Tradycja, Rodzina i Własność: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
brak informacji źródłowych
dodano szablon cytat ze stanowiskiem Biskupów Brazylijskich na temat TFP i informacje o tej organizacji z raportu Francuskiej komisji śledczej., oraz inne drobne merytoryczne
Linia 23: Linia 23:
|www =
|www =
}}
}}
'''Tradycja, Rodzina i Własność''' (Tradition, Family and Property – TFP) – stowarzyszenie katolików świeckich powołane w celu obrony tradycji, rodziny i własności. Zostało założone w [[São Paulo]] [[26 lipca]] [[1960]] przez Brazylijczyków: m.in. [[Plinio Corrêa de Oliveira|Plinia Corrêę de Oliveirę]], Fernando Furquim de Almeidę, José Gonzagę de Arrudę, Paulo Barrosa de Ulhôa Cintrę, Alberto Luiza Du Plessisa, João Sampaio Nettę, Giocondo Mário Vitę, José Fernando de Camargę, José de Azeredo Santosa, José Carlosa Castilho de Andradę, Adolpho Lindenberga, Luiza Nazareno Teixeirę de Assumpção F°, Fabio Vidigala Xaviera da Silveirę.
'''Tradycja, Rodzina i Własność''' (Tradition, Family and Property – TFP) – stowarzyszenie katolików świeckich. Zostało założone w [[São Paulo]] [[26 lipca]] [[1960]] przez Brazylijczyków: m.in. [[Plinio Corrêa de Oliveira|Plinia Corrêę de Oliveirę]], Fernando Furquim de Almeidę, José Gonzagę de Arrudę, Paulo Barrosa de Ulhôa Cintrę, Alberto Luiza Du Plessisa, João Sampaio Nettę, Giocondo Mário Vitę, José Fernando de Camargę, José de Azeredo Santosa, José Carlosa Castilho de Andradę, Adolpho Lindenberga, Luiza Nazareno Teixeirę de Assumpção F°, Fabio Vidigala Xaviera da Silveirę.


Program stowarzyszenia bazuje na książce autorstwa Plinia Corrêi de Oliveiry pt. ''Rewolucja i Kontrrewolucja'', w której opisuje on, że [[chrześcijaństwo]] poddane zostało działaniu rewolucji od końca wieku XIV, i że odpowiedzią na ten proces musi być moralna kontrrewolucja<ref>{{Cytuj | url=http://www.piotrskarga.pl/o-nas,10122,1.html | tytuł=Plinio Corrêa de Oliveira - Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.piotrskarga.pl | data dostępu=2017-11-27|archiwum=https://web.archive.org/web/20160308135728/http://www.piotrskarga.pl/o-nas,10122,1.html}}</ref>.
Program stowarzyszenia bazuje na książce autorstwa Plinia Corrêi de Oliveiry pt. ''Rewolucja i Kontrrewolucja'', w której opisuje on, że [[chrześcijaństwo]] poddane zostało działaniu rewolucji, od renesansowego humanizmu w końcu wieku XIV poprzez rewolucję francuską i rewolucję komunistyczną co doprowadziło chrześcijaństwo do rozkładu społecznego, moralnego i kryzysu religijnego i że odpowiedzią na ten proces musi być kontrrewolucja<ref>{{Cytuj | url=http://www.piotrskarga.pl/o-nas,10122,1.html | tytuł=Plinio Corrêa de Oliveira - Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.piotrskarga.pl | data dostępu=2017-11-27|archiwum=https://web.archive.org/web/20160308135728/http://www.piotrskarga.pl/o-nas,10122,1.html}}</ref>.


TFP jest organizacją świeckich katolików, która działa na podstawie kanonu 299 § 1 mówiącego o dobrowolnych stowarzyszeniach wiernych. Dlatego też nie starała się nigdy o oficjalną aprobatę władz kościelnych. Z kolei z punktu widzenia prawa państwowego można ją uznać za organizację non-profit. Jej źródło utrzymania stanowią dobrowolne datki<ref>{{cytuj|url=http://www.piotrskarga.pl/o-nas,10223,1.html|tytuł=Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra Skargi|data dostępu=2016-04-29|archiwum=https://web.archive.org/web/20160412235342/http://www.piotrskarga.pl/o-nas,10223,1.html}}</ref>.
TFP jest organizacją świeckich katolików, która działa na podstawie kanonu 299 § 1 mówiącego o dobrowolnych stowarzyszeniach wiernych. Nie starała się nigdy o oficjalną aprobatę władz kościelnych.


