Roméo Dallaire: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Artykuł do całkowitej poprawy, zerżnięty z angielskiej Wikipedii, bez źródeł i napisany dosłownie w połowie (historia urywa się na początku 1994 roku)
Awiechec (dyskusja | edycje)
444 edycje
ort., lit., int., jęz., poprawa linków
Linia 39: Linia 39:
|commons =
|commons =
|quote =
|quote =
}}{{dopracować|Artykuł w całości przetłumaczony z angielskiej Wikipedii. Narusza [[Szablon:NPA|NPA]]|uzupełnić=2023-07|źródła=2023-07|aktualizacja=2023-07|styl=2023-07}}'''Roméo Antonius Dallaire''' (ur. [[25 czerwca]] [[1946]] w [[Denekamp]], [[Holandia]]) – {{Kiedy|obecnie|data=2023-07}} pełni funkcję senatora prowincji z [[Quebec]] w [[Kanada|Kanadzie]].
}}'''Roméo Antonius Dallaire''' (ur. [[25 czerwca]] [[1946]] w [[Denekamp]], [[Holandia]]) – głównodowodzący [[Siły pokojowe ONZ|sił pokojowych ONZ]] ([[UNAMIR]]), próbując zapobiec [[ludobójstwo w Rwandzie|ludobójstwu w Rwandzie]], autor bestsellerowej książki "Shake Hands with the Devil", senator z prowincji [[Quebec]] w [[Kanada|Kanadzie]].

W latach 1993–1994 służył w [[Rwanda|Rwandzie]] jako głównodowodzący sił pokojowych ONZ ([[UNAMIR]]), próbując zapobiec [[ludobójstwo w Rwandzie|ludobójstwu w Rwandzie]]. Autor bestsellerowej książki "Shake Hands with the Devil".

⚫
Jego zmagania z [[Interahamwe]] (które bestialsko mordowało przedstawicieli grupy [[Tutsi]] w 1994 r.) ukazano w filmach ''[[Hotel Ruanda]]'' (2004 r.) i ''[[Podać rękę diabłu]] (Shake Hands with the Devil)'' (2007 r.). W postać generała Dallaire'a, głównodowodzącego siłami pokojowymi UNAMIR, wcielili się w tych filmach [[Nick Nolte]] i [[Roy Dupuis]].


== Młodość i edukacja ==
== Młodość i edukacja ==
Linia 50: Linia 46:
W 1963 r. wstąpił do [[Kanadyjskie Siły Zbrojne|Kanadyjskich Sił Zbrojnych]] jako [[kadet]] ''[[Le Collège militaire royal de Saint-Jean]]''. W 1970 r. ukończył ze stopniem licencjata [[Królewskie Kolegium Wojskowe Kanady]] po czym został przydzielony do [[The Royal Regiment of Canadian Artillery]].
W 1963 r. wstąpił do [[Kanadyjskie Siły Zbrojne|Kanadyjskich Sił Zbrojnych]] jako [[kadet]] ''[[Le Collège militaire royal de Saint-Jean]]''. W 1970 r. ukończył ze stopniem licencjata [[Królewskie Kolegium Wojskowe Kanady]] po czym został przydzielony do [[The Royal Regiment of Canadian Artillery]].


W 1971 r. Dallaire złożył wniosek o kanadyjski paszport, by móc uczestniczyć w misjach zagranicznych ze swoim wojskiem. Wtedy też, ku swemu zaskoczeniu dowiedział się, że bycie synem kanadyjskiego żołnierza nie czyniło z niego automatycznie obywatela Kanady. Później uzyskał kanadyjskie obywatelstwo.
W 1971 r. Dallaire złożył wniosek o kanadyjski paszport, by móc uczestniczyć w misjach zagranicznych ze swoim wojskiem. Wtedy też, ku swemu zaskoczeniu dowiedział się, że bycie synem kanadyjskiego żołnierza nie czyniło z niego automatycznie obywatela Kanady. Później uzyskał kanadyjskie obywatelstwo. Dallaire był także słuchaczem [[Canadian Land Force Command and Staff College]], [[United States Marine Corps]], [[Marine Corps University|Command and Staff College]], a także brytyjskiego [[Higher Command and Staff Course]].

Dallaire był także słuchaczem [[Canadian Land Force Command and Staff College]], [[United States Marine Corps]], [[Marine Corps University|Command and Staff College]], a także brytyjskiego [[Higher Command and Staff Course]].


