliantów z miasta[9]. W dniach 21-28 października 2013 ISIS toczyło zacięty bój o chrześcijańskie miasto Sadad, który ostatecznie zakończył się ich klęską. W tygodniowej bitwie zginęło 100 żołnierzy oraz 80 islamistów, którzy zamordowali 45 cywilów, co nazwano masakrą chrześcijan. Oprócz tego łupiono i grabiono domostwa, kościoły i inne miejsca kultu chrześcijańskiego[10].

Taktyka wojenna dżihadystów wymusiła na przedstawicielstwie syryjskiej opozycji odcięcie się od islamskich ekstremistów i potępienie przypadków pogwałcenia praw człowieka, w tym porwania, morderstwa i masowe egzekucje. Syryjska opozycja zadeklarowała 11 października 2013 roku wolę przestrzegania prawa międzynarodowego i obiecała wydanie w ręce sprawiedliwości zbrodniarzy, oskarżając jednocześnie instytucje międzynarodowe o brak działania. Umiarkowani rebelianci dostrzegli tym samym zagrożenie ze strony radykalnych islamistów. Większość członków ISIS to oprócz Irakijczyków to Saudyjczycy, Jemeńczycy, Libijczycy i Algierczycy[11].

Po tym jak al-Baghdadi zerwał kontakty z Al-Ka’idą, 8 listopada 2013 roku Ajman az-Zawahiri ponownie nakazał rozwiązanie Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie i podporządkowanie się ich bojowników syryjskiemu Dżabhat an-Nusra[12].

Wraz z początkiem 2014 roku na „terenach wyzwolonych” przez rebeliantów rozpoczęła się otwarta wojna między Islamskim Państwem w Iraku i Lewancie a Syryjskim Frontem Rewolucyjnym powstałym w grudniu 2013 roku i Armią Mudżahedinów. Syryjski Front Rewolucyjny działał pod szyldem Wolnej Armii Syrii (WAS), która sprzymierzyła się przeciwko ISIS razem z Frontem Islamskim, największą koalicją ugrupowań islamskich działających podczas wojny domowej w Syrii. Wchodzących w skład Frontu Islamskiego przeciwko Islamskiemu Państwu w Iraku i Lewancie aktywnie walczyli bojownicy z ugrupowań Liwa Sukur asz-Szam, Dżajsz al-Islam, Liwa at-Tauhid oraz Ahrar asz-Szam. Tymczasem Armia Mudżahedinów wypowiedziała wojnę ISIS, oskarżając go o naruszenie zasad boskich. Nowa frakcja zarzuciła ISIS szerzenie przemocy i rozlew krwi na „terenach wyzwolonych” oraz zażądała od bojowników przyłączenie się do innych grup rebelianckich bądź opuszczenie Syrii. Do walki przeciwko ISIS przystąpili także ekstremiści z Dżabhat an-Nusra[13]. 3 lutego 2014 roku w oświadczeniu Al-Ka’ida odcięła się od działań Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie. Efektem tego kroku było ignorowanie przez ISIS poleceń Ajmana az-Zawahiriego. „Al-Ka’ida nie ma żadnych powiązań organizacyjnych z tą grupą (ISIS) i nie ponosi odpowiedzialności za jej działania” – głosiło internetowe oświadczenie[14].

Tereny kontrolowane przez Państwo Islamskie (czerwony) w lipcu 2014 roku i regiony operacyjne IS (ciemny różowy)

Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie podjęło insurekcję w irackiej prowincji Al-Anbar, przejmując na przełomie 2013 i 2014 roku kontrolę nad Al-Falludżą, Al-Karmą, Al-Chalidijją, Al-Hadisą, Al-Ka’im oraz częścią Ar-Ramadi i Abu Ghurajb. W czerwcu 2014 roku ISIS przeprowadziło ofensywę na północy Iraku zajmując m.in. prowincję Niniwa i Salah ad-Din, wraz ze stołecznymi miastami Mosul i Tikrit, dokonując przy okazji zbrodni wojennych[15].

