Przejdź do zawartości

Nowe Grodziczno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 55: Linia 55:
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo toruńskie|województwa toruńskiego]].
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo toruńskie|województwa toruńskiego]].


== Historia ==
W XII wieku powstało tu prawdopodobnie z inicjatywy Bolesława Krzywoustego, grodzisko słowiańskie w celu ochrony przed najazdami pruskimi. Podczas prac archeologicznych w 2006 roku odkryto tu zbiór naczyń wczesnośredniowiecznych które datować możemy na XII/XIII w. Mają one cechy stylistyczne nawiązujące do zespołów garncarskich występujących w tym okresie na północnym Mazowszu, jak i na ziemi chełmińskiej. W drugiej fazie zasiedlenia grodzisko zostało zaadaptowane przez późnośredniowiecznego rycerza, którym był Berthold z Grodziczna, który w 1403 r. pojawia się w źródłach pisanych w związku z otrzymaniem odszkodowania 13 grzywien za utratę koni podczas wyprawy krzyżackiej na wyspę Gotlandia. Tenże rycerz w 1423 r. otrzymał nadanie ziemskie wsi Grodziczno za obowiązek jednej służby w zbroi ciężkiej na rzecz zakonu krzyżackiego<ref>[http://web.archive.org/web/20140527215213/http://pismo.pruthenia.pl/pruthenia_2/Pruthenia_2_2006_Gr%C4%85%C5%BCawski-K_Z_najnowszych.pdf Kazimierz Grążawski ''Z najnowszych badań pogranicza słowiańsko=pruskiego w rejonie lubawsko=iławskim'']</ref>.
W XII wieku powstało tu prawdopodobnie z inicjatywy księcia [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława Krzywoustego]], grodzisko słowiańskie w celu ochrony przed najazdami [[Prusowie|plemion pruskich]]. Podczas prac archeologicznych w 2006 roku odkryto tu zbiór naczyń wczesnośredniowiecznych, które datować możemy na XII/XIII w. Mają one cechy stylistyczne nawiązujące do zespołów garncarskich występujących w tym okresie na północnym Mazowszu i na Ziemi chełmińskiej. W drugiej fazie zasiedlenia grodzisko zostało zaadaptowane przez późnośredniowiecznego rycerza, którym był Berthold z Grodziczna, który w 1403 r. pojawia się w źródłach pisanych w związku z otrzymaniem odszkodowania 13 grzywien za utratę koni podczas wyprawy krzyżackiej na wyspę [[Gotlandia]]. Tenże rycerz w 1423 r. otrzymał nadanie ziemskie wsi Grodziczno za obowiązek jednej służby w zbroi ciężkiej na rzecz zakonu krzyżackiego<ref>[http://web.archive.org/web/20140527215213/http://pismo.pruthenia.pl/pruthenia_2/Pruthenia_2_2006_Gr%C4%85%C5%BCawski-K_Z_najnowszych.pdf Kazimierz Grążawski ''Z najnowszych badań pogranicza słowiańsko=pruskiego w rejonie lubawsko=iławskim'']</ref>.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 14:48, 31 paź 2019

Nowe Grodziczno
wieś
Państwo warmińsko-mazurskie
Powiat

nowomiejski

Gmina

Grodziczno

Liczba ludności (2012)

634[1]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

13-124[2]

Tablice rejestracyjne

NNM

SIMC

0844070

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Nowe Grodzicznowieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno.

Integralne części wsi Nowe Grodziczno[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
1045128 Janowo część wsi
1045230 Krakus część wsi
1044442 Pólko część wsi
1044465 Rybakówka część wsi
1044608 Wenecja część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Historia

W XII wieku powstało tu prawdopodobnie z inicjatywy księcia Bolesława Krzywoustego, grodzisko słowiańskie w celu ochrony przed najazdami plemion pruskich. Podczas prac archeologicznych w 2006 roku odkryto tu zbiór naczyń wczesnośredniowiecznych, które datować możemy na XII/XIII w. Mają one cechy stylistyczne nawiązujące do zespołów garncarskich występujących w tym okresie na północnym Mazowszu i na Ziemi chełmińskiej. W drugiej fazie zasiedlenia grodzisko zostało zaadaptowane przez późnośredniowiecznego rycerza, którym był Berthold z Grodziczna, który w 1403 r. pojawia się w źródłach pisanych w związku z otrzymaniem odszkodowania 13 grzywien za utratę koni podczas wyprawy krzyżackiej na wyspę Gotlandia. Tenże rycerz w 1423 r. otrzymał nadanie ziemskie wsi Grodziczno za obowiązek jednej służby w zbroi ciężkiej na rzecz zakonu krzyżackiego[5].

Przypisy

  1. grodziczno.pl Ludność gminy. [dostęp 02-09-2013].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014–03–09].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
  5. Kazimierz Grążawski Z najnowszych badań pogranicza słowiańsko=pruskiego w rejonie lubawsko=iławskim