Dowodził batalionem artylerii [[5e Régiment d’Artillerie Légère du Canada]]. 3 lipca 1989 awansował do rangi [[generał brygady|generała brygady]]. Stał na czele brygady zmechanizowanej [[5th Canadian Mechanized Brigade Group]]. W latach 1990-1993 był także [[komendant]]em [[Collège militaire royal de Saint-Jean]].
Dowodził batalionem artylerii [[5e Régiment d’Artillerie Légère du Canada]]. 3 lipca 1989 awansował do rangi [[generał brygady|generała brygady]]. Stał na czele brygady zmechanizowanej [[5th Canadian Mechanized Brigade Group|5th Canadian Mechanized Brigade Group.]]


== Rwanda ==
== Rwanda ==
Linia 60: Linia 54:


=== Początki misji ===
=== Początki misji ===
Pod koniec 1993 r. Dallaire został głównodowodzącym Misji Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Rwandzie (UNAMIR). Rwanda znajdowała się wówczas w stanie wojny domowej pomiędzy ekstremistycznym rządem Hutu a partyzantami Tutsi. Celem misji była pomoc we wprowadzeniu w życie postanowień [[Porozumienia w Aruszy (1993)|porozumień w Aruszy]]. Stronę Hutu reprezentowała armia oraz ówczesny prezydent [[Juvénal Habyarimana]], Tutsi – dowódca rebeliantów [[Paul Kagame]], który obecnie pełni funkcję prezydenta Rwandy.
Pod koniec 1993 r. Dallaire został głównodowodzącym Misji Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Rwandzie (UNAMIR). Rwanda znajdowała się wówczas w stanie wojny domowej pomiędzy ekstremistycznym rządem [[Hutu]] a partyzantami [[Tutsi]]. Celem misji była pomoc we wprowadzeniu w życie postanowień [[Porozumienia w Aruszy (1993)|porozumień w Aruszy]]. Stronę Hutu reprezentowała armia oraz ówczesny prezydent [[Juvénal Habyarimana]], Tutsi – dowódca rebeliantów [[Paul Kagame]], który obecnie pełni funkcję [[Prezydenci Rwandy|prezydenta Rwandy]].


Pierwsze oznaki komplikacji misji pojawiły się gdy 22 stycznia 1994 w stolicy Rwandy [[Kigali]] wylądował francuski samolot [[Douglas DC-8|DC-8]] z bronią i amunicją dla Sił Zbrojnych Rwandy. Dallaire nie mógł zatrzymać transportu, gdyż leżało to poza mandatem ONZ. Szef sztabu Armii Rwandy oznajmił Dallaire, że amunicja została zamówiona przed podpisaniem Porozumień z Aruszy i okazał dokument poświadczający, iż broń została wysłana przez Belgię, Izrael, Francję, Wielką Brytanię, Holandię oraz Egipt.
Pierwsze oznaki komplikacji misji pojawiły się gdy 22 stycznia 1994 w stolicy Rwandy [[Kigali]] wylądował francuski samolot [[Douglas DC-8|DC-8]] z bronią i amunicją dla Sił Zbrojnych Rwandy. Dallaire nie mógł zatrzymać transportu, gdyż leżało to poza mandatem ONZ. Szef sztabu Armii Rwandy oznajmił Dallaire, że amunicja została zamówiona przed podpisaniem Porozumień z Aruszy i okazał dokument poświadczający, iż broń została wysłana przez Belgię, Izrael, Francję, Wielką Brytanię, Holandię oraz Egipt.
Oprócz przyjmowania dostaw broni, żołnierze z oddziałów rządowych zaczęli także masowe legitymowanie obywateli. Dowody osobiste, na których znajdowała się także informacja o przynależności etnicznej umożliwiły później milicji Hutu łatwą identyfikację swoich ofiar.
Oprócz przyjmowania dostaw broni, żołnierze z oddziałów rządowych zaczęli także masowe legitymowanie obywateli. Dowody osobiste, na których znajdowała się także informacja o przynależności etnicznej umożliwiły później milicji Hutu łatwą identyfikację swoich ofiar.


