Przejdź do zawartości

Zamek w Kurzętniku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎infobox: kod mapy, ilustracja
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 37: Linia 37:


== Historia ==
== Historia ==
Na przełomie [[XIII wiek|XIII]] i [[XIV wiek]]u [[kapituła]] [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]] w [[Chełmno|Chełmnie]] wzniosła [[zamek]] na górze zwanej Kurnik, położonej nad [[Drwęca|Drwęcą]] (wysokość 142 [[n.p.m.|m n.p.m.]] i [[wybitność]] 63 m w stosunku do doliny Drwęcy). Dokładna data powstania warowni nie jest znana; przypuszcza się, że budowę rozpoczęto po [[1331]] roku. Na pewno ukończona została przed [[1361]] rokiem, wtedy bowiem wzmiankowani są urzędnicy zakonni rezydujący na zamku.
Na przełomie [[XIII wiek|XIII]] i [[XIV wiek]]u [[kapituła]] [[Chełmno|chełmińska]] wzniosła [[zamek]] na górze zwanej Kurnik, położonej nad [[Drwęca|Drwęcą]] (wysokość 142 [[n.p.m.|m n.p.m.]] i [[wybitność]] 63 m w stosunku do doliny Drwęcy). Dokładna data powstania warowni nie jest znana; przypuszcza się, że budowę rozpoczęto po [[1331]] roku. Na pewno ukończona została przed [[1361]] rokiem, wtedy bowiem wzmiankowani są urzędnicy zakonni rezydujący na zamku.


Zachowane mury kamienne i częściowo ceglane w układzie [[architektura gotycka|gotyckim]] pozwalają zrekonstruować pierwotny kształt założenia obronnego. Zamek zbudowano na planie nieregularnym, co wynikało z nierówności terenu. Długość warowni wynosiła 110 metrów, szerokość 42 metry. Wejście do zamku prowadziło od strony południowej (z kierunku [[Brodnica|Brodnicy]]) przez [[most zwodzony]]. Około [[1340]] roku powstał główny budynek mieszkalny o wymiarach 25 na 27 metrów. Pierwotnie był kilkupiętrowy; zachowały się dwie elewacje o wysokości 6-8 m.
Zachowane mury kamienne i częściowo ceglane w układzie [[architektura gotycka|gotyckim]] pozwalają zrekonstruować pierwotny kształt założenia obronnego. Zamek zbudowano na planie nieregularnym, co wynikało z nierówności terenu. Długość warowni wynosiła 110 metrów, szerokość 42 metry. Wejście do zamku prowadziło od strony południowej (z kierunku [[Brodnica|Brodnicy]]) przez [[most zwodzony]]. Około [[1340]] roku powstał główny budynek mieszkalny o wymiarach 25 na 28 metrów. Pierwotnie był kilkupiętrowy; zachowały się dwie elewacje o wysokości 6-8 m.


