Józef Prądzyński (duchowny): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Heroldicas (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez Heroldicas) i przywrócono wersję 71324444 autorstwa Lelek 2v Znaczniki: Ręczne wycofanie zmian Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna |
||
Linia 41: | Linia 41: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Józef Prądzyński''' |
'''Józef Prądzyński''' (ur. [[2 marca]] [[1877]] w [[Żołędowo (województwo kujawsko-pomorskie)|Żołędowie]], zm. [[27 czerwca]] [[1942]] w obozie koncentracyjnym w [[Dachau (KL)|Dachau]]) – [[ksiądz]] [[prałat]], [[senator]] [[Rzeczpospolita Polska|RP]], organizator życia społeczno-gospodarczego i katolickiego w [[Wielkopolska|Wielkopolsce]], współzałożyciel w 1939 konspiracyjnej [[Ojczyzna (organizacja)|organizacji „Ojczyzna”]]. Filister hc i duszpasterz [[Baltia|Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego Baltia]], [[senator]] I kadencji w [[II Rzeczpospolita|II RP]], kawaler [[Order Virtuti Militari|Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari]]. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Urodził się jako syn Maksymiliana Prądzyńskiego herbu [[Grzymała (herb szlachecki)|Grzymała]] i Władysławy z Beneszkiewiczów<ref name=":11" />. |
|||
Ukończył gimnazjum w [[Chełmno|Chełmnie]]. W 1897 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w [[Gniezno|Gnieźnie]]. W grudniu 1901 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W 1902 roku sprawował posługę duszpasterską, jako kapelan w Potulicach, a następnie do 1912 roku był wikariuszem w Strzelnie. Jednocześnie prowadził intensywną działalność polityczną i społeczną, należał między innymi do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej oraz Towarzystwa Przemysłowców. Był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]] przed [[1914]] rokiem<ref>Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 581.</ref>. Przez pewien czas kierował poznańską Księgarnią św. Wojciecha. W latach 1912–1917 sprawował posługę duszpasterską w Gnieźnie. Zasiadał wówczas w kierownictwie dziennika „Lech” i był współredaktorem tygodnika „Wiadomości Parafialne”. Od 1917 roku pełnił funkcję prałata poznańskiej [[Kolegiata św. Marii Magdaleny w Poznaniu|Kolegiaty pw. św. Marii Magdaleny]]. |
Ukończył gimnazjum w [[Chełmno|Chełmnie]]. W 1897 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w [[Gniezno|Gnieźnie]]. W grudniu 1901 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W 1902 roku sprawował posługę duszpasterską, jako kapelan w Potulicach, a następnie do 1912 roku był wikariuszem w Strzelnie. Jednocześnie prowadził intensywną działalność polityczną i społeczną, należał między innymi do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej oraz Towarzystwa Przemysłowców. Był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]] przed [[1914]] rokiem<ref>Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 581.</ref>. Przez pewien czas kierował poznańską Księgarnią św. Wojciecha. W latach 1912–1917 sprawował posługę duszpasterską w Gnieźnie. Zasiadał wówczas w kierownictwie dziennika „Lech” i był współredaktorem tygodnika „Wiadomości Parafialne”. Od 1917 roku pełnił funkcję prałata poznańskiej [[Kolegiata św. Marii Magdaleny w Poznaniu|Kolegiaty pw. św. Marii Magdaleny]]. |
||
Linia 83: | Linia 81: | ||
[[Kategoria:Polskie ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych]] |
[[Kategoria:Polskie ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych]] |
||
[[Kategoria:Powstańcy wielkopolscy (1918–1919)]] |
[[Kategoria:Powstańcy wielkopolscy (1918–1919)]] |
||
[[Kategoria:Prądzyńscy herbu Grzymała|Józef]] |
|||
[[Kategoria:Prezbiterzy archidiecezji gnieźnieńskiej]] |
[[Kategoria:Prezbiterzy archidiecezji gnieźnieńskiej]] |
||
[[Kategoria:Senatorowie I kadencji (1922–1927)]] |
[[Kategoria:Senatorowie I kadencji (1922–1927)]] |
Wersja z 13:21, 12 kwi 2024
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Senator I kadencji RP | |
Okres sprawowania |
1926–1927 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1901 |
Odznaczenia | |
Józef Prądzyński (ur. 2 marca 1877 w Żołędowie, zm. 27 czerwca 1942 w obozie koncentracyjnym w Dachau) – ksiądz prałat, senator RP, organizator życia społeczno-gospodarczego i katolickiego w Wielkopolsce, współzałożyciel w 1939 konspiracyjnej organizacji „Ojczyzna”. Filister hc i duszpasterz Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego Baltia, senator I kadencji w II RP, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Życiorys
Ukończył gimnazjum w Chełmnie. W 1897 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Gnieźnie. W grudniu 1901 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W 1902 roku sprawował posługę duszpasterską, jako kapelan w Potulicach, a następnie do 1912 roku był wikariuszem w Strzelnie. Jednocześnie prowadził intensywną działalność polityczną i społeczną, należał między innymi do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej oraz Towarzystwa Przemysłowców. Był członkiem Ligi Narodowej przed 1914 rokiem[1]. Przez pewien czas kierował poznańską Księgarnią św. Wojciecha. W latach 1912–1917 sprawował posługę duszpasterską w Gnieźnie. Zasiadał wówczas w kierownictwie dziennika „Lech” i był współredaktorem tygodnika „Wiadomości Parafialne”. Od 1917 roku pełnił funkcję prałata poznańskiej Kolegiaty pw. św. Marii Magdaleny.