== W kulturze ==
{{Kontrola autorytatywna}}
⚫
Jego zmagania z [[Interahamwe]] (które bestialsko mordowało przedstawicieli grupy [[Tutsi]] w 1994 r.) ukazano w filmach ''[[Hotel Ruanda]]'' (2004 r.) i ''[[Podać rękę diabłu]] (Shake Hands with the Devil)'' (2007 r.). W postać generała Dallaire'a, głównodowodzącego siłami pokojowymi UNAMIR, wcielili się w tych filmach [[Nick Nolte]] i [[Roy Dupuis]].{{Kontrola autorytatywna}}


{{DEFAULTSORT:Dallaire, Roméo}}
{{DEFAULTSORT:Dallaire, Roméo}}

Wersja z 16:28, 21 mar 2024

Roméo Antonius Dallaire
Ilustracja
Roméo Dallaire (2006 r.)
generał broni
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1946
Denekamp,
Holandia

Siły zbrojne

Kanadyjskie Siły Zbrojne

Odznaczenia
Order Kanady – Oficer (Officer) Order Zasługi Wojskowej (Kanada) Wielki Oficer Narodowego Orderu Quebecu (Kanada) Krzyż Chwalebnej Służby Odznaka Kanadyjskich Sił Zbrojnych
Roméo Dallaire
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1946
Denekamp↗

Senator prowincji Quebec
Okres

od 25 marca 2005

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Kanady

Roméo Antonius Dallaire (ur. 25 czerwca 1946 w Denekamp, Holandia) – głównodowodzący sił pokojowych ONZ (UNAMIR), próbując zapobiec ludobójstwu w Rwandzie, autor bestsellerowej książki "Shake Hands with the Devil", senator z prowincji Quebec w Kanadzie.

Młodość i edukacja

Dallaire urodził się w Denekamp w Holandii jako syn kanadyjskiego podoficera Roméo Louis Dallaire i holenderskiej pielęgniarki Catherine Vermaessen. Do Kanady przybył wraz z matką w grudniu 1946 roku. Dzieciństwo spędził w Montrealu.

W 1963 r. wstąpił do Kanadyjskich Sił Zbrojnych jako kadet Le Collège militaire royal de Saint-Jean. W 1970 r. ukończył ze stopniem licencjata Królewskie Kolegium Wojskowe Kanady po czym został przydzielony do The Royal Regiment of Canadian Artillery.

W 1971 r. Dallaire złożył wniosek o kanadyjski paszport, by móc uczestniczyć w misjach zagranicznych ze swoim wojskiem. Wtedy też, ku swemu zaskoczeniu dowiedział się, że bycie synem kanadyjskiego żołnierza nie czyniło z niego automatycznie obywatela Kanady. Później uzyskał kanadyjskie obywatelstwo. Dallaire był także słuchaczem Canadian Land Force Command and Staff College, United States Marine Corps, Command and Staff College, a także brytyjskiego Higher Command and Staff Course.

Dowodził batalionem artylerii 5e Régiment d’Artillerie Légère du Canada. 3 lipca 1989 awansował do rangi generała brygady. Stał na czele brygady zmechanizowanej 5th Canadian Mechanized Brigade Group.

Rwanda

 Zobacz też: Ludobójstwo w Rwandzie.

Początki misji

Pod koniec 1993 r. Dallaire został głównodowodzącym Misji Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Rwandzie (UNAMIR). Rwanda znajdowała się wówczas w stanie wojny domowej pomiędzy ekstremistycznym rządem Hutu a partyzantami Tutsi. Celem misji była pomoc we wprowadzeniu w życie postanowień porozumień w Aruszy. Stronę Hutu reprezentowała armia oraz ówczesny prezydent Juvénal Habyarimana, Tutsi – dowódca rebeliantów Paul Kagame, który obecnie pełni funkcję prezydenta Rwandy.

Pierwsze oznaki komplikacji misji pojawiły się gdy 22 stycznia 1994 w stolicy Rwandy Kigali wylądował francuski samolot DC-8 z bronią i amunicją dla Sił Zbrojnych Rwandy. Dallaire nie mógł zatrzymać transportu, gdyż leżało to poza mandatem ONZ. Szef sztabu Armii Rwandy oznajmił Dallaire, że amunicja została zamówiona przed podpisaniem Porozumień z Aruszy i okazał dokument poświadczający, iż broń została wysłana przez Belgię, Izrael, Francję, Wielką Brytanię, Holandię oraz Egipt. Oprócz przyjmowania dostaw broni, żołnierze z oddziałów rządowych zaczęli także masowe legitymowanie obywateli. Dowody osobiste, na których znajdowała się także informacja o przynależności etnicznej umożliwiły później milicji Hutu łatwą identyfikację swoich ofiar.

W kulturze

Jego zmagania z Interahamwe (które bestialsko mordowało przedstawicieli grupy Tutsi w 1994 r.) ukazano w filmach Hotel Ruanda (2004 r.) i Podać rękę diabłu (Shake Hands with the Devil) (2007 r.). W postać generała Dallaire'a, głównodowodzącego siłami pokojowymi UNAMIR, wcielili się w tych filmach Nick Nolte i Roy Dupuis.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Roméo_Dallaire&oldid=73203621”