Była natomiast w historii krytykowana przez władze [[Kościół Rzymsko-Katolicki|Kościoła Rzymskokatolickiego]]. [[Konferencja episkopatu|Konferencję Episkopatu]] Brazylii wydała w 1985 dokument w którym biskupi Brazylii nawołują Katolików by nie zapisywali się do TFP i nie współpracowali z TFP<ref>{{Cytuj |autor = Luciano Mendes de Almeida |rozdział = TRADIÇÃO -FAMÍLIA - PROPRIEDADE |tytuł = PRONUNCIAMENTOS DA CNBB, 1984 - COLETÂNEA - 1985 |data = 19.10.1985 |data dostępu = 16.03.2020 |miejsce = Itaici,São Paulo, Brazylia |wydawca = Conferência Nacional dos Bispos do Brasil |s = 10 |url = https://efosm.files.wordpress.com/2013/02/cnbb-doc-35-e28093-pronunciamentos-da-cnbb-1984-coletc3a2nea-1985.pdf |język = pt}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Tomasz Piątek |tytuł = Ordo Iuris i brazylijska sekta. Kim są obrońcy życia od samego poczęcia |data = 27.03.2017 |data dostępu = 2020-03-17 |opublikowany = wyborcza.pl |url = https://wyborcza.pl/7,75968,21554217,ordo-iuris-i-brazylijska-sekta-kim-sa-obroncy-zycia-od-samego.html?disableRedirects=true}}</ref>:
W latach 60. organizacja skupiała się na walce z [[komunizm]]em, broniła praw do własności prywatnej oraz tradycyjnych instytucji społecznych. W latach 70. walczyła z [[teologia wyzwolenia|teologią wyzwolenia]]. Poprzez społeczną akcję zbiórki podpisów promowała w międzynarodowej opinii poparcie dla [[Litwa|Litwy]] w odłączeniu się od [[Związek Radziecki|Związku Radzieckiego]].
{{Cytat|2=„Brak wspólnoty TFP (Brazylijskiej wspólnoty na rzecz Obrony Tradycji Rodziny i Własności) z Kościołem w Brazylii, jego hierarchami i Ojcem Świętym.
Jego ezoteryczny charakter, fanatyzm religijny, kult, jakim obdarza się osobę [[Plinio Corrêa de Oliveira|jego założyciela]] oraz jego rodzicielki, nadużywanie imienia Najświętszej Maryi Panny, o czym krążą wieści, nie mogą w żaden sposób zasłużyć na aprobatę Kościoła.
Z przykrością patrzymy na kłopotliwość świeckiego stowarzyszenia, które przybiera formę katolickiej instytucji religijnej, bez łączności z prawowitymi duszpasterzami.
Tym samym, biskupi Brazylii przestrzegają katolików, aby nie zapisywali się do TFP, ani z nim nie współpracowali”<ref>{{Cytuj |tytuł = Da obra "Um homem, uma obra, uma gesta - Homenagem das TFPs a Plinio Corrêa de Oliveira" (*): |data dostępu = 2020-03-16 |opublikowany = www.pliniocorreadeoliveira.info |url = https://www.pliniocorreadeoliveira.info/MAN%20-%201984-08_CNBBeoutros.htm}}</ref>.}}


Z kolei z punktu widzenia prawa państwowego można ją uznać za organizację non-profit. Jej źródło utrzymania stanowią dobrowolne datki<ref>{{cytuj|url=http://www.piotrskarga.pl/o-nas,10223,1.html|tytuł=Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra Skargi|data dostępu=2016-04-29|archiwum=https://web.archive.org/web/20160412235342/http://www.piotrskarga.pl/o-nas,10223,1.html}}</ref>.
Ruch TFP jest obecny w wielu krajach świata, szczególnie w krajach Ameryki Łacińskiej, a także m.in. w Hiszpanii (od 1971), Portugalii, Stanach Zjednoczonych (w obu od 1974), we Włoszech (od 1976), Francji (od 1977), w Wielkiej Brytanii (od 1980), Niemczech (od 1982), Republice Południowej Afryki (od 1983), Australii (od 1988), Indiach (od 1992), Austrii (od 1999) czy Irlandii (od 2004). W Polsce to środowisko skupione jest wokół [[Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra Skargi|Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra Skargi]].


