Karabin maszynowy M134 Minigun: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
etymologia |
informacje bez źródeł, drobne redakcyjne |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
|galeria_commons = M134 Minigun |
|galeria_commons = M134 Minigun |
||
}} |
}} |
||
'''M134 Minigun''' – 6-lufowy [[karabin maszynowy]] w [[Kartaczownica Gatlinga|systemie Gatlinga]] skonstruowany na potrzeby [[United States Army|Armii USA]] w czasie [[Wojna wietnamska|wojny wietnamskiej]]. Powstał w oparciu o [[działko M61 Vulcan]]. Występuje wiele wersji różniących się przede wszystkim szybkostrzelnością i napędem (elektrycznym, hydraulicznym lub pneumatycznym). Używany jest jako pokładowy karabin maszynowy montowany w drzwiach takich helikopterów jak [[Bell UH-1 Iroquois|UH-1 Iroquois]] czy [[Sikorsky UH-60 Black Hawk|UH-60 Black Hawk]]. Przedrostek |
'''M134 Minigun''' – 6-lufowy [[karabin maszynowy]] w [[Kartaczownica Gatlinga|systemie Gatlinga]] skonstruowany na potrzeby [[United States Army|Armii USA]] w czasie [[Wojna wietnamska|wojny wietnamskiej]]. Powstał w oparciu o [[działko M61 Vulcan]]. Występuje wiele wersji różniących się przede wszystkim szybkostrzelnością i napędem (elektrycznym, hydraulicznym lub pneumatycznym). Używany jest jako pokładowy karabin maszynowy montowany w drzwiach takich helikopterów jak [[Bell UH-1 Iroquois|UH-1 Iroquois]] czy [[Sikorsky UH-60 Black Hawk|UH-60 Black Hawk]]. Przedrostek „mini” odnosi się do mniejszych, w porównaniu z Vulcanem, rozmiarów i kalibru karabinu{{fakt}}. |
||
{{fakt|W |
{{fakt|W 1968 r. [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] w odpowiedzi na działko M134 Minigun stworzył [[Karabin maszynowy GSzG-7,62]] zasilany amunicją [[Nabój 7,62 × 54 mm R|7,62 × 54 mm R]].}} |
||
W 2013 r. 10 szt. M134G zostało przyjętych na stan uzbrojenia [[Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej|Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=9460 | tytuł = Miniguny w końcu kupione – Altair Agencja Lotnicza | data = 2013-01-11 | opublikowany = Altair Agencja Lotnicza | język = pl}}</ref>. Jest to broń pokładowa [[Mi-8|Mi-17]]. |
W 2013 r. 10 szt. M134G zostało przyjętych na stan uzbrojenia [[Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej|Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=9460 | tytuł = Miniguny w końcu kupione – Altair Agencja Lotnicza | data = 2013-01-11 | opublikowany = Altair Agencja Lotnicza | język = pl}}</ref>. Jest to broń pokładowa [[Mi-8|Mi-17]]. |
Wersja z 16:02, 13 gru 2020
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Dane techniczne | |
Kaliber |
7,62 mm |
Nabój |
7.62x51 mm NATO (wersja podstawowa M134 możliwa do przystosowania do strzelania amunicją 5.56x45 mm NATO) |
Wymiary | |
Długość |
801 mm |
Szerokość |
559 mm |
M134 Minigun – 6-lufowy karabin maszynowy w systemie Gatlinga skonstruowany na potrzeby Armii USA w czasie wojny wietnamskiej. Powstał w oparciu o działko M61 Vulcan. Występuje wiele wersji różniących się przede wszystkim szybkostrzelnością i napędem (elektrycznym, hydraulicznym lub pneumatycznym). Używany jest jako pokładowy karabin maszynowy montowany w drzwiach takich helikopterów jak UH-1 Iroquois czy UH-60 Black Hawk. Przedrostek „mini” odnosi się do mniejszych, w porównaniu z Vulcanem, rozmiarów i kalibru karabinu[potrzebny przypis].
W 1968 r. ZSRR w odpowiedzi na działko M134 Minigun stworzył Karabin maszynowy GSzG-7,62 zasilany amunicją 7,62 × 54 mm R.[potrzebny przypis]
W 2013 r. 10 szt. M134G zostało przyjętych na stan uzbrojenia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej[1]. Jest to broń pokładowa Mi-17.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Miniguny w końcu kupione – Altair Agencja Lotnicza. Altair Agencja Lotnicza, 2013-01-11. (pol.).