Okazałą budowlę otaczały potężne mury z [[granit]]u, w partiach szczytowych uzupełnione cegłą, wzmocnione dwiema [[wieża]]mi wyrastającymi z dłuższych ciągów muru obwodowego. Dziedziniec zamkowy od strony północnej zamykała [[kaplica]] pw. Św. Krzyża. Na widocznej z zamku szerokiej równinie Drwęcy i zachodnich wzgórzach pomiędzy Kurzętnikiem a [[Nowe Miasto Lubawskie|Nowym Miastem]] zbierały się w lipcu [[1410]] roku wojska krzyżackie przed późniejszą [[bitwa pod Grunwaldem|bitwą pod Grunwaldem]]. To właśnie spod Kurzętnika musiały zawrócić wojska [[Władysław Jagiełło|Władysława Jagiełły]], by uniknąć bitwy w trakcie przeprawy przez rzekę. Wskutek rezygnacji Jagiełły z przeprawy brodami kurzętnickimi zamek pozostał nietknięty. Po bitwie grunwaldzkiej przeszedł na krótko w ręce polskie. Został mocno zniszczony podczas [[wojna głodowa|wojny głodowej]] w [[1414]] roku oraz przez Szwedów w [[1659]] roku.
Budowlę otaczały mury z [[granit]]u, w partiach szczytowych uzupełnione cegłą, wzmocnione dwiema [[wieża]]mi wyrastającymi z dłuższych ciągów muru obwodowego. Dziedziniec zamkowy od strony północnej zamykała [[kaplica]] pw. św. Krzyża (możliwe też, że kaplica ta zamykała przedzamcze od wschodu). Na widocznej z zamku szerokiej równinie Drwęcy i zachodnich wzgórzach pomiędzy Kurzętnikiem a [[Nowe Miasto Lubawskie|Nowym Miastem]] zbierały się w lipcu [[1410]] roku wojska krzyżackie przed późniejszą [[bitwa pod Grunwaldem|bitwą pod Grunwaldem]]. To właśnie spod Kurzętnika musiały zawrócić wojska [[Władysław Jagiełło|Władysława Jagiełły]], by uniknąć bitwy w trakcie przeprawy przez rzekę. Wskutek rezygnacji Jagiełły z przeprawy brodami kurzętnickimi zamek pozostał nietknięty. Po bitwie grunwaldzkiej przeszedł na krótko w ręce polskie. Został mocno zniszczony podczas [[wojna głodowa|wojny głodowej]] w [[1414]] roku oraz przez Szwedów w [[1659]] roku.


W [[XIX wiek]]u ocalałe dotąd ruiny zamku zniszczono, rozbierając pozostałe mury na materiał budowlany. Obecnie zachowały się częściowo mury zewnętrzne oraz fundamenty, które wskazują, że zamek miał kształt czworoboku z trapezowym dziedzińcem. Grubość murów wynosi około 1,5 metra. Z ruin zamku roztacza się piękny widok na położoną w dole u stóp góry osadę Kurzętnik, na rozległą równinę, przez którą przepływa Drwęca, oraz na oddalone [[Nowe Miasto Lubawskie]].
W [[XIX wiek]]u ocalałe dotąd ruiny zamku zniszczono, rozbierając pozostałe mury na materiał budowlany. Obecnie zachowały się częściowo mury zewnętrzne oraz fundamenty, które wskazują, że zamek miał kształt czworoboku z trapezowym dziedzińcem. Grubość murów wynosi około 1,5 metra. Z ruin zamku roztacza się piękny widok na położoną w dole u stóp góry osadę Kurzętnik, na rozległą równinę, przez którą przepływa Drwęca, oraz na oddalone [[Nowe Miasto Lubawskie]].

W latach 1989-1990 roku wykonano prace sondażowe, a w 1999 roku J.Michalski prowadził nadzór archeologiczny przy budowie wieży telekomunikacyjnej<ref>J.Michalski, Sprawozdanie z nadzorów archeologicznych pod fundamenty wieży telekomunikacyjnej, mps. w archiwum WUOZ w Olsztynie</ref>


== Legendy ==
== Legendy ==

Wersja z 13:57, 10 gru 2015

Zamek w Kurzętniku
Symbol zabytku nr rej. 494/60 z 16 września 1960[1]
Ilustracja
Ruiny zamku w Kurzętniku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kurzętnik

Ukończenie budowy

XIV wiek

Pierwszy właściciel

Zakon krzyżacki

Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Zamek w Kurzętniku – ruiny średniowiecznego zamku krzyżackiego w Kurzętniku w powiecie nowomiejskim w województwie warmińsko-mazurskim.

Historia

Na przełomie XIII i XIV wieku kapituła chełmińska wzniosła zamek na górze zwanej Kurnik, położonej nad Drwęcą (wysokość 142 m n.p.m. i wybitność 63 m w stosunku do doliny Drwęcy). Dokładna data powstania warowni nie jest znana; przypuszcza się, że budowę rozpoczęto po 1331 roku. Na pewno ukończona została przed 1361 rokiem, wtedy bowiem wzmiankowani są urzędnicy zakonni rezydujący na zamku.