W trakcie kampanii irackiej, 29 czerwca 2014 roku, pierwszego dnia ramadanu, Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie ogłosiło powstanie kalifatu pod nazwą „Państwo Islamskie” na ziemiach przez siebie kontrolowanych. Nowa nazwa dotyczyła też ugrupowania z którego usunięto wyrazy „Irak” oraz „Lewant”. Na czele kalifatu stanął wybrany przez szurę lider ugrupowania, szejk Abu Bakr al-Baghdadi jako kalif Ibrahim ibn Awwad[16]. Według ISIS stał się tym samym przywódcą wszystkich muzułmanów na świecie[17]. Władze USA ogłosiły, że deklaracja suwerenności Państwa Islamskiego „nie ma znaczenia”[18]. Islamskie ugrupowanie militarne Dżajsz al-Islam wchodzące w skład Frontu Islamskiego odrzuciło deklarację o utworzeniu kalifatu, argumentując, że „gang al-Baghdadiego żyje świecie fantazji”, a deklaracja suwerenności to jedynie element „wojny psychologicznej”[19].

  1. Isis declares new islamic state (...) removing Iraq and Syria from it's name. 2014-06-29. [dostęp 2014-06-30].
  2. Syria: Front al-Nusra przyrzeka wierność głównemu szefowi Al-Kaidy. wp.pl, 2013-04-10. [dostęp 2013-04-12]. (pol.).
  3. Qaeda chief annuls Syrian-Iraqi jihad merger. Al Dżazira, 2013-06-10. [dostęp 2013-07-12]. (pol.).
  4. Iraqi al-Qaeda chief rejects Zawahiri orders. Al Dżazira, 2013-06-15. [dostęp 2013-08-06]. (ang.).
  5. Al-Qa`ida and the Salafi-Jihadi Hardliners. ctc.usma.edu, 2013-08-26. [dostęp 2013-11-29]. (ang.).
  6. Rebelianci w Syrii zaczynają walczyć sami ze sobą. Al-Ka’ida zabiła dowódcę Wolnej Armii Syryjskiej. wp.pl, 2013-08-06. [dostęp 2013-08-06].
  7. Islamiści w Syrii oficjalnie wypowiedzieli wojnę chrześcijanom. wp.pl, 2013-08-30. [dostęp 2013-10-03]. (pol.).
  8. a b “You Can Still See Their Blood”. Human Rights Watch, 2013-10-11. [dostęp 2013-10-13].
  9. Syria gov’t gains Christian site Maaloula. jn1.tv. [dostęp 17 września 2013]. (ang.).
  10. Syrian Observatory for Human Rights. SOHR. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)]. (ang.).
  11. Syryjska opozycja oskarża ekstremistów o zbrodnie przeciwko ludności. wp.pl. [dostęp 13 października 2013]. (pol.).
  12. Zawahiri wskazuje Front al-Nusra jako filię Al-Kaidy w Syrii. wp.pl. [dostęp 16 listopada 2013]. (pol.).
  13. New Syria rebel alliance declares war on Al Qaida. Gulfnews, 2014-01-04. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  14. Al-Kaida odcina się od Islamskiego Państwa Iraku i Lewantu. wp.pl, 2014-02-03. [dostęp 2014-02-03]. (pol.).
  15. "NYT": ISIL twierdzi, że dokonało masakry 1700 irackich żołnierzy. To najkrwawsza zbrodnia w regionie?
  16. Baghdadi's vision of a new caliphate
  17. ISIS declares 'caliphate' stretching across Iraq and Syria. CNN, 2014-06-29. [dostęp 2014-06-30]. (ang.).
  18. USA: ogłoszenie powstania kalifatu "nie ma znaczenia". TVN24, 2014-07-01. [dostęp 2014-07-01]. (pol.).
  19. Iraq Live Blog. Al Dżazira, 2014-07-01. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).