Na początku działalności latach 60. organizacja skupiała się na walce z [[komunizm]]em{{Fakt}}, sprzeciwiała się proponowanej wtedy reformie rolnej w Brazylii<ref>{{Cytuj |autor = Gizele Zanotto |tytuł = Reforma agrária: questão de consciência?” Uma análise do antiagrorreformismo na TFP |czasopismo = Revista História: Debates e Tendências |data = 2009 |data dostępu = 2020-03-17 |issn = 2238-8885 |wolumin = 9 |numer = 1 |s = 79–99 |doi = 10.5335/hdtv.9n.1.3209 |url = http://seer.upf.br/index.php/rhdt/article/view/3209 |język = pt}}</ref> W latach 70. walczyła z [[teologia wyzwolenia|teologią wyzwolenia]]. Poprzez społeczną akcję zbiórki podpisów promowała w międzynarodowej opinii poparcie dla [[Litwa|Litwy]] w odłączeniu się od [[Związek Radziecki|Związku Radzieckiego]].<ref>{{Cytuj |tytuł = Z figurą Matki Bożej Fatimskiej na Litwie |data dostępu = 2020-03-17 |opublikowany = piotrskarga.pl |url = https://www.piotrskarga.pl/z-figura-matki-bozej-fatimskiej-na-litwie,563,i.html}}</ref>

Organizacja Tradycja, Rodzina i Własność była w roku 1995 przedmiotem analizy Francuskiej komisji śledczej ds. sekt.<ref name=":0">{{Cytuj |rozdział = Analyse des critères de qualification doctrinale des sectes |tytuł = Commission d'enquête sur les sectes – Assemblée nationale |data = 22.12.1995 |data dostępu = 2020-03-17 |opublikowany = www.assemblee-nationale.fr |url = http://www.assemblee-nationale.fr/rap-enq/r2468.asp |język = fr}}</ref> W raporcie tym TFP zostało określone jako jeden z najbardziej aktywnych ruchów pseudo-katolickich.<ref name=":0" />

Ruch TFP jest obecny w wielu krajach świata, szczególnie w krajach Ameryki Łacińskiej, a także m.in. w Hiszpanii (od 1971), Portugalii, Stanach Zjednoczonych (w obu od 1974), we Włoszech (od 1976), Francji (od 1977), w Wielkiej Brytanii (od 1980), Niemczech (od 1982), Republice Południowej Afryki (od 1983), Australii (od 1988), Indiach (od 1992), Austrii (od 1999) czy Irlandii (od 2004). W Polsce to środowisko skupione jest wokół [[Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra Skargi|Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra Skargi]].
== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 15:56, 17 mar 2020

Tradycja Rodzina Własność
Tradition, Family and Property
ilustracja
Państwo

 Brazylia

Data założenia

1960

Rodzaj stowarzyszenia

no profit

brak współrzędnych
Strona internetowa

Tradycja, Rodzina i Własność (Tradition, Family and Property – TFP) – stowarzyszenie katolików świeckich. Zostało założone w São Paulo 26 lipca 1960 przez Brazylijczyków: m.in. Plinia Corrêę de Oliveirę, Fernando Furquim de Almeidę, José Gonzagę de Arrudę, Paulo Barrosa de Ulhôa Cintrę, Alberto Luiza Du Plessisa, João Sampaio Nettę, Giocondo Mário Vitę, José Fernando de Camargę, José de Azeredo Santosa, José Carlosa Castilho de Andradę, Adolpho Lindenberga, Luiza Nazareno Teixeirę de Assumpção F°, Fabio Vidigala Xaviera da Silveirę.

Program stowarzyszenia bazuje na książce autorstwa Plinia Corrêi de Oliveiry pt. Rewolucja i Kontrrewolucja, w której opisuje on, że chrześcijaństwo poddane zostało działaniu rewolucji, od renesansowego humanizmu w końcu wieku XIV poprzez rewolucję francuską i rewolucję komunistyczną co doprowadziło chrześcijaństwo do rozkładu społecznego, moralnego i kryzysu religijnego i że odpowiedzią na ten proces musi być kontrrewolucja[1].

TFP jest organizacją świeckich katolików, która działa na podstawie kanonu 299 § 1 mówiącego o dobrowolnych stowarzyszeniach wiernych. Nie starała się nigdy o oficjalną aprobatę władz kościelnych.