Zachowane mury kamienne i częściowo ceglane w układzie gotyckim pozwalają zrekonstruować pierwotny kształt założenia obronnego. Zamek zbudowano na planie nieregularnym, co wynikało z nierówności terenu. Długość warowni wynosiła 110 metrów, szerokość 42 metry. Wejście do zamku prowadziło od strony południowej (z kierunku Brodnicy) przez most zwodzony. Około 1340 roku powstał główny budynek mieszkalny o wymiarach 25 na 28 metrów. Pierwotnie był kilkupiętrowy; zachowały się dwie elewacje o wysokości 6-8 m.

Budowlę otaczały mury z granitu, w partiach szczytowych uzupełnione cegłą, wzmocnione dwiema wieżami wyrastającymi z dłuższych ciągów muru obwodowego. Dziedziniec zamkowy od strony północnej zamykała kaplica pw. św. Krzyża (możliwe też, że kaplica ta zamykała przedzamcze od wschodu). Na widocznej z zamku szerokiej równinie Drwęcy i zachodnich wzgórzach pomiędzy Kurzętnikiem a Nowym Miastem zbierały się w lipcu 1410 roku wojska krzyżackie przed późniejszą bitwą pod Grunwaldem. To właśnie spod Kurzętnika musiały zawrócić wojska Władysława Jagiełły, by uniknąć bitwy w trakcie przeprawy przez rzekę. Wskutek rezygnacji Jagiełły z przeprawy brodami kurzętnickimi zamek pozostał nietknięty. Po bitwie grunwaldzkiej przeszedł na krótko w ręce polskie. Został mocno zniszczony podczas wojny głodowej w 1414 roku oraz przez Szwedów w 1659 roku.

W XIX wieku ocalałe dotąd ruiny zamku zniszczono, rozbierając pozostałe mury na materiał budowlany. Obecnie zachowały się częściowo mury zewnętrzne oraz fundamenty, które wskazują, że zamek miał kształt czworoboku z trapezowym dziedzińcem. Grubość murów wynosi około 1,5 metra. Z ruin zamku roztacza się piękny widok na położoną w dole u stóp góry osadę Kurzętnik, na rozległą równinę, przez którą przepływa Drwęca, oraz na oddalone Nowe Miasto Lubawskie.

W latach 1989-1990 roku wykonano prace sondażowe, a w 1999 roku J.Michalski prowadził nadzór archeologiczny przy budowie wieży telekomunikacyjnej[2]

Legendy

Jedna z legend głosi, że przed wiekami w zamkach w Bratianie i w pobliskim Kurzętniku mieszkali dwaj bracia. Ich zgodne sąsiedztwo nie trwało długo. W gniewie przyrzekli sobie, że już nigdy nie spotkają się na ziemi. Udanej próby mediacji pomiędzy zwaśnionymi braćmi podjął się trzeci brat. Przysięga jednak obowiązywała. By wybrnąć z kłopotliwej sytuacji, bracia zaczęli drążyć podziemny ganek, który po kilku latach pracy połączył dwa zamki. Tu, pod ziemią, spotykali się często, żałując pochopnie złożonej przysięgi. Pomimo poszukiwań nikomu nie udało się dotychczas odszukać podziemnego ganku łączącego dwa bliźniacze zamki.

Zobacz też

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024.
  2. J.Michalski, Sprawozdanie z nadzorów archeologicznych pod fundamenty wieży telekomunikacyjnej, mps. w archiwum WUOZ w Olsztynie

Bibliografia

  1. Stanisław Grabowski, Z dziejów Kurzętnika i okolic, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 2008
  2. Paweł Stanny, Kurzętnik 1410 - bitwa, której nie było, Bank Spółdzielczy Brodnica, Toruń 2006