Patryk O’Brien de Lacy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m linki zewnętrzne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
|commons = Category:Patryk O'Brien de Lacy |
|commons = Category:Patryk O'Brien de Lacy |
||
}} |
}} |
||
'''Patryk O’Brien de Lacy''' (ur. [[15 sierpnia]] [[1888]] w Augustówku na [[Obwód grodzieński|Grodzieńszczyźnie]], zm. [[15 października]] [[1964]]<ref>"Życie Warszawy", Nr 251, 18-19 października 1964, s. 12</ref>) – [[podpułkownik]] [[Wojska inżynieryjne|saperów]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]]. |
'''Patryk O’Brien de Lacy''' (ur. [[15 sierpnia]] [[1888]] w [[Pałac Augustówek w Grodnie|Augustówku]] na [[Obwód grodzieński|Grodzieńszczyźnie]], zm. [[15 października]] [[1964]]<ref>"Życie Warszawy", Nr 251, 18-19 października 1964, s. 12</ref>) – [[podpułkownik]] [[Wojska inżynieryjne|saperów]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]]. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
Wersja z 17:24, 12 paź 2016
![]() Patryk O’Brien de Lacy w mundurze armii rosyjskiej | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1888 |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca Batalionu Maszynowego Saperów, |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Patryk O’Brien de Lacy (ur. 15 sierpnia 1888 w Augustówku na Grodzieńszczyźnie, zm. 15 października 1964[1]) – podpułkownik saperów Wojska Polskiego.
Życiorys
Był absolwentem wydziału fizyko-matematycznego Uniwersytetu Petersburskiego. Służył w Armii Imperium Rosyjskiego, z której wystąpił w 1917 w stopniu podporucznika saperów. Następnie został adiutantem generała Józefa Dowbora-Muśnickiego w I Korpusie Polskim w Rosji[2].
W 1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora. W 1923 kierował pracami jednego z wydziałów Departamentu V Inżynierii i Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych, pozostając oficerem nadetatowym 7 Pułku Saperów Wielkopolskich w Poznaniu[3]. W latach 1924–1926 dowodził Batalionem Maszynowym Saperów, stacjonującym w Nowym Dworze Mazowieckim. W 1928 pełnił służbę w Centralnej Składnicy Inżynieryjnej, pozostając na ewidencji Batalionu Elektrotechnicznego. Następnie kierował Wojskowym Zakładem Zaopatrzenia Inżynierii w Warszawie, a później Biurem Badań Technicznych Broni Pancernych w Warszawie. Od stycznia 1932 do grudnia 1937 obowiązki służbowe łączył z funkcją redaktora naczelnego „Przeglądu Wojskowo-Technicznego”.
W 1939 – niedługo przed wybuchem II wojny światowej – został przeniesiony wraz z BBTBr.Panc. do Pińska. Po 17 września i agresji ZSRR na Polskę przedostał się do Rumunii, a tam trafił do obozu dla internowanych. W lutym 1941 został wydany Niemcom. Umieszczono go w oflagu VI B pod Dössel (obecnie dzielnica Warburga), gdzie przebywał do wyzwolenia obozu przez US Army w kwietniu 1945.
Rodzina
Pochodził ze starego rodu hrabiowskiego, wywodzącego się z Irlandii. Był bratem Terencjusza i Maurycego. Żonaty z Marią z Duszyńskich, z którą miał syna Hugona[4] (1925–1958) oraz córkę Margaret (ur. 1928), autorkę wspomnień Dzikie gęsi z Zielonej Wyspy.
Awanse
- Major – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 52. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów
- Podpułkownik – 23 stycznia 1929 ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 1 lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie (po raz pierwszy w 1922)[5]
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Odznaka „Znak Pancerny”
- Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”
- ↑ "Życie Warszawy", Nr 251, 18-19 października 1964, s. 12
- ↑ Echa Polesia – Joanna Sypuła-Gliwa, Dzikie gęsi z Zielonej Wyspy (pol.) [dostęp 2011-11-15]
- ↑ "Rocznik Oficerski 1923" s. 20, 886, 906
- ↑ Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej - Hugo O’Brien de Lacy (pol.) [dostęp 2011-11-15]
- ↑ Rozporządzenie Kierownika M.S.Wojsk. L. 8449 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 251)
Bibliografia
- „Roczniki Oficerskie” 1923, 1924, 1928 i 1932
- Margaret O'Brien de Lacy, Dzikie gęsi z Zielonej Wyspy, LTW 2009, ISBN 9788375650587
- Zdzisław G. Kowalski, Fachowe czasopisma wojskowe w latach 1918-1939, Biuletyn Nr 19 Wojskowej Służby Archiwalnej, Warszawa 1996
- Echa Polesia – Joanna Sypuła-Gliwa, Dzikie gęsi z Zielonej Wyspy
- Podpułkownicy saperów II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy – oficerowie Imperium Rosyjskiego
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej
- Internowani w Rumunii w czasie II wojny światowej
- Jeńcy Oflagu VI B Dössel
- Urodzeni w 1888
- Zmarli w 1964