Była natomiast w historii krytykowana przez władze Kościoła Rzymskokatolickiego. Konferencję Episkopatu Brazylii wydała w 1985 dokument w którym biskupi Brazylii nawołują Katolików by nie zapisywali się do TFP i nie współpracowali z TFP[2][3]:

„Brak wspólnoty TFP (Brazylijskiej wspólnoty na rzecz Obrony Tradycji Rodziny i Własności) z Kościołem w Brazylii, jego hierarchami i Ojcem Świętym. Jego ezoteryczny charakter, fanatyzm religijny, kult, jakim obdarza się osobę jego założyciela oraz jego rodzicielki, nadużywanie imienia Najświętszej Maryi Panny, o czym krążą wieści, nie mogą w żaden sposób zasłużyć na aprobatę Kościoła. Z przykrością patrzymy na kłopotliwość świeckiego stowarzyszenia, które przybiera formę katolickiej instytucji religijnej, bez łączności z prawowitymi duszpasterzami. Tym samym, biskupi Brazylii przestrzegają katolików, aby nie zapisywali się do TFP, ani z nim nie współpracowali”[4].

Z kolei z punktu widzenia prawa państwowego można ją uznać za organizację non-profit. Jej źródło utrzymania stanowią dobrowolne datki[5].

Na początku działalności latach 60. organizacja skupiała się na walce z komunizmem[potrzebny przypis], sprzeciwiała się proponowanej wtedy reformie rolnej w Brazylii[6] W latach 70. walczyła z teologią wyzwolenia. Poprzez społeczną akcję zbiórki podpisów promowała w międzynarodowej opinii poparcie dla Litwy w odłączeniu się od Związku Radzieckiego.[7]

Organizacja Tradycja, Rodzina i Własność była w roku 1995 przedmiotem analizy Francuskiej komisji śledczej ds. sekt.[8] W raporcie tym TFP zostało określone jako jeden z najbardziej aktywnych ruchów pseudo-katolickich.[8]

Ruch TFP jest obecny w wielu krajach świata, szczególnie w krajach Ameryki Łacińskiej, a także m.in. w Hiszpanii (od 1971), Portugalii, Stanach Zjednoczonych (w obu od 1974), we Włoszech (od 1976), Francji (od 1977), w Wielkiej Brytanii (od 1980), Niemczech (od 1982), Republice Południowej Afryki (od 1983), Australii (od 1988), Indiach (od 1992), Austrii (od 1999) czy Irlandii (od 2004). W Polsce to środowisko skupione jest wokół Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra Skargi.

Przypisy

  1. Plinio Corrêa de Oliveira - Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi [online], www.piotrskarga.pl [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-08].
  2. TRADIÇÃO -FAMÍLIA - PROPRIEDADE, [w:] Luciano Mendes de Almeida, PRONUNCIAMENTOS DA CNBB, 1984 - COLETÂNEA - 1985, Itaici,São Paulo, Brazylia: Conferência Nacional dos Bispos do Brasil, 19 października 1985, s. 10 [dostęp 2020-03-16] (port.).
  3. Tomasz Piątek, Ordo Iuris i brazylijska sekta. Kim są obrońcy życia od samego poczęcia [online], wyborcza.pl, 27 marca 2017 [dostęp 2020-03-17].
  4. Da obra "Um homem, uma obra, uma gesta - Homenagem das TFPs a Plinio Corrêa de Oliveira" (*): [online], www.pliniocorreadeoliveira.info [dostęp 2020-03-16].
  5. Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra Skargi [online] [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-12].
  6. Gizele Zanotto, Reforma agrária: questão de consciência?” Uma análise do antiagrorreformismo na TFP, „Revista História: Debates e Tendências”, 9 (1), 2009, s. 79–99, DOI10.5335/hdtv.9n.1.3209, ISSN 2238-8885 [dostęp 2020-03-17] (port.).
  7. Z figurą Matki Bożej Fatimskiej na Litwie [online], piotrskarga.pl [dostęp 2020-03-17].
  8. a b Analyse des critères de qualification doctrinale des sectes, [w:] Commission d'enquête sur les sectes – Assemblée nationale, www.assemblee-nationale.fr, 22 grudnia 1995 [dostęp 2020-03-17] (fr.).

Linki zewnętrzne