Podejmował działania na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości, które kontynuował w czasie powstania wielkopolskiego. W latach 1918–1919 należał do Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu, w której odpowiadał za Wydział Prasy i Propagandy.
25 czerwca 1919 roku, za zgodą arcybiskupa gnieźnieńsko-poznańskiego księdza Edmunda Dalbora i biskupa polowego Wojska Polskiego Stanisława Galla, został mianowany przez Naczelną Radę Ludową dziekanem generalnym Wojsk Polskich w byłym zaborze pruskim[2]. Z funkcji tej został zwolniony na własną prośbę z dniem 1 stycznia 1920 roku[3]. Za organizację duszpasterstwa wojskowego uzyskał pochwałę dowódcy Frontu Wielkopolskiego, gen. broni Józefa Dowbor-Muśnickiego i biskupa Wojska Polskiego, Stanisława Galla[4].
W 1921 roku na łamach „Wiadomości dla duchowieństwa” twierdził, że w Polsce planowany jest przewrót polityczny i religijny którego dokonać mieli Żydzi i masoni[5].
W II RP działał w Obozie Wielkiej Polski i Stronnictwie Narodowym, z jego ramienia zasiadał w parlamencie jako senator I kadencji (w latach 1926–1927). W latach 1917–1925 był sekretarzem generalnym Związku Kapłanów „Unitas”, a od 1925 roku jego prezesem. Był redaktorem organu prasowego Związku pod tytułem „Wiadomości dla Duchowieństwa”. Opracował statut dla Ligi Katolickiej, powstałej na zjeździe episkopatu w dniach 26–30 sierpnia 1919 roku w Gnieźnie, a od 1922 roku był jej sekretarzem generalnym. Od 1925 roku sprawował funkcję duszpasterza akademickiego Uniwersytetu Poznańskiego.
Po klęsce w wojnie obronnej w 1939, w październiku tego roku współtworzył w Poznaniu wraz z Kiryłem Sosnowskim i hrabią Adolfem Bnińskim konspiracyjną organizację o charakterze narodowym „Ojczyzna”. Aresztowany 3 maja 1941 roku przez gestapo, został osadzony w Forcie VII w Poznaniu, a następnie w obozie koncentracyjnym w Dachau, gdzie został stracony 27 czerwca 1942 roku. Pośmiertnie odznaczony krzyżem Virtuti Militari.
Przypisy
- ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 581.
- ↑ Rozkaz Dowództwa Głównego Wojsk Polskich w b. zaborze pruskim Nr 181 z dnia 4 lipca 1919 roku.
- ↑ Rozkaz Dowództwa Frontu Wielkopolskiego Nr 4 z dnia 8 stycznia 1920 roku.
- ↑ Rozkaz Dowództwa Frontu Wielkopolskiego Nr 6 z dnia 18 stycznia 1920 roku.
- ↑ III. Żydzi – Masoni – Wolnomyśliciele, [w:] Damian Pałka , Warunki dialogu Kościoła katolickiego z Żydami w II Rzeczypospolitej, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Wydział Teologiczny 2005 .
Bibliografia
- Z. Kaczmarek, Prądzyński Józef, [w:] Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918–1919, red. nauk. A. Czubiński, B. Polak, Poznań 2002, s. 292–293.
- G. Mazur, Prądzyński Józef, [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, red. nauk. J.M. Majchrowski, Warszawa 1994, s. 540.
- Absolwenci gimnazjum w Chełmnie
- Absolwenci Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie
- Członkowie Ligi Narodowej
- Członkowie Naczelnej Rady Ludowej
- Członkowie Obozu Wielkiej Polski
- Duchowieństwo wojskowe wyznania katolickiego II Rzeczypospolitej
- Duchowni katoliccy – członkowie partii i ugrupowań w II Rzeczypospolitej
- Działacze polskiego podziemia 1939–1945
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Ofiary KL Dachau
- Politycy związani z Poznaniem
- Polscy duchowni katoliccy – działacze niepodległościowi
- Polscy duchowni katoliccy – ofiary represji Niemiec nazistowskich w Polsce 1939–1945
- Polskie ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych
- Powstańcy wielkopolscy (1918–1919)
- Prezbiterzy archidiecezji gnieźnieńskiej
- Senatorowie I kadencji (1922–1927)
- Więźniowie KL Posen
- Urodzeni w 1877
- Zmarli w 1942